พระรามพ่ายรัก ภาค 2

EP.6

7.12 pm.

แกร๊ง

"กลับมาแล้วครับ"

เสียงจากหน้าประตูไม่ทำให้ฉันที่กำลังยืนทำอาหารเย็นอยู่หันไปเอ่ยปากต้อนรับพี่รามแต่อย่างใด กลับกันฉันยังคงยืนทอดน่องไก่ต่อหน้าตาเฉยจนรู้สึกถึงแรงกอดจากด้านหลังนี่แหละถึงทำให้ฉันต้องเหลียวมอง

"วันนี้ทำอะไรกินครับ?"

"ไก่ทอดซอสเกาหลี"

ฉันตอบเสียงเรียบขณะที่พี่รามกำลังกดจูบที่ต้นคอฉันเบาๆ พร้อมกับสูดกลิ่นหอมหลังอาบน้ำจากฉันซะเต็มปอด ฉันได้ยินเสียงสูดลมหายใจหรอกนะไม่งั้นก็ไม่มั่นใจหรอก

"เป็นอะไรไม่ออกไปกอดต้อนรับพี่เหมือนเคย"

"รักเหนื่อยที่จะไปเอาใจพี่แล้วไง"

"เด็ก" พี่รามเอ่ยเสียงเข้มขึ้นมาจนฉันเผลอกำตะหลิวแน่น "เธอโกรธอะไรพี่ครับ?"

"ไม่นิ"

"โกหกดูก็รู้ว่าโกรธ พี่ก็ว่าทำไมวันนี้ไม่โทรไม่แชทหาพี่เลย"

"ไม่โทรไม่แชทหาพี่เลยเนี่ยนะ?"

เสียงฉันขึ้นจมูกทันทีก่อนฉันจะปิดเตาแก๊สและหันกลับไปมองสบตากับพี่รามที่กำลังมองลงมาที่ฉันด้วยความสงสัย เขาเลิกคิ้วมองฉันอย่างมีคำถามขณะที่ฉันกำลังเท้าสะเอวมองเขาอย่างไม่พอใจ แม่จะวีนแล้วนะแม่จะวีนแล้ว!

"ใครกันแน่ที่ไม่แชทหาใคร รักน่ะแชทบอกพี่ไปตั้งแต่เช้าแล้วไหมว่าต้องเข้าบริษัทแล้วพี่ทำอะไร พี่รามเข้ามากดอ่านแต่ไม่ตอบรักเนี่ยนะ??"

"พี่.."

พี่รามที่กำลังจะเถียงกัดปากตัวเองพร้อมส่ายหน้าไปมาอย่างรู้สึกผิด ก่อนเขาจะมองฉันอย่างรู้สึกผิด

"พี่ขอโทษพี่คงลืมตอบ"

"ใช่สิรักมาหลังงานของพี่อยู่แล้วนี่ แล้วอ่านแล้วไม่ตอบไม่พอไม่เข้ามาดูแชทซ้ำอีกทั้งๆที่รักเงียบไปขนาดนี้"

"พี่ติดประชุม"

"ตอนเที่ยงพี่ก็จะไม่พักกันเลยรึไง ข้าวทงข้าวเที่ยงไม่ต้องกินกันแล้วมั้ง!"

ฉันหอบหายใจมองพี่รามก่อนจะหันมาตักน่องไก่ออกจากเตามาพักใส่จาน และเดินไปเอาซอสเกาหลีมาราดก่อนจะเดินถือจานข้าวสวยและน่องไก่ไปวางที่โต๊ะอาหาร

"เดี๋ยวพี่ตักข้าวช่วยครับ"

"รักไม่กินพี่กินคนเดียวเถอะ"

ฉันตอบเสียงเบาและเดินเข้าไปในห้องน้ำปิดประตูใส่พี่รามที่กำลังยืนมองกันอยู่อย่างไม่แยแส ก่อนตัวเองจะถอนหายใจออกมาอีกครั้งและเดินถือผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้งเพื่ออาบน้ำ แม้จะอาบไปแล้วครั้งนึงตอนกลับมาแล้วก็เถอะเผื่อหัวมันจะเย็นขึ้นหน่อยน่ะนะ

ซ่า

ประจำเดือนจะมาไหมวะทำไมอารมณ์กูมันรุนแรงได้ขนาดนี้ ฉันถอนหายใจเงยหน้ารับเอาน้ำที่ตกลงจากฝักบัวอย่างเอือมระอาขณะที่อารมณ์กำลังเย็นลง มันได้ผลหน่อยๆแหละแต่พอนึกถึงมันก็อดจะหงุดหงิดอีกไม่ได้จริงๆ

แกร๊ง..

