อลิสานอนหลับสนิทอยู่บนเตียงภายในห้องพักฟื้นผู้ป่วยวีไอพีที่ดีที่สุดของโรงพยาบาล ซึ่งคุณหญิงกัลยาเป็นผู้สั่งแอดมิทด้วยตัวเอง
นางต้องมั่นใจว่าลูกสะใภ้ และหลานในครรภ์จะปลอดภัยอย่างไร้กังวล
ทายาทของตระกูลลีอินเตอร์...กำลังจะถือกำเนิด
ในที่สุด ความปรารถนาของนางก็ใกล้จะกลายเป็นจริง
มือเหี่ยวย่นตามวัย ค่อยๆ ลูบเบาๆ ตามกรอบหน้าสวยของคนที่ยังหลับใหลด้วยความเอ็นดู
ไม่แปลกเลยสักนิด...ที่ลูกชายนางจะหลงรักเด็กคนนี้จนหมดใจ ตลอดเวลาที่อลิสาเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ นางเฝ้าสังเกตนิสัยใจคอของเด็กสาวอย่างเงียบๆ
และคนที่ผ่านโลกมามากก็มั่นใจว่าอลิสาเป็นคนดี ความดีนั้นยังส่งต่อไปถึงอลัน น้องชายของเธอที่เป็นเด็กเรียบร้อยและมีน้ำใจ คอยช่วยงานเล็กๆ น้อยๆ ภายในบ้านอยู่เสมอ
“เป็นยังไงบ้างลูก...” คุณหญิงเอ่ยถามเสียงแผ่วในขณะนั่งเคียงข้าง
คนป่วยค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างช้าๆ และทันทีที่เห็นหน้าคุณหญิง ใบหน้าซีดเผือ
