WHA-LES TALK
ผมเดินออกจากห้องด้วยสภาพดูไม่จืด หลังเพิ่งจะถอดกางเกงออกเหลือแค่กางเกงขาสั้นกับเสื้อนักศึกษา สายตาปะทะเข้ากับพี่ชาร์ที่นั่งอยู่บนโซฟาพร้อมกับข้าวของที่กองอยู่บนโต๊ะ ผมชะโงกหน้ามองถุงกระดาษแล้วมุ่นคิ้วเข้าหากัน
“ซื้ออะไรมาเต็มโต๊ะเลย” ผมถามพลางลอบสายตามองของบนโต๊ะไปด้วย เจ้าตัวคิดอะไรอยู่ถึงหอบข้าวของกลับห้องมาเยอะแยะ
“มานั่งนี่มา” เขาว่าพลางตบลงบนพื้นที่ว่างบนโซฟา
ถึงจะไม่รู้ว่าพี่มันตื่นเต้นอะไร แต่สุดท้ายผมก็เดินลงไปนั่งข้างเขา พลันเรียวคิ้วก็เลิกขึ้นยามที่คนตรงหน้าทำเหมือนจะพูดอะไรสักอย่าง
“มีอะไรหรือเปล่า”
“กูมีของจะให้”
“ของให้ผมหรอ ของอะไรอ่ะ”
“ตอนแรกก็กะว่าจะให้ตั้งแต่เมื่อวานก่อน แต่มันมีของที่สั่งออนไลน์ แล้วมันก็เพิ่งมาส่ง กูก็เลยเอามาให้มึงวันนี้แทน”
พูดจบเขาก็หยิบกล่องสี่เหลี่ยมแนวยาวออกมาไว้บนตัก มองปราดเดียวผมก็รู้ว่ามันเป็นคีย์บอร์ดจากภาพประกอบด้านหน้า