ฉันหันมองบานประตูที่ถูกเปิดออกพร้อมกับขมวดคิ้วมองร่างสูงที่เดินเข้ามา แถมยังมาแค่ผ้าเช็ดตัวแค่ผืนเดียวซึ่งดูก็รู้ว่าจะมาอาบน้ำ

"ถ้ารีบนักทำไมไม่ใช้ห้องน้ำด้านนอกคะ?"

"พี่อยากอาบกับรักค่ะ"

มาแล้วมาจริงๆแล้วลูกอ้อนของพี่รามน่ะ ฉันขยับหนีพี่รามที่เดินเข้ามาใกล้เพื่อยืนอยู่ใต้ฝักบัวเดียวกันก่อนจะเอื้อมมือไปกดสบู่เหลวมาถูตัวพยายามไม่ใส่ใจเขาต่อ แม้เขาจะยืนแก้ผ้าอยู่ข้างๆก็ตาม และฉันก็แก้ผ้านะแต่ตอนนี้มันเกินคำว่าอายไปแล้วสำหรับฉันและพี่รามน่ะ

"เดี๋ยวพี่ถูหลังให้นะ"

"พี่ไม่ต้องมาเอาใจรักเลย รีบอาบรีบออกไป"

"ไม่อยากแช่น้ำด้วยกันหน่อยเหรอเราไม่ได้แช่ด้วยกันนานแล้วนะ"

"เผื่อไม่รู้นะคะ พรุ่งนี้รักต้องตื่นตั้งแต่ตีห้าเพราะงั้นรักไม่มีเวลาให้พี่หรอก"

ฉันหันไปตอบพี่รามในตอนที่เขาโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ใกล้จนรู้สึกถึงลมหายใจร้อนๆจากเขาเนี่ย...จังหวะผี!

"ที่รักพี่รามขอโทษจริงๆครับที่ไม่ได้โทรหาเธอ ครั้งหน้าพี่จะไม่ทำแบบนี้อีกพี่สัญญา"

พี่รามเอื้อมมือมาจับมือฉันและเอาไปวางทาบลงบนหน้าอกแกร่งของเขา เล่นเอาเครื่องฉันช๊อตไปเลยนะแม่เจ้า! ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดและหันมองทางอื่นอย่างแสนงอน

"รักไม่ชอบที่พี่ไม่ใส่ใจรักแบบนี้ ถ้าพี่ทำอีกรักจะมีกิ๊ก"

"ยัยเด็ก"

"ก็เวลาพี่ไม่ตอบรักจะได้คุยกับกิ๊กรอไง"

"ไม่เอาแบบนี้ได้ไหมครับ ไม่ประชดพี่ด้วยการไปมีคนอื่นนะขอร้องเลย"

ฉันเม้มปากมองสบตาพี่รามที่เชยคางฉันกลับมาให้สบตากัน พี่รามยิ้มมุมปากและโน้มใบหน้าลงมาประกบปากจูบกับฉันเบาๆก่อนผละออก ฉันดันหน้าอกพี่รามไว้และสบตาเขานิ่ง

"สัญญาแล้วนะคะ ถ้าเมินรักอีกพี่เจอดีแน่"

"พี่จะไม่ทำแล้วค่ะพี่สัญญาจริงๆ"

พี่รามขยับลงมาจูบกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้มันสัมผัสมันหยาบโลนมากขึ้นจนฉันเริ่มขยับถอยจนติดกับพนัง แต่พี่รามเขากลับไม่พอสักทีจนฉันต้องดันหน้าอกเขาออกอีกครั้ง

"พี่รามรักต้องตื่นเข้าไง"

"ครั้งเดียวแล้วพี่จะพานอนเลย"

"ทำไมวันนี้พี่ดื้อแบบนี้อ่ะ"

"เราเองก็ดื้อเหมือนกันแหละ"

