บทที่ ๑๕ ข้าวใหม่ปลามัน

1863 Words

ข้าวใหม่ปลามันเป็นเรื่องปกติที่จะอยู่ในห้องสองต่อสองไม่มีใครรบกวน และก็ไม่มีความสงบสุขจากสงครามบนเตียงยาวนานหลายชั่วโมงจากคนตะกละ ทำให้สองร่างหลับสนิทตั้งแต่ห้าโมงเย็นจนตอนนี้ห้าทุ่มความหิวถึงได้ปลุกให้ตื่นขึ้นมา ดวงตากลมโตกวาดสายตามองไปบนฝ้าที่ไม่คุ้นเคย เพราะครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอลืมตามาท่ามกลางห้องนอนที่ไม่ใช่ของตัวเอง ไฟหลอดใหญ่ปิดไปแล้วตั้งแต่รอบสุดท้ายที่เขาหยุดและง่วงนอน เหลือไว้เพียงไฟประดับขอบฝ้าสีม่วงสลัว ๆ ใยไหมหันไปมองคนนอนข้าง ๆ ร่างสูงที่นอนคว่ำหันหน้ามาทางเธอยังหลับสนิท ใบหน้าหล่อเหลาแต่ดูกะล่อนร้ายไม่น้อย ก็เหมือนปากเขานั่นแหละ เธอจำได้ว่าเขาเป็นคนท่าทางเจ้าชู้ ชอบแซวสาวสวยหว่านเสน่ห์ แต่นิสัยและตัวตนจริงเป็นแบบไหนเธอก็ไม่รู้ เขาหล่อเธอเถียงไม่ได้ เขาน่าดึงดูดเธอรู้ดีจนไม่รู้สึกตะขิดตะขวงใจเลยสักนิดกับการตัดสินใจแต่งงานกับเขา ถ้าจะให้พูดความลับในใจของตัวเองที่ไม่เค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD