บทที่ 26 อาจารย์

1373 Words

การมาเที่ยวผับแล้วได้เมามันดีอย่างนี้นี่เอง โลกใบนี้กำลังสดใส ฉันหัวเราะออกมาด้วยความสุข ไม่รู้ว่าความสุขนี้เกิดจากอะไร แต่ที่แน่ ๆ มันสุขทั้งน้ำตา หรือนี่คือการอกหัก อกหักอีกแล้วเหรอวะ อกหักอีกแล้ว “ไอ้แพร อย่าขึ้นไปเต้นบนโต๊ะ เดี๋ยวมีคนเข้ามาเห็น เดี๋ยวตกระวัง” เสียงของเฮียเจนหรือเปล่านะ ทำไมวันนี้ฉันสูงกว่าเฮียเจนจัง “มันเมาแล้วรั่ว พากลับดีกว่าเฮีย เดี๋ยวเจ้าของผับจะมาซวยไปด้วย” เสียงของโบว์หรือเปล่านะ ฉันได้ยินไม่ค่อยชัด อะไรกลับ ๆ “อาจารย์!!” เสียงของโบว์กับเฮียเจน ใช่แน่ฉันจำได้ แล้วอีกเสียงนี่เสียงใคร เรียกฉันให้ลงมา ฉันก้มลงมองวันนี้ฉันสูงกว่าเขาสินะ “แพรลงมา!” ไอ้ผู้ชายเฮงซวย ไอ้คนหลายใจ ไอ้ผู้ชายไม่รู้จักพอ ไอ้เฒ่าหัวงู ไอ้เตี้ย! “ไม่ลง คนหลอกลวง” “คนหลอกลวงอะไรกันแพร” เล่นละครเก่งเหลือเกินนะ จะหลอกให้ฉันรัก ให้ฉันตายใจล่ะสิ ไม่มีทาง อีแพรไม่ได้โง่นะ “ไม่ต้องมา

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD