สามเดือนผ่านไป
มีรายงานจากราชการให้ไปตรวจซุ้มโจรซึ่งก่อตั้งใหม่ พวกมันทำร้ายชาวบ้านที่อยู่ริมน้ำโขง
ครั้งนี้วาวาอาสาไปด้วย อย่างน้อยเธอก็ช่วยเป็นแพทย์อาสาเนื่องจากเวลาว่างก็ได้ศึกษาเรียนรู้เพิ่มเติม
"เดี๋ยวรับยาตรงนี้นะคะ" วาวาตรวจบาดแผลของเด็กเล็กพร้อมบอกผู้ปกครอง "อย่าลืมกินยาให้ครบสามครั้งต่อวันนะคะ"
"ขอบคุณมากค่ะคุณหมอ"
"ฉันไม่ใช่คุณหมอหรอกค่ะแต่ศึกษาจากแพทย์มาเป็นการปฐมพยาบาลและรักษาบาดแผลเบื้องต้น"
"ยังไงขอบคุณมากนะคะชาวบ้านอย่างเราไร้ที่พึ่งจริงๆ"
วินคุมงานสั่งลูกน้องจัดการหลายสิ่งอย่างจึงไม่มีเวลาว่างมาคอยดูแลภรรยา แน่นอนว่าหน้าที่ต้องมาก่อน วาวาเข้าใจดีเธอจึงทำตัวให้เป็นภาระให้น้อยที่สุด
"ไม่เห็นว่าที่นี่มีพยาบาลหรือแพทย์อาสาด้วย" ชาวบ้านคนหนึ่งบอกกับวิน "ที่นี่เราก็มีคุณพยาบาลคนสวยอาศัยอยู่ในสวน"
"พยาบาล?"
"ใช่ครับเธอเรียนจบจากพยาบาลจากนั้นอาสามารักษาคนไข้ในเขตชายแดน
