Desired Seduction

Kabanata 5: Paano?

NAHINTO ang makamundong ginagawa ni Daxon nang marinig niya ang boses ni Helena. Umawang ang labi niya at nilingon si Helena na kapapasok lang sa banyo.

Maging si Helena ay napasinghap nang makitang hawak niya ang kanyang t**i. Ilang saglit lang ay itinikom ni Helena ang kanyang bibig, tila na-realize kung ano ang ginagawa niya.

“H-helena, hindi… mali ang…”

“Gusto mo bang tulungan kita?”

Napakurap ang mga mata ni Daxon dahil sa tanong na iyon. Hindi niya inaasahan ang tanong na iyon. Ewan niya ba, pero mas lumala ang tigas ng t**i niya. s**t, gusto niyang um-oo, hilahin si Helena patungo sa kanya at kantutin ito ngayon din pero tangina, hindi naman siya ganoon kamanyak para gawin iyon!

“A-ano… Anong ibig mong sabihing tutulungan mo ako?” Marahas na napalunok siya ng sarili niyang laway.

Mas lalo siyang nagulat nang hawakan ni Helena ang laylayan ng suot nitong T-shirt saka walang pasubaling inangat iyon at hinubad. Napalunok siyang muli nang makita ang malaki nitong hinaharap na natatakpan pa ng suot nitong itim na bra.

“B-baka nabibigla ka lang…” aniya. Namula ang kanyang mukha nang makita ang masasarap nitong dibdib. Ang totoo’y nasasabik na siya, gustong-gusto na niyang ibaon ang p*********i niya rito pero…

Ang tagal na noong huling nakipag-s*x siya sa babae. Kaya aminado siya sa kanyang sarili na gusto niya… tangina, oo! Gustong-gusto niya. At patunay ang paninigas ng p*********i niya ngayon.

“Akala ko nadulas ka sa banyo, kinabahan ako.”

Kinalas ni Helena ang butones ng suot niyang pantalon saka ibinaba. Nang panty at bra na lang ang suot nito, mas lalo siyang namangha. Nanganak ba talaga ang babaeng ito? Bakit kahit anong bahid ng stretchmarks, wala?

“H-hindi ba parang mali ito? Kung iniisip mo na binayaran kita para dito, hindi… Si Hans lang talaga ang dahilan…”

Napahinto si Helena sa narinig. Imbes na ituloy ang paghuhubad ng bra, kaagad nitong kinuha ang mga damit na nasa lapag.

“Ganoon ba, pasensya ka na… Ayaw mo pala, sorry—”

“Hindi sa ayaw ko, ano… kasi…”

“Ayaw mo naman. Pasensya na kung hindi ganoon kaganda ang katawan ko.”

Tatalikod na sana si Helena pero kaagad niya itong pinigilan. Hinawakan ni Daxon ang braso niya at pinihit paharap sa kanya para salubungin ng halik. Sa tangkad ni Daxon, kinailangan pa nitong yumuko para lang mahalikan ang kanyang labi.

Napapikit si Helena nang isandal siya ni Daxon sa malamig na pader. Naihulog niya ang kanyang mga damit kasunod ng pagbasa ng kanyang katawan galing sa shower.

Hindi inaasahan ni Helena na maaakit niya kaagad si Daxon. Nag-aalangan pa siyang gawin ito nang marinig niya si Daxon kanina, pero nang matikman ang halik nito, nawala siya sa kanyang sarili. Bawat haplos ng malambot na labi ni Daxon, nagpapainit iyon sa buo niyang katawan.

Napahawak siya sa matipuno nitong dibdib, matigas iyon at tila nag-g-gym. Habang mapusok ang bawat halik nito sa kanya, gumapang ang magaspang at malapad nitong palad mula sa kanyang balikat, pababa hanggang sa kanyang likod.

Ekspertong naalis nito ang hook ng kanyang bra habang siya’y pinaghihirapan pa iyong alisin. Hanggang sa tuluyang bumagsak ang bra niya sa sahig. Hinihingal na binitiwan ni Daxon ang kanyang labi saka bumaba ang tingin sa mayayaman niyang dibdib.

Tayong-tayo ang dulo no’n habang titig na titig naman si Daxon. Marahang hinawakan ni Daxon ang dalawa niyang dibdib, iniipit ang mga dulo sa pagitan ng mga daliri. Isang mahabang ungol ang pinakawalan ni Helena kasunod ng muling paghalik nito sa kanya.

