“กูมารับ!”
เสียงตะโกนลั่นของมาวินดังทันทีที่เขาเปิดประตูห้องเข้าไปโดยไม่ขออนุญาตแม้แต่น้อย สายตากวาดมองสภาพเพื่อนรักแล้วก็อดส่ายหน้าอย่างสมเพชไม่ได้
เสือผู้หญิงในตำนานที่เคยปากดีบอกว่าไม่มีวันยอมผูกมัดกับใคร จะใช้ชีวิตโสดท่ามกลางฮาเร็มสาวงาม ตอนนี้กลับกลายเป็นหมาแก่ขี้เมาที่เอาแต่นั่งจมปลัก เพราะถูกผู้หญิงทิ้ง
“กูไม่มีอารมณ์ไปไหนทั้งนั้น มึงไปเถอะ”
เสียงแหบพร่าตอบกลับมา ไบรอันไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองด้วยซ้ำ
มาวินอยากจะจับไอ้คนหมดสภาพนี่มาตบหัวสักที เขาฉวยแก้วเหล้าจากมือมันมายกซดเองอย่างไม่เกรงใจ
เออ... อกหักก็ยังแดกแต่เหล้าแพง สมเป็นคุณชายจริงๆ
เขาวางแก้วเปล่าลงบนโต๊ะเสียงดัง ตวัดสายตากลับมามองเพื่อนอย่างเด็ดขาด
“มึงต้องไป!”
น้ำเสียงไม่มีแววล้อเล่นเลยสักนิด
“ถ้ามึงไม่ไปตอนนี้ มึงอาจจะไม่ได้เห็นของขวัญของมึงอีก!”
แค่ชื่อของคนคนเดียว...ก็ทำให้ดวงตาสีนิลที่เคยหม่นหมองดำดิ่งเหมือนจ
