กามเทพลงทัณฑ์

คู่กัด...3

ภูวดลกระดกไวน์หมดแก้วในครั้งเดียว เป็นอีกครั้งที่เขารู้สึกหงุดหงิดเพราะเรื่องผู้หญิงคนนี้ ชายหนุ่มคิดไม่ออกจริงๆ ว่าเขาจะสลัดปลิงอย่างเธอออกไปให้พ้นตัวได้อย่างไร และวันนี้ชายหนุ่มคงไม่กลับไปที่ห้องหอแห่งนี้อีก ด้วยเพราะชายหนุ่มไม่คิดจะร่วมหอลงโลง กับคนแบบนี้แน่นอน

เช้าวันต่อมา

ฟ้ารดาตื่นแต่เช้ามาเพื่อเข้าครัวทำอาหาร เธอพบนางอุ่นแม่บ้านกำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารเช้า ในขณะที่แม่เลี้ยงขวัญใจและภูวดลคงยังไม่ตื่นนอน

" มีอะไรให้ฟ้าช่วยมั้ยคะ " ฟ้ารดาเอ่ยถามนางอุ่นด้วยความเอื้ออาทร

" อุ้ย..คุณฟ้า ไม่ต้องหรอกเจ้า คุณฟ้าเป็นภรรยาคุณภูไม่ต้องมาทำงานแบบนี้เจ้า เดี๋ยวป้าทำเอง "

นางอุ่นบอกด้วยความเกรงใจ เธอไม่อาจเอื้อมพอที่จะใช้คุณผู้หญิงของบ้าน

" ไม่เป็นไรค่ะ ฟ้าชอบทำอาหารอยู่แล้ว ไม่ต้องคิดมาก ให้ฟ้าช่วยเถอะค่ะ " ฟ้ารดายังคงรบเร้าสร้างความเอ็นดูให้กับนางอุ่น ผู้ซึ่งรับใช้ดูแลแม่เลี้ยงขวัญใจและภูวดลมาเนิ่นนาน

" งั้นก็แล้วแต่คุณฟ้าเลยเจ้า ว่าแต่ทำอาหารอะไรได้บ้างเจ้า " นางอุ่นถามด้วยความเอ็นดู เพราะความจริงแล้วฟ้ารดาจะใช้ชีวิต แบบคุณผู้หญิงตามตำแหน่งของเธอก็ได้ แต่นี่เธอยังคงมีน้ำใจช่วยงานบ่าวไพร่เช่นนางอุ่น

" ฟ้าทำได้หลายอย่างเลยค่ะ แต่ที่ถนัดคือข้าวต้มกุ้งค่ะ " ฟ้ารดายิ้มน้อยๆ

" พอดีเลยวันนี้ป้ายังไม่ทำอาหารสักอย่างเลยเจ้า งั้นคุณฟ้าก็แสดงฝีมือเลย กุ้งในตู้เย็นก็มีอยู่เจ้า " นางอุ่นออกความคิดเห็น เนื่องจากเธอคงห้ามฟ้ารดาไม่ได้งั้นก็ส่งเสริมเธอต่อเลยแล้วกัน

" ได้เลยค่ะ ฟ้ากำลังคันไม้คันมือเลยค่ะ " ฟ้ารดายิ้มด้วยความดีใจ เหมือนเด็กได้ของเล่นชิ้นโปรด

ฟ้ารดาไม่พูดพร่ำทำเพลงเธอรีบไปเปิดตู้เย็น นำกุ้งมาแกะเปลือกด้วยความชำนาญ พร้อมกับดึงเส้นสีดำที่อยู่ในตัวกุ้งออก เพื่อลดความคาวจากกุ้งลง นางอุ่นมองเธอด้วยความเอ็นดู

ฟ้ารดาจัดแจงทำข้าวต้มกุ้งด้วยความสนุก นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอมีความสุขได้ กับการใช้ชีวิตอยู่ที่นี่ อาหารที่เธอตั้งใจสำเร็จเรียบร้อย

" อร่อยมากเลยเจ้า คุณฟ้า " นางอุ่นเอยปากชมเชยฟ้ารดาหลังจากช่วยเธอชิมข้าวต้มกุ้ง

ฟ้ารดาจัดแจงช่วยนางอุ่นนำข้าวต้มกุ้งไปตั้งโต๊ะ เธอช่วยจัดโต๊ะอย่างทะมัดทะแมง ฟ้ารดาช่วยโต๊ะจัดเรียบร้อยแล้วเธอจึงปลีกตัวขึ้นไปอาบเพื่อล้างกลิ่นอาหาร เพราะนางอุ่นแจ้งฟ้ารดาว่ากว่าชั่วโมงถึงจะเป็นเวลารับประทานอาหารของบ้านนี้

เวลา 07.30 น.

ฟ้ารดาลงมาช่วยนางอุ่นดูแลความเรียบร้อย ก่อนที่แม่เลี้ยงขวัญใจจะเดินลงมา และยืนมองฟ้ารดาอย่างเงียบๆ ด้วยความภูมิใจที่เธอเลือกสะใภ้ไม่ผิดจริงๆ

" หนูฟ้าทำเป็นด้วยเหรอลูก แม่นึกว่าหนูจะทำไม่เป็นเสียอีก " แม่เลี้ยงขวัญใจกล่าวด้วยความเอ็นดู เพราะเธออยากจะมีลูกสาวมานานแล้ว ฟ้ารดาเหมือนคนที่มาเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปสำหรับแม่เลี้ยงขวัญใจ

" คุณแม่ฝึกให้ฟ้าทำตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ คุณแม่บอกว่าเป็นผู้หญิงต้องทำงานบ้านเป็นทุกอย่าง " เมื่อฟ้ารดาพูดถึงมารดาแล้ว แววตาของเธอหม่นลงอย่างเห็นได้ชัด

​