Patuloy sa paglamas ng kanyang dibdib, idinikit ni Daxon ang naninigas niyang t**i sa kanyang puson. Mas lalo siyang nasabik, ramdam niyang nababasa na rin ang kanyang p********e. Alam niyang malaki si Daxon, tandang-tanda niya kung paano siya nahirapang makalakad ng ilang araw dahil sa laki nito!

Ilang saglit pa’y bumaba na ang kamay nito sa waistband ng suot niyang panty. Agad na binuka niya iyon at ipinasok ang kamay sa loob para hawakan ang kanyang p********e.

“Ahh…”

Binitiwan ni Daxon ang labi niya pero nakatitig ito sa kanyang mga mata. Habang titig na titig sa kanya, humahaplos naman ang mga daliri nito sa kanyang kaselanan. Sa pinaksensitibong c******s niya. Kagat-labi siya nang maramdaman ang kiliting bumalot doon.

“Let out your moan, Helena… I want to hear it,” bulong ni Daxon.

“Ahh…”

Marahang pinaikot nito ang gitnang daliri sa kanyang c******s, namilipit siya sa sarap. Bawat paghaplos no’n ay nagpapakilabot sa buo niyang katawan. Kahit basa ang katawan niya ng malamig na tubig, alam niyang pinagpapawisan siya dahil sa init na nararamdaman.

Napapatingkayad siya sa bawat pag-ikot ng daliri nito, hanggang sa pinatay ni Daxon ang gripo. Gamit ang isang braso ay inangat siya ni Daxon sa lababo at pinaupo roon.

“Ahh! A-anong gagawin mo?” gulat na tanong niya.

Pero imbes na sagutin siya ay ngumiti lang ito at pinaghiwalay ang mga hita niya. Bukang-buka ang mga iyon, hinawi ni Daxon ang suot niyang panty saka bumaba ang ulo para dilaan iyon. Mahigpit na napakapit siya sa gilid ng lababo nang maramdaman ang malagkit, at basang dila nito sa kanyang p********e.

“D-daxon…”

Hindi pa man siya nakaka-recover sa biglaang pagdila nito ay marahang pinaglandas na nito ang mahahabang daliri sa gitna ng kanyang hiwa. Walang paalam na ipinasok nito ang dalawang daliri at isinagad. Mahabang ungol ang pinakawalan niya.

“D-daxon!”

“Yes, babe, moan my name.”

Kinilabutan siya nang hipan nito ang p********e niya, nanayo ang mga balahibo niya sa sarap at kiliting hatid nito. Walang pagmamadaling hinalikan nito ang kanyang p********e, marahan at mamasa-masa. Naririnig niya ang bawat paggalaw ng labi at dila ni Daxon sa kanyang p********e na mas lalo pang nagpapadagdag ng sarap. Labas-masok din ang daliri nito.

Hindi na niya alam kung saan niya ibabaling ang kanyang ulo. Rinig na rinig ang sarap na sarap na ungol niya sa buong banyo. Nababaliw siya sa bawat halik nito sa kanyang p********e. Hanggang sa manginig na ang kanyang mga hita, malapit na siyang labasan… malapit na at mas lalong lumalakas ang ungol niya hanggang sa…

“Hindi pwede.” Tumayo si Daxon at inihinto ang ginagawa.

“A-anong—”

Hindi niya maintindihan noong una, tila lasing pa siya mula sa pagkakahalik ni Daxon sa kanyang p********e kaya wala siyang ideya sa sinasabi nito. Ngunit nang tumayo ito nang diretso sa harap niya at saka pinunit nang walang awa ang suot niyang panty, doon niya pa lang naisip.

“A-ang panty ko…”

“I’ll buy a new one tomorrow.” Daxon lowered his head and kissed her on her forehead before he continued on thrusting his hard c**k inside of her wet core.

Mahigpit na napahawak siya sa gilid ng lababo habang mas ibinuka naman ni Daxon ang kanyang mga hita. Marahan ang bawat pag-ulos nito sa una, tila ninanamnam ang bawat sandaling naranasan niya itong muli.

Namumutok ang mga ugat sa braso ni Daxon habang ang kanyang namamasang labi ay nakaawang. Titig na titig ito sa kanya, minamanmanan ang reaksyong pinapakawalan niya. Nahihiya man sa sarili niyang reaksyon, hindi niya naman iyon mapigilan dahil sa sarap. Mahaba at mataba ang t**i ni Daxon, sagad at naaabot ang pinaka-sensitibong parte niya. Hindi niya alam kung saan ibabaling ang ulo habang patuloy si Daxon sa pag-ulos sa kanyang ibabaw.

Sumasabay ang pag-angat baba ng kanyang dibdib sa tuwing naglalabas-masok ang kahabaan ni Daxon sa kanya. Hindi niya alam kung nakailang beses niyang narating ang rurok bago tuluyang mas humigpit ang pagkakakapit ni Daxon sa kanyang mga hita.

Kasunod no’n ay ang pagpikit nito at ang pagkagat sa kanyang labi.

“Ahh, ahh!”

Palakas nang palakas ang ungol ni Helena sa tuwing mas sumasagad ang pagkakabaon ni Daxon. Hanggang sa mas bumilis ito nang bumilis… at tuluyang pinuno ng mainit nitong katas ang loob niya. Ramdam na ramdam niya kung paano iyon pumutok sa loob niya habang tuluyang bumabagal ang pag-ulos nito.

“N-natapos ka ba?” tanong ni Daxon.

“Oo,” nahihiyang sagot niya.

Marahang tumango si Daxon saka hinugot ang p*********i niya mula sa kanyang p********e.

Saglit silang nagkatitigan, ilang minuto pang nagkahiyaan bago pinagdikit ni Helena ang mga hita niya at saka bumaba mula sa pagkakaupo sa lababo.

“Babalik na ako sa kwarto namin…” ani Helena nang ilang minuto na ang nakalipas pero hindi pa rin nagsasalita si Daxon.

Nag-aalala rin kasi siya na baka magising si Hans sa kalagitnaan ng pagtulog nito.

Nang lalabas na siya ng banyo, hinawakan ni Daxon ang kamay niya kaya imbes na tuluyang lumabas, hinarap niya pa itong muli.

“Why… Did you let us do this?” takang tanong ni Daxon.

“Ikaw sana ang gusto kong tanungin. Bakit mo inuungol ang pangalan ko habang… ginagawa mo iyon?”

Kagat-labing napaiwas ng tingin si Daxon sa kanya, ngunit ilang saglit lang din ay ibinalik nito ang tingin sa kanya.

“Please, d-don’t get me wrong. Halos dalawang taon na mula noong huling ginawa ko iyon…” panimula niya. “I don't think it's the right time to tell you my reason. But… but if you want, we can just forget about it. I promise I won't let that happen again. Hindi ko naman sinasadya.”

“H-hindi mo sinasadya?” gulat na tanong ni Helena. “K-kung iyan ang gusto mo, kalimutan na lang natin ang nangyari.”

Nagmamadaling pinulot ni Helena ang mga damit niya sa banyo ni Daxon. Habang si Daxon naman ay mukhang hindi alam ang sasabihin.

He was stunned. Hindi niya akalain na agad-agad na may mangyayari sa kanilang dalawa. Hindi niya rin talaga iyon sinadya! Maging siya ay nabigla!

Nang makalabas na si Helena sa banyo, doon lang humabol si Daxon.

“Please, please, Helena. Don’t leave after this. Okay? I still need you… I mean, Hans.”

Huminto si Helena sa tapat ng pinto habang patuloy na sinusuot ang mga damit niyang basa.

“Oo naman, binayaran mo na ako ng kalahati ng dapat kong sahurin. Hindi ako tatakas, huwag kang mag-alala.”

Ramdam niya ang lamig sa boses ni Helena. Alam niya ang ganoong tono, nasaktan ito. Si Helena ba… kagaya ng ibang babae na umaasa kapag may nangyari na? s**t! Iyon ang dapat na hindi mangyari. Nalibugan lang naman siya, wala siyang balak na magkaroon pa ng mas malalim na ugnayan sa kanilang dalawa!

Kaagad na tumakbo si Helena sa kwarto nila ni Hans at nagmamadaling dumiretso sa banyo para magbanlaw.

Hinihingal na isinara niya ang pinto at saka pumikit nang mariin.

“Ano bang pumasok sa kukote ko?”

Imbes na question-in pa ang sarili at pagsisihan pa ang nangyari, bumuntong-hininga sya at saka pumikit nang mariin.

