10. BÖLÜM
Yavuz arabadan acele ile çıkınca onun için aldığı birkaç giysiyi de arabada bırakıp Beril’in yanına gelmişti. Eğer Beril’in genel ihtiyaçları olmasa buraya asla gelmez doğruca ailesinin yanına giderdi. Yavuz bu kadar işinin arasında onunla uğraşırken karşısına geçip ona hesap sorarcasına eşya sorması sinirlerini bozuyordu. Sanki tatile gelmişti de utanmadan giysi istiyor, bu da yetmiyormuş gibi hesap sormayı da ihmal etmiyordu.
“Biraz fazla konuşuyorsun. Az konuş! Şimdi ellerini çözüyorum ve yemeğini yiyip banyoyu kullanmak için on dakikan var.” Yavuz ona sürekli süre tanıyordu ama o hiçbir zaman vaktinde işini bitirmiyordu.
“Ne bekliyorsun ki? Sonuçta avukatım ve bu mesleğimin bir gerekliliği. Çok konuşmam kesinlikle benim suçum değil.”
“Hııı, evet(!)” Yavuz bunu kesin öyl
