His Sweet Obsession

Chapter 7 | HIS DEATH GLARE

Natawa ako sa sinabi niya. Tumingin sa akin ang mga tao sa paligid when I started to laugh aloud sarcastically. Gustong kumain na may kasabay? Bakit hindi si Loren, Marife or Coleen ang sinama niya? Sila naman ang mga lintang dikit ng dikit sa kaniya. Who knows if they already did foursome? Sa tingin ko wala naman paki alam ang mga babaeng umaaligid sa kaniya kung pinagsasabay pa silang lahat.

"Pinapaniwala mo ako na hindi ito date? Who are you fooling, Ryder?"

He gazed at me with his death glare.It's my cue to stop. Galit na naman siya sa nagawa ko. Bakit ba lahat ng gawin ko ay mali para sa kaniya. Parang kailangan kong bantayan ang bawat galaw ko. Anng bawa sasabihin ko.

Hindi nagtagal nilapag na ng waiter ang inorder niyang pagkain naming dalawa. It looks so good. Nakakatakam kumain but I won't eat. Sinabi ko na sana sakaniya kanina na hindi ako kumakain ng karne. Sawang-sawa na akong tawaging 'lumba-lumba o fatso.' I stopped eating junk a year ago. masaya na akong unti-unting nagbabago ang hubog ng aking katawan. I started eating small meals and stopped pigging out.

Hindi naman iyon napapansin ni Nanay dahil kung wala siya sa simbahan maghapon naman siyang nanahi sa maliit niyang seemstress shop sa nayon. Tanging Biyernes at Sabado lamang nanatili sa bahay ng buong maghapon ang aking ina. Sa tuwing nasa bahay lamang si tatay. My mother undeniably love me subalit may kulang. Hindi ko maramdaman na may mga magulang ako.

I feel so alone. Hindi ko man gustong sumama kay Ryder ngayon, somehow, with him wanting me to dine with him-I felt needed.

"I did not take you here to stare at your food, Coraleen," aniya.

"I-I don't—"

"Eat!" utos nito.

I took a bite of the vegetables, not touching the meat.

"I have ordered the best steak for you, but you won't eat it?"

"Hindi ako kumakain ng karne."

Inis nitong inabot ang pinggan ko at pinalit ang pinggan niya sa akin. He already sliced his steak into pieces. I won't deny it. I giggled at the back of my head with his sweet feeling boyfriend gesture. How romantic? Kung sana this is all reality. However, its not.

"Eat, Coraleen! I don't care if you don't eat meat. Eat up!" he said, hissing in annoyance.

"Bakit mo ba ako pinipilit kumain?"

Hindi ito umimik. Maliit na piraso lamang iyon. I swallowed my saliva a few times. Nagbabaga na naman ang mga titig niya sa akin habang kumakain.

"You are pissing me off," halinghing nito.

Sa takot ko na parusahan na naman ako nito. I forced myself to have a bite. Hindi ko namalayan naubos ko na iyon. The steak melted in my mouth. When Ryder was done eating. He called for the waiter, then handed the guy his black card. Nasilip ko ang binayaran niya.

'How stupid he can be to have a thousand-dollar meal with me?’

"Let's go!"

Pagalit na anas nito sa akin. On our way out I noticed a girl staring at us. Siguro kaedad iyon ni Ryder. Napakaganda nito at mukhang sopistakada at galing rin sa mayamang pamilya. Her skin is glowing like a pearl. Matalim ang tingin nito kay Ryder. He glances at her with contempt on his face. Then, he tugs me on a breakneck, opens the car door, pushing me inside the passenger seat profusely.

Bumalik na naman siya sa garapal na pag-uugali. 'Is it all an act?' The look on that girl's face. There is something between her and Ryder. Sinadya ba akong dalhin doon ni Ryder? Is he supposed to take her on a dinner date instead of me?' I was starting to like how he acted so sweet earlier, like my real boyfriend. I looked away from him. I uttered not a word. I allowed myself to drift into an awkward silence. Pinagmasdan ko na lamang ang tanawin sa labas ng bintana while he drove off away from the diner. An hour later, he pulled his car right outside my house.

"Get out!" He scowled.

As soon as I march out. Sinigawan ako nitong muli. ‘Bakit ba parati na lamang siyang palahaw kung kausapin ako?’

"I'm picking you up tomorrow morning. Don't you dare duck out, or I will punish you, kitten!"

He threatened me but I didn't flinch. Napako ang atensyon ko sa nakaparadang pa ring sasaktan ng aking ama sa labas ng bahay.

Binuksan ang pintuan gamit ang nakatagong susi sa ilalim ng doormat sa harap ng pintuan. Hindi nga ako nagkamali. Malakas na mga ungol at mga halinghing na naman ang aking naririnig kasabay ng pagkalampag ng higaan at dingding sa kuwarto ni nanay. Hindi ko mawari kung ano’ng klase bang pagtatalik ang ginagawa ng mga magulang ko. Sa sobrang kuryusidad ko nagsaliksik ako patungkol sa mga bagay-bagay na ginagawa ng mga magkasintahan at mag-asawa. Wala naman sa mga nabasa ko o napanood ko ang kawangis sa naririnig ko sa silid ni nanay maliban sa tinatawag nilang submissive and dominant relationship. Isang uri ng pagtatalik kong saan bondage, discipline, dominance, and submission are involved.’Pinahihirapan kaya ng tatay ko ang nanay ko subalit gusto ni nanay ang ginagawa ni tatay sa kaniya?’

Hindi ko masikmura ang mga katagang lumalabas sa bibig ng aking mga magulang habang sila’y magkaulayaw. Nagkulong ako sa aking banyo hanggang wala na akong ingay na naririnig. Bago ako natulog an unregistered number sent me a message.

[Pick you up at 7 AM, kitten.]

Alam kong kay Ryder galing iyon. I saved his number and named him ’Lucifer.’ Another text message buzzed into my screen before closing my eyes.

“Good night.”

I smiled at the thought sa kabila ng kaniyang kalupitan. Ryder has a soft side. I am beginning to want to know that side of him. Maaga pa gising na ako. Nagmamadali akong umalis ng bahay. Iiwasan ko siya habang hindi pa nahuhulog ang loob ko sa kakaibang side ng paguugali niya. Subalit alas seis y medya pa lamang nakaabang na sa labas ng bahay si Ryder. Wala akong nagawa kundi sumakay sa kaniyang magarang sasakyan. Inabutan ako nito ng paperbag matapos akong makaupo sa kaniyang sasakyan.

“Ano ‘to?”

“Breakfast. Eat up,” aniya, then Ryder drove off.

Nang hindi ko binuksan ang binigay niyang pagkain. Nang dilim na naman ang awra nito. Sa takot ko unti-unti kong binuksan ang paperbag. It has quiche and mixed berries parfait inside. Matapos ay inabot nito sa akin ang umuusok pang kape.

“There’s creamer and sugar inside.”

“Sa-salamat.”

Bagkus na tahakin namin ang daan papunta sa eskuwelahan. Dinala ako ni Ryder sa parke ng mga bata malapit sa aming sa paaralan. Pasulyap-sulyap ito sa akin habang kinakain ko ang umagahang dala niya. Hindi na ito nagsalita pa hanggang sa makarating kami sa eskuwela.

Nagsimula na naman magbulongan ang mga estudyante ng makita nila akong bumaba sa sasakyan ni Ryder. Matapos ay naglakad kaming magkasabay habang nakadantay ang kaniyang mga braso sa aking balikat patungo sa una naming klase. Hindi ko na napansin ang presensya nito sa ikalawang klase hanggang sa pang-apat. Wala akong klase sa hapong iyon. Katulad sa nakakasanayan ko na. Nagmamadali akong isilid lahat ng aking kagamitan sa aking napsak.Matapos ay nagpatiuna na ako kay Chanice.

“Beshywap! Hindi ka naman sasabay sa akin?”

“Mauna ka na Chan. Pupuntahan ko si Nanay sa simbahan.”

Sa tuwing may tanggap akong trabaho sa Stacey Maid Services si Nanay ang dinadahilan ko kay Chanice para hindi na ako nito kulitin. Nabuhayan ako ng loob ng tawagan ko nit Stacey kanina matapos ang una kong klase. Pinababalik niya na ako sa trabaho. Mas gusto raw ng may ari ng masyon ang paglilinis ko kaysa sa nakuha nitong kasambahay.

“Beshywap, dumaan ako sa bahay ninyo kahapon wala ka. Saan ka ba nagpunta?”

“Sa-parke nagpahangin lang.”

“Tenext mo sana ako. Nagkita sana tayo.”

“Chan, mauna na ako. Naghihintay na si Nanay,” anas ko habang balisa akong palinga-linga sa paligid.