หยาดน้ำตาที่ทะลักไหลล้นออกมาจากสองดวงตาทำให้การเคลื่อนไหวของหล่อนเป็นไปได้อย่างยากลำบาก ความเสียใจกำลังกัดกินหล่อนอย่างอำมหิต หล่อนปวดร้าว ทุกข์ทรมานแสนสาหัสที่ต้องเดินหนีจากริชาร์ด คาร์ตัน ผู้ชายที่ตัวเองรักนักหนา แต่หล่อนไม่มีทางเลือก
ในเมื่อเขาไม่ได้รักหล่อน และแน่นอนว่าหากครั้งนี้เขาพบหล่อนอีกครั้ง ลูกของหล่อนจะต้องถูกพรากไปจากอก ซึ่งหล่อนยอมไม่ได้
ลีลาวดีสะอื้นไห้ด้วยความเสียใจเป็นที่สุด มือขาวสะอาดยกขึ้นแตะที่หน้าท้องของตัวเองแผ่วเบา สายใยแห่งรักคล้องเกี่ยวมากล้น เด็กคนนี้จะเป็นตัวแทนของเขา... ผู้ชายที่หล่อนรักจนหมดหัวใจ ร่างอรชรทรุดลงนั่งกับเก้าอี้อย่างหมดแรง มือเล็กยังกำตั๋วเครื่องบินเอาไว้แน่น
อีกไม่ถึงสองชั่วโมงหล่อนก็ต้องจากที่นี่ไปแล้ว... กลับไปในที่ที่หล่อนได้เดินจากมา แม้จะรู้ดีว่าการกลับไปเมืองไทยครั้งนี้จะต้องเผชิญหน้ากับอะไรบ้าง แต่หล่อนก็จำต้องกลับไป
“แม่ขอโทษ... ห
