ฝึกน้องให้ร้องซี๊ดส์

ทำไมไม่เคาะประตู

“โอววว ซี๊ดส์ อีกนิด อ่า ใกล้แล้ว...” เขาครวญครางอย่างสุขซ่าน หายใจแรงเร้าขาดห้วง สาวรูดลำเนื้อที่ตั้งชูชันเหมือนตึกใบหยกอย่างรุนแรง

“อื้ออ อ๊า...อ่า...” ฝ่ามือกำดุ้นเนื้อแน่น รูดเร้าเสียดสีผิวหนังสีน้ำผึ้งจนร้อนฉ่า กรำเกร็งแข็งคัด เส้นเลือดผุดโปนรอบลำเนื้อเหมือนจวนเจียนจะแตก...

“พี่มินนนนนน” เสียงตะโกนเรียกโหวกเหวกดังมาแต่ไกล พร้อมเสียงฝีเท้า

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก ๆ ๆ ๆ

“อะ อึก โอวว...ยัยจุ้น!!”

เขากัดกรามแน่นเพื่อระงับกำหนัดใคร่ แต่ไม่ทันซะแล้ว ฉีดพล่านจนเต็มที่นอน

“ยัยหมูเอ๊ย! ให้มันได้อย่างนี้สิวะ” เขารีบเก็บอาวุธเข้ากางเกงอย่างลนลาน พร้อมใช้ฝ่าเท้าถูเช็ดรอยคราบที่เปื้อนเปรอะตามผ้าห่มเท่าที่จะทำได้

“พี่มิน!” น้องสาวข้างบ้านเปิดประตูผ่างเข้ามาในห้อง พร้อมยิ้มแฉ่งเหมือนดอกทานตะวัน หมุนตัวร่ายรำเข้ามาในห้องนอนของเขาอย่างร่าเริงสดใส

ทัดเทพลูบใบหน้าและลำคอเพื่อคลายอารมณ์ แล้วเดินไปนั่งลงบนเก้าอี้หลังโต๊ะอ่านหนังสือ ซึ่งมีคอมพิวเตอร์สำหรับทำงานวางอยู่ด้วย

“กรี๊ดดดดด พี่มิน เย้ ๆ โย่ว ๆ ๆ ๆ เย่ะ เย่ะ”

ทัดเทพส่ายหน้าระอาใจให้กับเด็กไม่รู้จักโต โผล่เข้าออกห้องผู้ชายโดยไม่ระวังตัวเลยสักนิด ไม่คิดบ้างเหรอว่าตัวเองโตเป็นสาวเต็มตัวแล้ว และเขาก็ไม่ใช่พระเอกเกาหลีสุดอบอุ่นซะด้วย

“เฮ่อ...” เขาเปิดคอมพิวเตอร์ขึ้น เพื่อจะมองหน้าจอ แทนที่จะมองเด็กสาวจอมจุ้น เจ้าของเรือนร่างอวบอิ่ม แต่น่ารักเซ็กซี่ไม่เบา

“ที่หลังหัดเคาะประตูบ้างนะ”

ชนัญยุดาไม่สนใจคำพูดของเจ้าของห้อง กระโดดลงไปนอนคลุกเคล้ากลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงเหมือนทุกครั้งที่เจ้าหล่อนทำ...

‘โอววว...ไม่นะ...มันติดผมเธอแล้ว’

“พี่มิน” เธอคว้าหมอนข้างมากอดแน่น หมอนข้างที่เขาเพิ่งจะฉีดใส่ “อืออ ไม่ไหวแล้ว ไม่ไหว น้องไม่ไหวแล้วค่ะ น้องจะตายอยู่แล้ว”

พี่ก็ไม่ไหวเหมือนกัน...เพราะต้องพยายามทำหน้าปกติ ไม่ให้มีพิรุธได้

“ดีใจอะไรนักหนา ถูกหวยเหรอ?”

“ฮื่อ ยิ่งกว่าถูกหวยซะอีก” เอ่ยพลางแหงนเงยหน้าขึ้นมองเพดานเหมือนเห็นตัวเองกำลังเดินเข้าสู่พิธีวิวาห์กับเจ้าบ่าวสุดหล่อ

“ไม่อยากเชื่อเลย วันนี้มีผู้ชายมาสารภาพรักด้วยแหละ! กรี๊ดดดดดดด บ้าบอๆๆๆๆ”