ฉันลอบกลืนน้ำลายในตอนที่พี่รามขยับลงคุกเข่า และเอาขาซ้ายของฉันพาดบ่า ฉันรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรแต่ฉันก็เลือกที่จะไม่ขัด

"ครั้งเดียวแล้วส่งรักเขานอนเลยนะ"

"สัญญาเลย"

พี่รามส่งยิ้มให้ก่อนเขาจะขยับริมฝีปากกดลงมาที่ร่องสาวพร้อมตวัดลิ้นไล้ตามร่องที่เปียกไปด้วยน้ำอย่างหิวกระหาย ปากของเขามันดึงดูดได้เร่าร้อนจนฉันเผลอครางลั่น และต้องเอื้อมมือไปกำเส้นผมเขาไว้แน่นเพื่อผ่อนคลาย

"อึ่ก อื้อดีค่ะตรงนั้นดีมากเลย"

พี่รามเหลือบสายตาดุดันขึ้นมามองสบตาฉันที่กำลังกัดริมฝีปากมองเขา ก่อนมืออีกข้างของฉันจะขยับขึ้นมาขย้ำนมของตัวเองเมื่อความต้องการมันเริ่มปะทุ

"อื้อ!"

กูอยากตายลิ้นที่กำลังกระดกภายในมันดีมากอ่ะ พี่รามแม่งดีที่สุด! ฉันเอื้อมมือลงไปจับมือของเขาที่กำลังบีบเคล้นที่เอวขึ้นมาขยำนมฉันแทนซึ่งฝ่ามือฉันกว่าก็ทำได้ดีบีบได้ถึงใจจนฉันหลับตาครางเสียว มันเสียวมากๆจนขนลุกชันไปทั่วทั้งร่างกายแล้ว

"อยากได้ของพี่มากกว่าปากแล้วตอนนี้"

ฉันเอื้อมมือลงไปประคองใบหน้าหล่อให้ขยับออกจากกึ่งกลางที่กำลังชื้นแฉะของตัวเอง ก่อนจะเลียริมฝีปากมองพี่รามด้วยแววตาฉ่ำวาว

"พารักไปขย่มพี่ที่เตียงแทนได้ไหม?"

"ตามที่เธอขอเลยที่รัก"

พรึบ!

ฉันหัวเราะเสียงหลงในตอนที่ตัวเองถูกอุ้มขึ้นสูง ก่อนเราจะเดินมาถึงเตียง ฉันรีบขยับขึ้นไปคร่อมพี่รามที่กำลังนอนหงายรอขณะที่ตอนนี้มังกรกำลังผงาด....ใหญ่ถูกใจรักคนนี้จริงๆ!

"ไม่อมให้นะวันนี้รีบ"

ฉันเหยียดยิ้มมุมปากอย่างกวนๆ จนพี่รามฟาดมือลงที่ก้นก่อนจะขยับคุกเข่าจับแก่นกายที่กำลังลุกชันมาจ่อที่กึ่งกลางของตัวเอง

"อ๊ะ...มันยังฝืดอยู่อ่ะ"

"ทำไงดีล่ะ?"

พี่รามถามหน้าตายแม้จะรู้ดีอยู่แล้วว่าต้องทำไง แต่วันนี้รีบจริงๆไงไม่มีเวลามาเร้าให้หรอกนะ ฉันสบตาพี่รามก่อนจะถ่มน้ำลายใส่มือตัวเองและกำแน่นที่แก่นกายใหญ่พร้อมรูดรั้งมันจนพี่รามครางต่ำในลำคอ

"วันหลังอย่าลืมบอกกันซื้อเจลหล่อลื่นนะคะ"

"อ่า..แต่พี่ชอบแบบนี้กว่านะรอบก่อนเธอก็ออกจะชอบไม่ใช่เหรอ?"

"เพราะติดใจไงเลยทำอีก"

ฉันยิ้มหวาน แต่กลับต้องกัดปากตัวเองนิดๆในตอนที่ส่วนหัวสอดแทรกเข้ามาภายในคับแน่นของฉัน แต่ไม่นานมันก็เข้ามาเต็มแท่งจนฉันเชิดหน้าขึ้นสูงเพราะความรัดแน่นจากการถูกเติมเต็มของแก่นกายใหญ่

"โคตรแน่นเลยเด็ก"

"เดี๋ยวจะแน่นกว่านี้อีกค่ะแด๊ดดี้"

ฉันเลียริมฝีปากพร้อมขยับเอวขย่มพี่รามอย่างที่ปากเก่งไป และฉันขย่มจริงทั้งขย่มทั้งเร่งเร้าเอวบดขยี้จนคนใต้ร่างชมไม่ขาดปากในความเซียน พี่รามบีบเอวฉันแน่นในตอนที่ฉันหมุนควงเอวก่อนฉันจะทาบมือลงที่หน้าอกเขาเพื่อยั้งร่างกายก่อนเร่งจังหวะไต่ระดับให้เร็วมากขึ้น

"อ๊ะอ๊ะ เข้าลึกมากเลยของพี่มันเข้ามาลึกมากๆอื้ออ"

"เด็กดีอ่า..พี่โคตรเสียวเลยรัก"

พี่รามมองฉันด้วยแววตาหลงใหลขณะที่ฉันกำลังยิ้มทั้งที่แววตาตัวเองกำลังพร่าเบลอ ความอัดอั้นกำลังมาถึงขีดสุด และพี่รามรู้ดีที่สุดเขารีบขยับขึ้นมานั่งพร้อมประกบปากจูบแลกลิ้นกันจนหูตาฉันเบลอแต่เอวก็ไม่หยุดขยับ ยิ่งขย่มแรงแก่นกายมันยิ่งกระแทกเข้าใส่จุดเสียวจนร่างกายเริ่มหดเกร็ง

"จะเสร็จแล้ว หนูจะเสร็จแล้วอื้ออ"

พี่รามขยับเอวกระแทกสวนจนฉันที่กำลังบดเอวอยู่รนถอยเพราะสู้แรงเขาไม่ไหว แต่เขาก็ขยับตามจนฉันนอนราบลงกับเตียงก่อนจะขยับเรียวขาเกาะเอวให้เขาที่กำลังซอยกระแทกไว้เองพร้อมกับกำแขนเขาไว้แน่น เพราะยิ่งเรากำลังจะเสร็จพี่รามจะยิ่งเอาแรง เขาไม่เคยยั้งแรงฉันถึงชอบเอามากๆไง..มันโคตรจะถึงใจเลย!

"รักไม่ไหวรักอ๊ะอ๊า!!"

ร่างกายฉันกระตุกเกร็งจนพี่รามต้องกดหน้าท้องฉันไว้พร้อมกับเร่งเร้าขยับสะโพกซอยถี่ๆจนเขาเริ่มครางต่ำพร้อมกับแววตาดุดันที่กำลังจ้องใบหน้าฉันตอนกำลังเสร็จไว้

"พี่จะแตกแล้วว่ะ ที่รักพี่โคตรเสียวอ่า"

"อื้ออ"

ใบหน้าฉันเบ้อย่างสุดจะทนพร้อมกับเสียงกระแทกกระทั้นที่ดังลั่นห้องในจังหวะที่พี่รามกำลังถึงจุดสุดยอด เขาเอื้อมมือมาบีบแก้มทั้งสองข้างฉันไว้ด้วยมือเดียวพร้อมกับครางต่ำก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักเข้ามาภายในของฉันจนรู้สึกถึงความอุ่นซ่านที่กำลังแผ่กระจายด้านใน

"แฮ่ก.."

ฉันลูบหน้าท้องแกร่งพร้อมกับสบตาพี่รามที่กำลังมองสบตากัน ก่อนฉันจะยิ้มให้และขยับริมฝีปากไปดึงดูดนิ้วเรียวของเขาอย่างหยอกเย้า

"เอาแรงมากแต่ชอบจัง"

พี่รามขยับยิ้มและอุ้มฉันขึ้นจากเตียง

"ขอโทษที่ปล่อยในนะครับเมื่อกี้มันเสียวจริงๆ"

"ไม่เป็นไรค่ะแค่อาบน้ำให้ใหม่ก็พอ"

"โอเค เดี๋ยวพี่ถูสบู่ให้อย่างดีเลย"

ฉันหัวเราะขำก่อนจะจิ้มนิ้วลงที่หน้าอกเขาไปสองสามทีจนพี่รามเหลือบมอง

"พอแล้วนะพรุ่งนี้ตื่นเช้าจริงๆ"

"คนที่พูดแบบนี้บ่อยๆคือคนที่ไม่อยากจะพอแค่รอบเดียวนะพี่ว่า"

พี่รามหัวเราะขำพร้อมปล่อยให้ฉันยืนใต้ฝักบัว และเปิดน้ำมาอาบกันอีกครั้ง

"มันยากนะที่จะทำกับพี่รามแค่รอบเดียวน่ะ ตัวเองโซฮอตจะตาย"

"งั้นทำกัน.."

"พรุ่งนี้งานเช้าค่ะถ้ารักไปสายรักตายแน่"

พี่รามหัวเราะในลำคอก่อนจะก้มลงมากดจูบที่หน้าผากฉันเบาๆ และยอมอาบน้ำให้ดีๆตามที่ฉันขอเขาพาฉันเข้านอนก่อนจะขอตัวออกไปกินข้าวที่ฉันทำไว้ให้ ซึ่งวันนี้ถึงจะแย่หน่อยแต่ตอนที่สามีมาง้อที่รักก็รู้สึกดีจะแย่แล้วล่ะค่ะ ก็บอกแล้วโกรธคือโกรธแต่ถ้ามาง้อก็หายงอนเหมือนเดิมแหละคิกๆ

วันต่อมา

4.55 am.

"ที่รัก ที่รักตื่นได้แล้วตอนนี้จะเที่ยงแล้วนะ"

"ห๊ะ เที่ยงไม่นะรักมีงานชะ.."

ฉันอ้าปากค้างมองพี่รามที่กำลังยืนยิ้มให้อยู่ข้างเตียงขณะที่มือเขากำลังถือแก้วกาแฟ และนาฬิกาที่กำลังชี้ว่ามันยังไม่ถึงตีห้าดีด้วยซ้ำ!

"อะไรของพี่เนี่ยรักเกือบช็อกตายแล้วนะ!"

"พี่กลัวเราขี้เซาอีกเลยลุกมาปลุกไง"

"ไม่จำเป็นไหมพ่อรักตั้งนาฬิกาปลุกแล้วเนี่ย"

"ตั้งไปก็ไม่เท่าพี่ปลุกหรอก ลุกเร็วพี่ทำข้าวต้มไว้ให้กินก่อนไปทำงาน"

"เฮ้ยยรักยังมีเวลาเหลือนอนอีกตั้งห้านาทีอ่ะ!"

พี่รามดึงผ้าห่มออกจากร่างกายฉันพร้อมยิ้มให้ แต่แม่งยิ้มเย็นมากอ่ะขืนกูไม่ลุกผัวกูได้สาดกาแฟในแก้วใส่แทนการปลุกดีๆแน่

"ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวพี่จะรอ"

"ฮื่ออ ห้านาทีอันมีค่าของรัก"

ฉันลุกเดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวทั้งขี้ตาก่อนจะเดินไปอาบน้ำแต่งตัวสวยๆ มานั่งหน้าบูดรอพี่รามตักข้าวต้มมาให้ที่โต๊ะอาหาร พี่รามตอนนี้ยังไม่แต่งตัวหรอกเพราะยังไม่ใช่เวลาไปทำงาน ตอนนี้ปกติเขาจะตื่นไปวิ่งน่ะนะ

"ทำไมไม่ไปวิ่งล่ะคะ?"

"เฝ้าเธอกินก่อนค่อยไป"

"ไม่ต้องก็ได้แมะ"

"เดี๋ยวปวดท้องอีก เธอน่ะไม่ค่อยกินข้าว"

แทบจะกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่แม่เอ้ย พ่อผัวดีนัมเบอวันจริงๆ ฉันก้มลงไปดมข้าวต้มกุ้งหอมๆก่อนจะเงยหน้ายิ้มกว้างให้พี่รามอย่างมีความสุข

"ขอบคุณนะคะแด๊ดดี้"

"กินเยอะๆ"

พี่รามก้มลงมากดจูบที่หน้าผากก่อนหันไปปั่นน้ำผลไม้ของตัวเองต่อ แต่แหมไอ้เสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงวอร์มพร้อมวิ่งนี่มันเร้าใจยามเช้าจริงๆนะว่าไหม...อ่า ฉันควรรีบกินรีบไปดีกว่าวันหลังค่อยตื่นมาชื่นชมพี่รามใหม่แล้วกัน ถ้าตื่นเช้ากว่าเขาได้น่ะนะ