“มาแล้วเหรอ ไม่เห็นต้องกลัวเลย พี่ไม่ได้จะฆ่าจะแกงเสียหน่อย”
หมอหนุ่มบอกอย่างใจดี เขาเปิดคลินิกเล็กๆ อยู่ในตัวหมู่บ้าน กณวรรธเป็นที่นับหน้าถือตาของชาวบ้านทุกคน ที่สำคัญเขาเรียนจบเพราะทรงศักดิ์ส่งเสียให้เล่าเรียน ชายหนุ่มจึงไม่คิดทิ้งบ้านเกิดเมืองนอนไปเป็นหมอในตัวเมืองที่เงินเดือนสูง แต่กลับมาดูแลชาวบ้านที่นี่
เขาไม่ได้ติดใจความสบายในเมืองใหญ่ แต่ชอบธรรมชาติ รักถิ่นฐานของตัวเอง ยินดีช่วยพัฒนาบ้านเกิดในทุกๆ ด้าน
“พี่กันต์จะฉีดยาหรือเปล่าคะ”
ศศิกานต์ถามเสียงเบา รู้สึกกล้าๆ กลัวๆ เธอกลัวเข็มฉีดยาเป็นที่หนึ่ง
“สงสัยต้องฉีดสักสองสามเข็ม”
กณวรรธแสร้งทำหน้าขึงขัน หญิงสาวตาโตเท่าไข่ห่าน
“ทะ... ทำไมต้องฉีดตั้งสามเข็ม”
ถามเสียงสั่นด้วยความหวาดกลัว
“ทำไมต้องทำหน้าตกอกตกใจขนาดนั้นด้วย”
หมอหนุ่มแสร้งถามซ่อนยิ้มไม่ให้อีกฝ่ายได้เห็น วันนี้เขารักษาชาวบ้านจนเหนื่อย แต่เหนื่อยแค่กาย จิตใจนั
