บทที่ 23
สองเดือนผ่านไปอย่างเชื่องช้า ไม่มีวินาทีไหนเลยที่หล่อนไม่คิดถึงเขา คาเวลล์ หนุ่มโฮสต์ที่มีรูปโฉมหล่อเหลาราวกับเทพบุตร การจากลาของเขาโดยไม่แม้แต่จะบอกกล่าวล่วงหน้าทำให้หล่อนปวดร้าวทรมานเหลือเกิน อยากเจอเขา อยากกอดเขาอีกครั้ง อยากจะอยู่ใต้ร่างของเขา หรือไม่ก็บนร่างทรงพลังนั้นใจจะขาด
“คาเวลล์... คุณหายไปไหนกัน”
ตุ๊ดตู่บอกกับหล่อนว่าคาเวลล์คงไปรับจ้างเป็นหนุ่มโฮสต์ที่ประเทศอื่น เพราะอาจจะได้เงินมากกว่าในประเทศไทย และนั่นก็ทำให้หล่อนต้องยอมรับความจริงว่าไม่มีโอกาสได้เจอเขาอีกแล้ว ผู้ชายที่ขโมยหัวใจของหล่อนไปตั้งแต่แรกสบตา ผู้ชายที่ทำให้หล่อนรู้ตัวว่าไม่เคยรักเจ้านายเลยแม้แต่นิดเดียว
น้ำตาของหล่อนเอ่อล้นออกมาจากดวงตา หลายต่อหลายครั้งที่หล่อนต้องป้ายมันทิ้งไปจากใบหน้า ทุกวัน ทุกค่ำคืนที่หล่อนหวนคิดถึงแต่เขา คิดถึงจนเจ็บปวดรวดร้าวไปทั้งอก
ป่านนี้เขาจะเป็นยังไงบ้างนะ จะมีสักเศษเสี้ยวห
