พี่ชาย(หมา)หวงก้าง

720 Words
“หืม???” ทัดเทพชะงักนิดหน่อย ก่อนจะหันมองยัยจุ้นนอนบิดตัวไปมาเหมือนหนอนด้วงจนที่นอนเขายับไปหมด “จริงอ่ะ” “จริงดิ” เธอลุกขึ้นนั่ง ทำตาโตเหมือนด๊อบบี้ ผมผ้าวยุ่งเยิ่ง แก้มแดงก่ำ ริมฝีปากแดงเรื่อ ดูน่ารักสดใสชะมัดเลย “ยังตกใจไม่หายเลยเนี่ย ขนลุกไปหมดเลยพี่มิน มันเป็นไปได้ยังไง ดูขนตามแขนสิ...” “ปวดขี้เหรอ?” “พี่มินอ่ะ กำลังบิ๊ว อย่าแทรกได้ปะ” ทำหน้ายักษ์ใส่เขาแล้วเปลี่ยนเป็นหน้าเพ้อฝันทันใจเลยล่ะ “ผู้ชายคนนั้นเท่ที่สุดในโรงเรียนเลย เป็นรองประธานนักเรียน เป็นนักกีฬาว่ายน้ำ และเป็นนักดนตรีด้วย หล่อ สูง...” “เจ้าชู้!” ทัดเทพรีบแทรกด้วยความอิจฉาตาร้อนจนอยู่ไม่ติด “ชัวร์เลย ลักษณะนี้ใช่เลย” ชนัญยุดากรอกตามองบน “คิดว่าคนอื่นจะเป็นเหมือนตัวเองหมดเลยรึไง จนป่านนี้คนยังพูดถึงข่าวลือที่พี่มินกินครูฝึกสอนในห้องสมุดอยู่เลย รู้ปะ?” ทัดเทพยกไหล่ “ใครบอกข่าวลือ” “ชิ!...จะบอกให้ว่าปอมเปย์อ่ะ เป็นผู้ชายที่เพอร์เฟคสุดๆ เรียนก็เก่ง เล่นดนตรีก็ได้ แถมว่ายน้ำเก่งด้วย เค้าบอกว่าจะสอนแซนด์ให้ว่ายน้ำด้วยล่ะ” “หึ! มันชื่อไอ้ปอมเปย์เหรอ” ศัตรูเบอร์หนึ่งปรากฏตัวแล้วสินะ “ฮึ่ม นอนว่ายน้ำเหรอ มันอยากจะเห็นเราใส่ชุดว่ายน้ำอ่ะดิ ไอ้หมอนี่มันร้ายนะ” ชนัญยุดามองหน้าพี่มินด้วยความสงสัย “ทำไมพี่มินถึงทำท่าทางเหมือนเกลียดเค้ามาก รู้จักเค้าเหรอ???” “เปล๊า!” เสียงสูงลิ่วเชียว “แต่ผู้ชายด้วยกันดูออกไง คนเรามาสารภาพรักแล้วบอกว่าจะสอนว่ายน้ำเนี่ยนะ มันอยากแต๊ะอั๋งอ่ะดิ” เธอถอนหายใจพรึด ส่ายหน้าระอาใจให้กับความพี่มิน...ดูเหมือนเพื่อนผู้ชายทุกคนในชีวิตของเธอจะเลวร้ายและน่ากลัวไปซะหมด “ถ้าอยากแต๊ะอั๋งก็เอาดิ” “แซนด์!” หน้าโหดเสียงดุมาเลย “เพื่อนผู้ชายไม่มีใครกล้ายุ่งกับแซนด์เลย เพราะพี่ไปขู่ไว้หมด เลิกทำตัวเป็นพี่ชายแซนด์ได้แล้ว ปอมเปย์อ่ะ เค้าเป็นสุภาพบุรุษสุด ๆ วันนี้แซนด์เกือบจะจมน้ำที่สระของโรงเรียน แต่เค้ามาช่วยไว้” “อะไรนะ!!!” ทัดเทพตะโกนลั่นเหมือนเพิ่งได้ยินเรื่องเลวร้ายระดับประเทศ “เกือบจมน้ำเหรอ??” “พี่มินเป็นห่วงแซนด์ขนาดนั้นเลยอ่ะ หน้าซีดเชียว ไม่ต้องห่วงน๊า” ชนัญยุดาอดรู้สึกดีไม่ได้ “ความจริงแล้ว แซนด์แกล้งเป็นตะคริวล่ะ เพราะตอนนั้นพวกนักกีฬาโรงเรียนกำลังวอมร่างกายกันอยู่ มีคนนึงที่แซนด์สนใจอยู่ในกลุ่มนั้น เขาก็ฮอตสุด ๆ เหมือนกัน ก็เลย...” “งั้นมันก็เห็นเราใส่ชุดว่ายน้ำแล้วดิ!” “อ้าว เป็นห่วงเรื่องนั้นเหรอ ก็เห็นแล้ว แล้วไง?” “แล้วยังจะชอบอยู่เหรอ ” พร้อมทำหน้าเหมือนไม่อยากจะเชื่อ “หุ่นเราอ่ะ” “นี่พี่มิน! ถึงแซนด์จะไม่ผอมเหมือนพวกผู้หญิงที่พี่มินคั่วอยู่อ่ะนะ แต่แซนด์ก็ไม่ได้อ้วนขนาดนั้น เดือนนี้น้ำหนักลดลงตั้งสามโลแน่ะ จาก 60 เหลือ 57 แล้วเนี่ย ดูไม่ออกเลยเหรอ” “เป็นไปได้ไง เดือนนี้พี่ซื้อเค้กกับขนมให้แซนด์เยอะมากเลย ร้านดัง ๆ ทั้งนั้น หรือว่าแซนด์ไม่ได้กิน” ใช่...เขาพยายามขุนเธอมาตลอดหลายปีนี้ เพื่อให้น้ำหนักช่วยปกปิดความน่ารักของยัยหมูน้อย แต่แล้วก็ยังมีคนเห็นความน่ารักที่หลบซ่อนอยู่ “ก็กิน แต่กินไม่หมด ให้เพื่อน ๆ ช่วยกิน จะโกรธทำไมเนี่ย แซนด์แค่อยากคุมน้ำหนัก ต่อไปนี้ พี่มินเลิกซื้อขนมมาให้แซนด์ได้แล้ว เพราะแซนด์จะกินคลีน” “555555555” ทัดเทพหัวเราะลั่นไปทั้งบ้าน หัวเราะจนหายใจแทบไม่ออก “กินคลีน เราเนี่ยนะ จะกินคลีน กินหมดจานล่ะไม่ว่า” ชนัญยุดาหน้ายักษ์ ปั้นปากโย้ “หรือจะกินพี่มินก่อนดี หา!!” ทัดเทพพยายามกลั้นหัวเราะ แอบเหลือบมองน้องสาวข้างบ้านด้วยความเอ็นดู “เสาร์นี้ว่างปะ”
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD