เช้าวันใหม่ อากาศสดชื่นจนเกนเผลอยิ้มออกมา คีย์ขับรถมาส่งเธอที่คณะบริหารเหมือนปกติ
เพราะวันนี้เขาก็มีส่งงานโปรเจกต์ที่คณะวิศวะอยู่ไม่ไกลกัน
ทันทีที่คีย์ก้าวลงจากรถแล้วเดินมาข้างเกน ขณะที่ทั้งสองเข้าไปในตึก สายตาหลายคู่ก็เริ่มจับจ้องมาที่พวกเขา
เสียงกระซิบกระซาบจากกลุ่มนักศึกษาหญิงดังแว่วๆ
“นั่นพี่คีย์ใช่มั้ย? ตัวพ่อวิศวะมาที่ตึกเราเนี่ยนะ?”
“ตายแล้ว แล้วนั่นใครอ่ะ เดินคู่กันด้วย”
“หรือว่า แฟนตัวจริง?”
เกนรีบเดินไปรออิงฟ้าและมายด์ที่ใต้ตึกคณะ พยายามทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่หัวใจก็เต้นแรงขึ้นทุกที
ส่วนคีย์ก็ไม่สนใจเสียงซุบซิบสักนิด เขากลับยิ่งก้าวช้าเหมือนตั้งใจให้ทุกคนได้เห็นชัดๆ ว่าเขามากับใคร และเธอก็เป็นของเขา
พอถึงใต้ตึกคีย์หันมาหาเกน ก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นลูบผมเธอ พร้อมรอยยิ้มมุมปากกับเบ้าหน้าฟ้าประทานอย่างเขา
ที่ทำเอาสาวๆแถวนั้นส่งเสียงกรี๊ดเบาๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง
“ตั้งใจเรียนนะ
