22.31 pm.
"ที่นี่น่ะนะ?"
ฉันเงยหน้ามองบาร์ลับที่พี่รามมาจามที่ยัยนาราเรียกออกมาอย่างไม่เชื่อสายตานัก เพราะหน้าร้านมันก็เป็นเหมือนร้านอาหารธรรมดาๆ แต่ชั้นสองกลับเปิดเป็นบาร์ซะได้...สงสัยเป็นที่ที่เคยมากับพี่รามแน่ๆพี่รามถึงมาถูกน่ะ
และใช่ฉันไม่ได้เป็นบ้าหลับลึกถึงขนาดว่าไม่รู้สึกตัวตอนพี่รามกลับเข้ามาเปลี่ยนชุดหรอกนะ แล้วตอนนี้แม่โมโหสุดๆไปเลยที่เลือกที่จะออกมาหามันมากกว่านอนกอดฉันน่ะ
เอี๊ยด!
"อีรักกูเกือบหลง!"
ฉันหันมองตะวันที่เพิ่งเดินลงจากรถด้วยความลนลาน
"แล้วทำไมไม่ถามพี่จอนนี่ล่ะเขาไม่รู้เหรอ"
"พี่ไม่รู้เลยนะรัก ให้ตายพี่ไม่รู้อะไรเลยนะครับ"
พี่จอนนี่ลงจากฝั่งคนขับ ก่อนจะรีบเดินตามฉันที่กำลังเดินเข้าไปในร้านซึ่งตอนนี้ผู้คนกำลังหนาตาได้ที่ จริงๆฉันโทรหาแค่ตะวันอ่ะแต่ไม่รู้ทำไมพี่จอนนี่ถึงตามมาได้..สงสัยอยู่ด้วยกันตามประสาแฟนนน่ะนะ ใช่สิยังไงแฟนก็ควรจะอยู่ด้วยกันนะไม่ใช่แอบออกมา
