Mavi Yılmaz
Kumru'nun dudaklarından dökülen; on yedi harfin bir araya gelip, üç kelimeyi cümleye çevirdiği o anda, benim dudaklarım dökülecek her bir kelimeyi kifayetsiz bıraktığı noktaydık.
Bu on yedi harf, üç kelimeden oluşan bir cümle yanlış anlaşılmaya ve Kumru'nun psikolojisinin ırzına geçmeye oldukça musaitti. Birazdan ben onun ırzına fiilen geçecek olsam da psikoloji daha önemliydi. Ama bizde psikolojinin kırıntısı dahi kalmadığından, o da önemli değildi. Aslında, sanırım, biz pek önemli değildik... Yaşadıklarımız ve yaşayacak olduklarımızı düşünmek dahi istemesemde, çok iç açıcı olduklarını düşünmüyorum. Hayat bizi o kadar uçlara fırlatmıştı ki, o kadar önemsizdi ki duygularımız, gelen geçen bir hiçmişiz gibi daha da yakınlaştırdı o uçurumun dibine. Sonuçta belliydi aslında; en s