Sa ngayon, alam niyang nagsisisi si Daxon sa nangyari sa kanilang dalawa. Sigurado siyang iniisip nitong baka maghabol siya. Kailangan niyang baliktarin ang kung ano mang iniisip nito.

Maaga siyang nagising para maghanda ng almusal para sa kanila. Pero natapos na siyang magluto at napakain na niya rin si Hans, hindi pa rin nagigising.

Habang naghihintay, tinawagan niya si Joyce.

“Diyos ko, Helena! Kagabi pa ako tawag nang tawag sa iyo! Patay ang phone mo. Pupuntahan na nga sana kita sa bahay n’yo dati ni Ronnie. Kasi ang sabi ng mga kapitbahay, may kumuha raw na lalaki sa inyo!”

“Buti at hindi ka pumunta. Pasensya ka na, Joyce, na-lowbat na kasi ako kagabi kaya hindi kita na-contact…”

“Sabi ko naman sa ‘yo, palagi mo akong contact-in. Paano kung may nangyaring masama sa inyo? Buti kung ikaw lang! Kasama mo pa si Hans!”

“Kapag ako lang ang mapahamak, okay lang?”

“Matanda ka na, kaya mo na ang sarili mo, Helena!”

Bahagya siyang natawa sa sinabi ng kanyang kaibigan. Hindi naman siya nasaktan sa sinabi nito, natural na sa kanila ang ganitong biruan.

“Pasensya na talaga kung pinag-alala kita. Huwag kang mag-alala, nandito kami sa bahay ni Daxon. Dumating kasi si Ronnie kagabi, nag-eskandalo… tapos dumating din si Daxon.”

“Kinuha kayo ni Daxon dahil dumating si Ronnie?”

“Oo, baka raw balikan kami ni Ronnie.”

“Ang bait naman pala niyang si Daxon! Naku, huwag kang ma-i-in-love sa kabaitan niyan at baka hindi ka saluhin!”

“Hindi… hindi naman…”

Nahinto siya sa pagsasalita nang pumasok sa kusina si Daxon. Nakasuot lang ito ng sando at boxers, at tila nagulat pa nang makita sila.

“O sige na, Joyce. Tatawag na lang ako ulit sa ‘yo…”

Kaagad niyang pinatay ang tawag at saka isinuksok ang cellphone sa kanyang bulsa bago siya nag-angat ng tingin kay Daxon.

“Good morning, nagluto na ako ng breakfast. Nakakain na rin si Hans…”

Halata ang pagkailang sa mga mata ni Daxon kaya naman agad siyang tumalikod at nag-iwas ng tingin. Kumuha siya ng dalawang plato, kutsara at tinidor. At saka muling humarap kay Daxon nang ilapag ang plato sa lamesa.

“Hinintay mo ako?” takang tanong ni Daxon.

“Hindi naman… katatapos ko lang pakainin si Hans at biglang tumawag si Joyce kaya hindi pa ako nakakapag-almusal.”

Marahang tumango si Daxon, halata pa rin ang pagkailang. Pilit na hindi pinansin ni Joyce ang pagkailang sa mga mata ni Daxon. Gusto niyang ipakita rito na walang nagbago sa pagitan nilang dalawa kahit pa may nangyari na.

“Hotdog at itlog lang ang nakita ko sa ref mo, kaya iyon na ang niluto ko. Walang laman ang ref mo, gusto mo bang mag-grocery ako mamaya? Magluluto ako ng hapunan.”

“You don’t have to do that… What about Hans? Sinong magbabantay sa kanya kung mag-go-grocery ka?”

“Edi isasama ko. Sanay naman na akong isama siya kapag nag-go-grocery.”

“Hindi ka sinasamahan ng ex mo?”

Umiling si Helena. Kahit noong buntis pa siya noon, hindi naman siya sinasamahan ni Ronnie. Sa lahat ng lakad, hindi. Kung babalikan niya, para lang pala siyang kasambahay na nag-aasikaso sa lahat ng gawain sa bahay… Bahagya siyang natawa, ang tanga naman pala talaga niya!

“Basta ipag-go-grocery kita mamaya,” aniya.

“Sasamahan kita. I’ll go home for lunch.”

“Pwede ko bang malaman kung anong trabaho mo?”

Umawang ang labi ni Daxon, saglit na napatitig kay Helena bago nagsimulang magsandok ng sinangag.

“I’m the CEO of Ferrer Constructions…”

“Ahh… hindi ko pa iyan naririnig pero CEO? Kaya pala ang yaman mo…”

Tumango na lamang si Daxon. Hindi akalain ni Daxon na hindi alam ni Helena ang tungkol sa kompanya nila. Madalas na kapag may nakakaalam ng trabaho niya, namamangha at kung ano-anong tanong ang ibabato sa kanya… lalo na kung babae. Pero si Helena, parang wala lang iyon sa kanya.

Nagsimula na silang kumain. Hindi alam ni Daxon kung dahil ba sa nangyari kagabi o ano, pero habang kumakain si Helena, hindi niya maiwasang mapatingin sa labi nito lalo na sa tuwing isusubo nito ang hotdog at kakagat doon.

Para siyang manyak na ini-imagine kung ano ang pakiramdam no’n kung… kaagad niyang iniwas ang tingin mula kay Helena at nagmamadaling kinain ang almusal niya.

“I need to go now…”

“Ma-le-late ka na?” takang tanong ni Helena.

“Oo, kailangan ko nang umalis.”

Ang totoo, kahit hindi naman siya magmadaling umalis, ayos lang. Hindi niya lang talaga makayanan ang epekto sa kanya ni Helena. Sobrang lala. Baka hindi niya na naman mapigilan ang kanyang sarili.

Sa umaga, si Helena ang laman ng isip niya. Iniisip niya pa rin kung bakit sa dinami-rami ng babae, kay Helena lang siya tinayuan nang ganito. May explanation din ba kung bakit sa kanya lang siya nalilibugan? Kasi sinubukan na niya ang lahat.

Hanggang sa mag-tanghalian na. Sasamahan niya sana si Helena sa pag-grocery pero hindi na niya magawa dahil sa biglaang business meeting kaya ibang tao ang inutusan niya. Gabi na nang makauwi siya.

Tulog na si Helena at Hans nang makauwi siya. Halatang pagod na pagod ito. Iyon pala ay nilinis ang buong bahay. Pati ang mga labahin niyang damit na ipinapalaba niya weekly sa housekeeper na pumupunta sa bahay niya para maglinis every week, nilabhan na nito.

Matapos niyang magbihis ng damit, dumiretso sa kusina para tingnan ang mga pinamili nito. At halos manlumo siya nang makitang puro gulay at prutas halos. Hindi naman siya mahilig sa prutas at gulay pero… isinara niya ang refrigerator. Mukhang kailangan na niyang mag-healthy living.

Mayroon na ring lutong ulam, ginisang sari-saring gulay. Natawa na lang siya. Parang nananadya, kailangan niya rin talagang mag-diet dahil unti-unti nang nawawala ang abs niya. Nitong mga nakaraan ay hindi na siya nag-abalang magpaganda ng katawan dahil pakiramdam niya, wala na iyong kwenta.

“Nakauwi ka na pala. Hindi mo man lang ako ginising.”

Halos mapatalon siya sa gulat nang marinig ang boses ni Helena mula sa kanyang likuran.

“Ay! Sorry, nagulat ba kita?”

Umiling siya at saka bumaba ang tingin sa suot nitong maiksing shorts… tangina naman, ito na naman. Pagod siya, e. Hindi dapat siya maghahangad ng ibang gagawin ngayong gabi!

“Kumain na ba kayo?” tanong niya.

“Oo, kumain na kami. Alas nwebe na…”

Tumikhim siya at saka muling nag-iwas ng tingin. “Tungkol sa nangyari kagabi… pasensya na talaga.”

Bahagyang natawa si Helena sa sinabi niya. “Ano ka ba, kung gusto mong kalimutan iyon, pwede naman. Wala iyon sa akin. Hindi naman na natin uulitin… ‘di ba?”

Saglit siyang natahimik, nag-isip nang malalim bago pumikit at humugot ng malalim na buntonghininga.

“P-paano kung ayaw kong kalimutan? P-paano kung… gusto kong maulit?”

Sa pagkakataong iyon, nilingon niyang muli si Helena. Nagtama ang mga mata nila at tila ba nagkaintindihan. Sa loob ng ilang segundong magkatitigan, si Daxon na mismong ang lumapit sa kanya at sinugod ito ng isang mapusok na halik.