ลูเซียสหัวเราะอย่างดูแคลน
“ปล่อยตรงนี้ แต่ไปต่อบนเตียงใช่ไหมล่ะ อย่าคิดว่าฉันตามเกมอีตัวแบบเธอไม่ทันล่ะ”
ความร้อนผ่าวแล่นจากลำคอขึ้นมาเด่นชัดที่พวงแก้มทั้งสองข้างจนมันแดงก่ำ ความขุ่นเคือง โกรธเกรี้ยวทำให้ญานิดาเลือกที่จะโต้ตอบผู้ชายไร้หัวใจออกไปอย่างไม่ยอมแพ้
“คนเลว! เคยมีใครบอกไหมคะว่าคุณน่ะเลวยิ่งกว่าไอ้หมาขี้เรื้อนในวัดเสียอีก โอ๊ย!”
ด่าออกไปอย่างเจ็บแสบ แต่แล้วก็ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อมือใหญ่ของลูเซียสฟาดลงบนบั้นท้ายอวบงอนของหล่อนอย่างรุนแรงสองสามทีติดกัน จนแม้สาวน้อยน้ำตาซึม
“อย่าบังอาจมาปากดีกับฉันอีก จำเอาไว้”
“ถ้าไม่อยากถูกดิฉันด่าเอา ก็ปล่อยสิ อย่ามาทำเป็นกุ๊ยแบบนี้”
หญิงสาวยังดิ้นรนไม่หยุด แต่ทว่ายิ่งดิ้น ร่างกำยำของลูเซียสก็ยิ่งตื่นตัว ชายหนุ่มขบกรามอย่างเดือดดาล เพราะคิดว่าญานิดาจงใจปลุกเร้ากำหนัดในกายของตนเอง
“ผู้ชายเวลาอยู่บนเตียงไม่ว่าจะกุ๊ยหรือเจ้าชายก็
