ในห้องนอนในเรือนของฟู่อินเหยามีน้องสาวของนางนั่งอยู่ใกล้ ๆ รอให้สาวใช้ช่วยผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าให้พี่ใหญ่ ใบหน้าของนางง้ำงอเล็กน้อย ที่พี่ใหญ่เกือบเอาชีวิตไปทิ้ง
“พี่ใหญ่เหตุใดต้องช่วยองค์หญิงสามใจร้ายนั่นด้วย”ฟู่หลิงหยวนไม่ชอบนางสักนิด เป็นถึงราชวงศ์แต่รังแกคนอื่น “หากไม่ช่วยจะเปิดโปงนางได้รึ ใครจะเชื่อถือพวกเรากัน” ฟู่อินเหยาคิดว่าครั้งนี้ไม่เสียหายอะไร ทั้งยังเรียกคนทั้งงานมาดูความร้ายกาจของนางร้ายคนต่อไป ที่ต้องการมาแย่งพระเอกอย่างเหลียงจื่อเพ่ย ซึ่งย่อมเป็นผลดีต่อตัวนางและหลิงหยวน
แผนการส่งต่อบทนางร้ายและนางเอกเริ่มต้นขึ้นแล้ว
“เห็นอยู่นางเสแสร้ง”
ฟู่อินเหยาคิดแล้วว่า นางเอกคนเก่าอย่างหลิงหยวนไม่มากเล่ห์เหมือนนางเลยสักนิด สู้เจ้าสองแสบนั่นไม่ได้ ได้นางไปเต็ม ๆ
“คนอื่นมิได้เห็น วันนี้เราต้องการเพียงให้นางเห็นว่าเราเป็นศัตรู แต่นางกลับทำเรื่องใหญ่โตขั้นผลักคนตกน้ำ เจ้าคิดว่าพวกเร
