บทที่.14 ลักพาตัว ลักพาใจ [สบู่ NC+]

1650 Words

ก๊อก ก๊อก 'ไอ้วินมีข่าวด่วน' ครั้งนี้ทำให้ทุกอย่างยุติลงเมื่อไทตะโกนลั่น วาวาตื่นจากภวังค์รีบผละตัวออกวิ่งไปนั่งหลบมุมกล่องลัง "แม่งงง" วินสบถหายใจแรงพยายามบังคับไอ้ท่อนที่ตุงไม่ยอมหดก่อนจะตะโกนตอบเพื่อนสนิท "เออ! เดี๋ยวไป" โบกี้แรก แท็บเล็ตสื่อสารมีเพียงเครื่องเดียวเพื่อป้องกันการติดตาม กำลังฉายภาพข่าวโทรทัศน์ช่องหนึ่ง ชายวัยกลางคนสีหน้าซีดเซียวพูดออกมาพร้อมถือทิชชู่ 'ใครตามตัวลูกสาวผมเจอรางวัลสิบล้านรับไปได้เลย ขอแค่นำลูกสาวผมกลับคืน ฮืออ' น้ำเสียงสะอื้นพร้อมสื่อมวลชนที่รายล้อมด้วยความเห็นใจ เวลาผ่านไปเกือบสองสัปดาห์ จนพ่อของวาวาประกาศตามหาพร้อมทั้งมอบเงินค่าสินไหมมูลค่าสูง "มึงรู้ใช่ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นจากนี้" ไทหันมาบอก "ผู้คนจะไล่ล่าตามหาเราพร้อมทั้งพวกล่าค่าหัวอีกมากมาย" "ก็คงจะเป็นแบบนั้นเงินมันซื้อได้ทุกอย่างอยู่แล้ว" "ต่อไปเราคงจะต้องระวังให้มากกว่านี้" "มีข่าวอื่นข

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD