นอกจาก โฬม วัฒนพันสิทธิ์ ผู้เป็นเพื่อนรักของบิดาที่เด็ก ๆ รู้สึกสนิทแล้ว ก็คงมีธามที่เด็ก ๆ ชื่นชอบและมักแวะไปเล่นกับเขายามที่มินตรามาหาดรัณภพที่บริษัท
"อาธาม..." เสียงเจื้อยแจ้วของเด็ก ๆ เรียกผู้บริหารหนุ่มซึ่งสวมแว่นตาไว้ให้หยุดฝีเท้า
เจ้าตัวน้อยสองพี่น้องวิ่งเข้าไปหาเขาตามด้วยพี่เลี้ยงอีกสองคน มินตราและดรัณภพที่ยืนอยู่ถึงกับมองหน้ากัน
"ลูกคงรักมันมากกว่าพี่แล้วหรือเปล่า" คำพูดตัดพ้อของดรัณภพทำเอามินตราหัวเราะร่วน
เธอควงแขนเขาแล้วค่อย ๆ เดินเข้าไปในขณะที่ปากก็พูดปลอบใจสามี
"ไม่หรอกค่ะ เด็ก ๆ ก็แบบนี้แหละค่ะ มาข้างนอกก็เหมือนเจอเพื่อนเล่น เวลากลับบ้านก็เรียกหาคุณพ่อแบบพี่ภพอยู่ดี"
"ก็คงงั้นแหละมั้ง พี่เชื่อมินก็ได้" เขาหัวเราะเบา ๆ ไม่ได้คิดน้อยใจจริงจังอะไร
มองภาพเด็ก ๆ ล้อมหน้าล้อมหลังผู้มีศักดิ์เป็นอาด้วยท่าทางร่าเริง ธามเป็นคนที่รู้จักเจรจากับเด็ก ๆ เกินกว่าที่ใครคิด มีวิธีหลอก
