ขังไว้ในกรงรัก

ตอนที่15

หลังจากที่ร่างเล็กวิ่งขึ้นห้องของตัวเอง เธอปิดประตูและลงกลอนอย่างแน่นหนาทันที แผ่นหลังพิงบานประตูก่อนจะพ่นลมหายใจออกเสียงดัง น้ำขิงวิ่งไปกระโดดลงบนเตียงนอนและหยิบมือถือตัวเองขึ้นมา เธอส่งข้อความหาชมวิวทันทีเพราะอยากจะเล่าเรื่องที่อดกลั้นเมื่อครู่ นิ้วเรียวพิมพ์ข้อความยาวเหยียดก่อนจะกดส่งให้เพื่อนสนิทของตัวเอง ไม่นานอีกฝ่ายก็ตอบกลับมา

ชมวิว : สุดยอดเลยไอ้ขิง ว่าแต่แกยังอยู่ครบสามสิบสองมั้ย

น้ำขิง : ครบสิ เพราะฉันชิ่งหนีมาก่อน

หญิงสาวยังรู้สึกขนลุกจนถึงตอนนี้ ไม่รู้อะไรดลใจให้ตัวเองพูดจาแบบนั้นลงไป น้ำขิงยังจำได้ขึ้นใจถึงสายตาน่ากลัวของจอมทัพ

ชมวิว : ถ้าพี่เขานิ่ง มีอยู่สองอย่าง ไม่คิดได้กับสิ่งที่แกพูด ก็กำลังหาทางเก็บแกอยู่

น้ำขิง : จะบ้าเหรอ พี่จอมทัพไม่กล้าทำอะไรฉันหรอก

คนตัวเล็กยู่ปาก เอาจริงๆ ในใจก็กลัวเหมือนกัน แต่ถ้าอีกฝ่ายทำอะไรเธอขึ้นมา ยังไงก็ไม่พ้นหูของคุณลุงไปได้หรอก และดูพี่จอมทัพก็เชื่อฟังคุณลุงชัชวาลอยู่ไม่น้อย เขาคงแค่ขู่เท่านั้นละ

อีกด้านนึงของห้องนอนที่ตกแต่งด้วยสไตล์สีเข้ม แม้กระทั่งโทนสีห้องยังบ่งบอกนิสัยของเจ้าของห้องได้เป็นอย่างดี ห้องนี้อยู่ถัดจากห้องของน้ำขิงเพียงผนังกั้นเท่านั้น ทว่าทั้งคู่ยังไม่รู้ตัว

ร่างสูงกำยำที่ร่างกายเต็มไปด้วยมัดกล้ามแข็งแรง จอมทัพนั่งบนโซฟาตัวหรู รอบข้างเงียบสงัดเพราะเขากำลังคิดถึงเรื่องราวที่พึ่งผ่านพ้นมา แก้วไวน์แดงในมือถูกยกจรดขึ้นบนริมฝีปาก นัยน์ตาดุดันมองออกไปยังวิวท้องฟ้ากว้าง เรื่องราวที่อยู่ในหัวของจอมทัพตอนนี้ไม่ใช่เรื่องงานอย่างที่ควรจะเป็น

ทว่าเป็นเรื่องของผู้หญิงปากดีคนนึง

ข้อความมากมายถูกส่งมาจากบิดาหลังจากที่จอมทัพวางสายด้วยประโยคกำกวมเมื่อกลางวัน ตามมาด้วยมิสคอลหลายสาย ชายหนุ่มจงใจเมินบุพการีเพราะรู้ว่าอีกฝ่ายจะพูดอะไร คงหนีไม่พ้นประโยคที่ว่าอย่าทำอะไรผู้หญิงคนนั้น แน่นอนว่าจอมทัพเชื่อฟังบิดาทว่าแค่เรื่องงานเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่น ไม่มีใครสั่งเขาได้

แม้แต่พ่อของเขาเอง

สองวันผ่านไป

น้ำขิงยังคงไม่สบายใจอยู่ลึกๆ ข้างในแม้ว่าเธอและจอมทัพจะไม่ประชันหน้ากันมาสองวันเต็ม เป็นน้ำขิงเองที่จงใจไม่ลงมาให้เขาเห็นเพราะคิดว่าจอมทัพยังคงโกรธอยู่ แน่นอนว่าเธอไม่ทำอะไรให้ขวางหูขวางตาเขารวมไปถึงทำอาหารมื้อเย็นด้วย เหตุผลหลักๆ เพราะไม่อยากให้พี่ๆ สาวใช้มาเดือดร้อนด้วยเหมือนครั้งที่แล้ว แต่ใช่ว่าน้ำขิงจะยอมแพ้ในเรื่องตามไปอยู่ใกล้ๆ จอมทัพ แค่ยังนึกแผนการไม่ออกก็เท่านั้น และพรุ่งนี้เธอต้องไปสัมภาษณ์งานแล้ว น้ำขิงต้องเตรียมตัวเตรียมใจในการตอบคำถาม ทำให้สองวันนี้คนตัวเล็กหมกตัวอยู่แต่ในห้องนอนไม่ลงไปซนที่ไหน นี่เป็นการสัมภาษณ์งานครั้งแรกในชีวิตและเป็นบริษัทน้ำมันชื่อดังมากมาย เด็กจบใหม่ส่วนมากอยากเข้าทำงานที่นี่กันทั้งนั้นรวมถึงเธอด้วย น้ำขิงจบบริหารธุรกิจ และเธอก็ได้สมัครงานตรงสายที่เรียนมา

มีคนลือกันว่าที่นี่ยิงแต่คำถามยากๆ ตอนสัมภาษณ์รับพนักงานใหม่ เธอยิ่งเป็นคนตื่นเต้นง่ายอยู่ด้วย ทำให้น้ำขิงต้องเตรียมตัวอย่างหนักเพราะเธอตั้งใจมากจริงๆ ที่จะเข้าทำงานที่นี่ ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่า ดวงตาอ่อนล้ามองนาฬิกาก็หาววอดๆ ออกมา น้ำตาใสเอ่อคลอด้วยตาคู่หวานก่อนมือเล็กจะปิดไอแพด น้ำขิงอาบน้ำตั้งแต่หัวค่ำแล้ว ตอนนี้เธอพร้อมนอนมากเพราะพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้า หญิงสาวเดินไปปิดไฟดวงใหญ่เหลือเพียงไฟสีส้มหัวเตียงเท่านั้น เธอเดินมาล้มตัวนอนลงบนเตียงกว้าง หลับตาลงช้าๆ ก่อนจะทำจมูกฟุดฟิดเพราะได้กลิ่นบางอย่าง เป็นกลิ่นเหม็นที่เธอไม่ชอบเอาซะเลย น้ำขิงดีดตัวลุกขึ้นนั่งบนเตียง ตามหากลิ่นเหม็นนั่นก่อนสายตาจะปะทะเข้ากับบานหน้าต่างที่มีผ้าม่านสีขาวปกคลุมทว่ายังพริ้วไหวเพราะลมด้านนอกพัดกระทบ เธอร้องอ๋อในใจว่าตัวเองลืมปิดกระจกหน้าต่าง น้ำขิงลุกขึ้นจากเตียงนอนและเดินไปตรงหน้าต่างบานนั้น

“ถึงว่าแอร์ในห้องไม่เย็นเลย”

เธอบ่นอุบกับตัวเองก่อนจะทำท่าเอื้อมมือไปปิดมัน ทว่าต่อมอยากรู้อยากเห็นกระตุกถี่ๆ เพราะไอ้กลิ่นที่เธอได้รับมันคือกลิ่นของบุหรี่ น้ำขิงจมูกไวต่อกลิ่นอะไรพวกนี้มาก แทนที่จะปิดหน้าต่างก็เปลี่ยนเป็นชะโงกหน้าออกไปแทน

เธอหันซ้ายหันขวาเพื่อมองหาต้นตอของกลิ่น ฉับพลันสายตาปะทะเข้ากับบานหน้าต่างที่ห่างออกไปไม่ไกล และสายตาของเธอก็สบเข้ากับนัยน์ตาคมเข้มของคนใจร้ายที่น้ำขิงยังไม่อยากเจอหน้าเขาตอนนี้

จอมทัพ

ห้องของเขาอยู่ติดกับเธอแค่นี้เองเหรอ? ถึงมันจะไม่ใกล้กันมากเพราะขนาดห้องที่กว้าง แต่ดูก็รู้ว่าห้องนอนของเราอยู่ติดกัน ดวงตากลมใสเบิกกว้างเล็กน้อย เพราะแววตาของจอมทัพที่มองมามันลุกวาวราวกับเปลวไฟท่ามกลางสายลม มองไกลๆ ก็ดูออกว่าเกลียดกันมากและไม่มีทางญาติดีกันได้ น้ำขิงกลืนน้ำลายฝืดเคืองลงคอก่อนจะพาตัวเองเข้ามาในห้องและจัดการปิดหน้าต่างลง

เมื่อไรที่ได้สบตากับจอมทัพเธอมักจะขนลุกทุกครั้ง...ครั้งนี้ก็เช่นกัน น้ำขิงไม่อยากคิดอะไรมากเพราะพรุ่งนี้เธอต้องตื่นเช้า ทำให้หญิงสาวพาตัวเองกลับไปนอนบนเตียงและจมเข้าสู่ห้วงนิทราอย่างง่ายดาย

♡♡♡

มองแบบนั้นหรือจะเอา? กลัวมากมั้ง--หลบปืน

อิพี่กำลังคิดจะทำอะไรบางอย่าง แต่ไม่สปอยหรอกนะอิอิ ฝากติดตามกันเยอะๆด้วยนะคะ เรื่องนี้ตั้งใจมากจริงๆอุแงงง

เจอกันช่วงค่ำอีกรอบค่า ♥︎