His thundering voice roared again. Nakipagsukatan pa ako ng tingin sa kaniya. Makailang ulit akong umiling, nagsimula na naman manginig ang katawan ko sa takot. Halos maihi na ako nang namuo ang tila nagbabagang galit sa kaniyang kulay abong mga mata.
“I told you, I’ll meet you after your class. Why did you run away from me?”
Pamaswit nitong galit-galit. Animo'y anak niya ako o isang alagang hayop na maari niyang pagalitan sa tapat ng maraming tao. Nang hindi ako gumalaw sa kinatatayuan ko. Lumabas siya sa kaniyang sasakyan. Hinawakan niya ng mahigpit ang aking kanang braso. Matapos ay padaskol niya akong tinulak papasok ng kaniyang sasakyan.
“What punishment should I give you this time, kitten?”
"Ano na naman ba 'to, Ryder? Hindi ka ba nagsasawang pahirapan ako?"
"I'll never get tired of punishing you. You deserve to be punished!"
"Ano bang kasalanan ko sa'yo?"
"Your existence in this world. That's your mortal sin. Sana hindi na lang kita natagpuan. I might have spared you."
“Please, let me go, please, Ryder,” I begged, whimpering, tears rolling down my cheeks. I am so scared of what evilness he has laid for me this time.
"Kailangan ko ng umuwi. May sakit ang nanay ko," pagsisinungaling ko sa kaniya.
“You dare lie on me now? Ms. Gracie is not sick. Your wench mother is f*cking Hendrix as we speak. Paano siya magkakasakit? Tell me what kind of illness Coraleen? Sick in her itchy c*nt?" Pang-uuyam nito.
“Wala kang karapatan insultuhin ang nanay ko!" singhal ko rito.
"I am only one of the many, kitten. Para namang hindi ka pa sanay how the entire town call your mother a strumpet."
"Sinungaling ka! Wala rito si tatay. Gumagawa ka lang ng kuwento!"
"Shut up! I'll prove your manwhore father is in your house
right now."
Ryder maneuvered his car around towards my house. Malayo pa tanaw ko na ang sasakyan ng aking ama. Tama siya. Ano'ng ginagawa ni tatay rito? Lunes ngayon. Bakit siya naririto? He only comes around at the weekends. On Fridays and Saturdays, to be precise.
"Do you believe me now?"
Hindi ko siya sinagot. I tried to pull the handle of his passenger door open subalit bigla niyang ni-lock ang pintuan. He unbuckled my seatbelt, then he pulled me to his lap.
"Ryder, please. Let me go," pakiusap ko sa kaniya.
Ayoko ng maulit pa ang kanina o iyong nakaraang gabi. I could see through his eyes the desire and lust for me.
"Nuh-uh, not until I am done with you."
He buried his mouth into my exposed neck, suckling them like he was bloodthirsty. I can feel the stinging from his nibbling and the tiny bites he's making on my skin. A moan escaped my throat nang bigla niyang pinadaosdos
ang kaniyang palad into my clothed core. He was rubbing my sensitivity savagely while leaving open kisses on my shoulder.
Ramdam ko ang pagtusok ng kaniyang kahandaan sa aking pang-upo. Then he kissed me pulling, sucking, and biting my lips. Nasasaktan ako sa ginagawa niya pero traydor ang aking katawan. I like his rough way of making out with me. Am I stupid? Bakit ko nagugustohan ang mga ginagawa niyang pangaakit sa akin.
“Oh, kitten. You are everything like your mother. A slapper! A f*cking strumpet!”
He sneered, pushing me back to the passenger seat. I almost hit my head sa dashboard ng kaniyang sasakyan nang mawalan ako ng balanse dulot ng sensasyong siya ang may gawa. Inayos ko ang aking sarili. I pretentiously act like what happened between us is nothing to me. Hindi ako apektado. Kailangan kong iparamdam sa kaniya na hindi ako interasado. Hindi ako katulad ng mga babaeng hinalikan niya lang ay bubukaka na agad sa harapan niya. Ibibigay na agad ang lahat-lahat sa kanila. Magpapaangkin agad sa isang Ryder McKensley.
Alam ko naman siya ang pinaka may itsura sa buong Freya lalo na sa aming paaralan. Tindig niya pa lamang wala ng panama ang ibang mga estudyante. Idagdag pa na sila ang pinakamayaman at makapangyarihan hindi lang sa nayon namin kundi sa buong bansa.
Akala ko palalabasin niya na ako. He started his engine and drove off. Malayo-layo ang nilakbay namin. Halos isang oras kaming nasa daan.Alam kong lagpas na iyon sa Freya. Then we pulled into this fancy restaurant in Frischers.
"Ano'ng gagawin natin dito?" Napakatangang tanong ko sa kaniya.
"What do people do in the restaurant? Kumakain 'di ba? Or do you want me to eat you instead?"
Naramdaman ko ang pamumula at paginit ng aking pisngi sa umalpas na salita sa kaniyang bibig.
"Ibalik mo na ako sa bahay ko,Ryder. Hindi ako kumain sa mga sosyal na kainan. Hindi ko kayang bayaran bayaran kahit ang presyo ng tubig nila."
"Did I say you are paying?" Maangas na sagot nito sa akin.
"Get out and follow me!"
Nagmadali akong lumabas ng kaniyang sasakyan. Para akong tuta na nakasunod sa kaniya. Malayo pa kami sa tarangkahan ng Frischers Diner naka all smiles na ang receptionist ng restawran kay Ryder.
"Good afternoon, Mr.McKensley," bati nito sakaniya.
Sinadya nitong mag-chest out when Ryder and I paused a moment in front of her. Her cleavage was bare to my eyes and Ryders. Half of her globes were peeking out of her uniform. Pero hindi naman ito tinapon ng tingin ni Ryder.
"Table for two, Jenna," wika ni Ryder. He glanced somewhere, then he wrapped his arms around my waist, pulling me closer to him.
"This way please,"sagot nito.
Lihim akong natuwa when he pulled the chair for me. May tinatago naman pala itong ugaling pagka-maginoo. He must be showing me the real him. Iyong mabait na Ryder sa likod ng pagka-gangster niya.
"Here's the menu. Anything to drink?" tanong nito.
Hindi ako umimik. I don't know what to order. He looks at me. Umiling lang ako.
"Two Italian sodas," aniya.
Why would he order Italian soda? Sparkling water lang naman 'yon na hinaluan ng flavored syrup. 'Mga maykaya nga naman pati tubig pinapasosyal pa.'
"What would you like to eat?" Tanong ni Ryder sa akin.
"Hindi ako gutom."
"I am not asking if you are hungry or not. Ang tanong ko ano'ng gusto mong kainin?"
"Ryder, sinabi ko na sayo. Ayoko rito."
"Then what do you like me to eat—you? I'm starving," anito, then he had that lopsided grin again.
"Bahala ka!" Singhal ko.
"Easy kitten. We'll get there."
‘Easy kitten. We’ll get there.’ Ano’ng ibig niyang sabihin. When I saw him smirking again, doon ko lang naisip ang ibig niya sabihin. I lowered my head not looking at him. Nahihiya ako sa aking katangahan. ‘Why I didn’t get what has he meant right away? I so sounded pathetic like I wanted what he was insinuating. Makaraan ang ilang saglit, hindi na iyong Jenna ang naglapag ng order ni Ryder sa aming mesa.
"Ready for your order, sir?"
"Two Kobe Steak, and sauteed mixed vegetables with potato medley."
"Anything else, sir?"
"That's all for now."
“Ryder, I don’t eat meat.”
“You will eat because I said so,” he said nonchalantly.
Pakiramdam ko napakahaba na ng dalawampung minuto na hindi kami nagsisigawang dalawa. I looked away from him enjoying the view right outside the window. Pinagmamasdan ko ang pagdaloy ng tubig sa batis. Frischers Diner is right next to a creek. Nakakahalinang pakinggan ang pagaspas ng tubig at mga huni ng ibon sa kakahahoyan.
"Enjoying the view," he said, breaking the silence between us.
"Hmm," tipid na tugon ko.
"Coraleen! Speak when I talk to you!" singhal nito sa akin.
"Ano bang gusto mong sabihin ko? Thank you, Ryder, for taking me out on a date? Hindi mo na lang sana ako pinahirapan. You could have asked me to dine with you."
"I don't ask. It's not my thing. I don't ask for dinner dates or involved myself in dating either. Gusto ko lang kumain ng may kasabay."