Yazarın anlatımıyla..
Ölümü kurtuluş sananlar, yaşamın güzelliğinden mahrum kalanlardır. Ölüm kurtuluş değildir, hayatta her zaman engebeli yollardan geçeriz. Bazen düşeriz, çabuk kalkarız. Bazen öyle bir düşeriz ki dizlerimizin dermanı kalmaz. Ama her zaman gücümüzü toparlayıp, kalkmak zorundayız. Her daim savaş vermek zorundayız. Hayat sana güzellik vermediyse gerekirse boğazına yapışıp onu almak, boynumuzun borcudur. Fakat bazı insanlar, gücünün kalmadığını düşünerek ölümle kucaklaşır. Bu en büyük hatadır. Aslında soluk alıp, önüne baksalar güzel günlerin onalara da bir gün geleceğini bilseler, yaptıklarından pişman olurlar.
Afran, Mavi'yi getirdiğinden bu yana içi içini yiyordu. Onu sarıp sarmalamak istese de bunu gururuna yediremiyordu. Ona kırgındı, ona olan inancını yitirmişti. Am
