บทที่ 25 หนีเที่ยว 2

1061 Words

“น่าเกลียดว่ะ” นุ่นบ่นออกมาเบา ๆ ฉันพยักหน้าเห็นด้วย บางทีผู้ชายถูกผู้หญิงพูดแบบนี้มันก็เหมือนการคุกคามทางเพศนะ ถ้าเขาได้ยินฉันคิดว่าเขาคงไม่ชอบใจ นี่อย่าบอกนะว่าฉันกำลังหึง หึงก็ไม่ผิดไหมนั่นแฟนฉันนะ ฉันมองไปหน้าห้องเห็นเขามองมา พลางส่งสายตาเหมือนถามว่าเป็นอะไร ฉันส่งข้อความบอกไปว่าไม่มีอะไรให้สอนต่อเถอะ @คอนโดห้องของอรรถพร “หนูเป็นอะไรวันนี้ ทำไมทำหน้าแบบนั้นตอนเรียน” ทันทีที่เข้าห้องได้ เขาก็เอ่ยปากถามอย่างเป็นห่วง “ทำหน้าแบบไหนคะ” “ทำหน้าเหมือนจะร้องไห้ มีใครทำอะไรหรือเปล่า” ฉันกอดเขาแน่น ไม่ชอบเลยเวลามีใครพูดถึงเขาแบบนั้น ด้วยคำพูดลวนลามและแทะโลมด้วยสายตา เอาไปซ่อนทันไหมเนี่ย “ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ปวดอึ” ฉันแกล้งหลอกให้เขาไม่คิดมาก เพิ่งรู้ตัวว่าฉันหึง ฉันหวงเขาขนาดนี้ตั้งแต่ตอนไหนกันนะ “ดูพูดเข้า กินข้าวเถอะหิวแล้ว” เป็นอาจารย์จะว่าไปก็มีเวลาส่วนตัวเยอะเหมือนกัน เพราะแต่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD