"คิดอะไรอยู่หรือคะ" พี่เลี้ยงเอ่ยถาม
"เสือก!!"
ปึ๊ก
กรี๊ดดดดด
ทันทีที่พี่เลี้ยงเข้าใกล้วาวาใช้เท้าถีบกระเด็นอีกครั้งพร้อมหมายจะพุ่งไปทําร้ายแต่พ่อรีบเข้ามาขวาง บังเอิญพี่ชายกลับมาก็ดึงรั้งตัวน้องสาวให้แยกจากการทะเลาะวิวาท
"ใจเย็นสิวาวา!!" พี่ชายตะคอก "นุ่นกำลังท้องเดี๋ยวก็แท้งหรอก"
"ปล่อยนะไอ้เฮงซวย"
"พูดจากับพี่ให้มันดีๆ หน่อย"
"เหอะ..พี่เหรอ พี่เหี้ย! มากสิไม่ว่า"
ดวงตากลมโตจ้องดุดันเธอเปล่งเสียงอย่างอาฆาต นุ่นร้องห่มร้องไห้ทำท่าปานจะขาดใจ โดยมีคุณท่านคอยโอบกอดประคองเคียงใกล้
"ถ้าแกยังไม่เลิกดื้อด้านฉันจะส่งไปเรียนต่อที่อเมริกา และ ไม่ต้องกลับมาจนกว่าจะมีสติที่ดีกว่านี้" คำขู่ของพ่อได้ผลชะงัก วาวานิ่งเพราะถ้าไปคงมีตัวร้ายฉกฉวยหลายอย่าง
"คุณพ่อเข้าข้างมันทั้งๆ ที่หนูเพิ่งผ่านความเป็นความตายมา! ฮึกกก เคยเป็นห่วงหนูแบบนี้บ้างไหม"
"ทำไมจะไม่ห่วงฉันส่งคนไปสืบเสาะหาแกเสียเงินไม่รู
