บ่วงปรารถนาซาตาน

การแก้แค้น...2

ภัคธีมาทำได้เพียงนิ่งเงียบ และรอเวลาที่ชายทั้งคู่จะเผลอ แล้วเธอจะออกไปจากรถคันนี้ให้ได้ ถึงแม้ความหวังนั้นจะริบหลี่เหลือเกินก็ตาม แต่ภัคธีมาก็จะยังพยายามหนีรอดไปจากเหตุการณ์นี้ให้ได้ เธอครุ่นคิดอยู่ตลอดเวลาว่าเหตุใดคนพวกนี้ถึงจับตัวเธอมา แต่เธอก็นึกไม่ออกจริงๆว่าเธอได้สร้างศัตรูไว้ที่ไหน

ระหว่างทางที่รถเคลื่อนผ่านไปเรื่อยๆ ไม่มีท่าทีว่ารถจะจอดพักหรือเข้าห้องน้ำแม้แต่น้อย ภัคธีมาจึงพยายามส่งสัญญาณให้ชายชุดดำพาเธอไปเข้าห้องน้ำ แล้วเธอจะใช้โอกาสนี้ขอความช่วยเหลือจากคนในปั้ม

ระหว่างที่ภัคธีมาดิ้นขลุกขลุกอยู่นั้น ชายชุดดำก็แกะผ้าที่มัดปิดปากเธอไว้ หญิงสาวจึงรีบเอ่ยอ้อนวอนชายชุดดำตามแผนของเธอ

"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำได้มั้ย ฉันอั้นจะไม่ไหวแล้ว" ภัคธีมาแสร้งเล่นละครให้ชายชุดดำเห็นใจ

"ถ้าอั้นไม่ไหวก็ราดตรงนี้แหล่ะ" ชายชุดดำเอ่ยขึ้นพร้อมกับมัดปากเธอไว้เหมือนเดิม มันทำให้ภัคธีมารู้สึกขัดใจเหลือเกิน ที่ทั้งสองไม่ยอมหลงกลเธอง่ายๆ

เมื่อเห็นว่าแผนการณ์ไม่สำเร็จ หญิงสาวจึงนั่งครุ่นคิดหาแผนการณ์ต่อไป เธออยากรู้จริงๆว่าทั้งคู่กำลังจะพาเธอไปพบกับใคร หรือพาไปทำอะไร ตอนนี้ความรู้สึกหวาดกลัวกำลังเกาะกินที่หัวใจเธอ เธอกำลังคิดหาบุคคลที่เกลียดชังเธอจนถึงขั้นต้องทำแบบนี้กับเธอ แต่เธอคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก

รถยนต์หรูแล่นไปเรื่อยๆ จนมาจอดอยู่ที่ท่าเรือส่วนตัว ซึ่งทำให้ความหวังของภัคธีมามอดดับลงไปทันที เธอดิ้นรนเอาตัวรอดด้วยความหวาดกลัว แต่ชายชุดดำก็นำเธอขึ้นไปยังเรือสปีทโบ๊ทจนสำเร็จ แล้วชายชุดดำที่ทำหน้าที่ขับรถเมื่อสักครู่ ก็ทำหน้าที่ขับเรือสปีทโบ๊ทต่อทันที

เวิ้งน้ำอันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา ทำให้ภัคธีมานั่งร้องไห้อย่างหมดความหวัง เธอไม่รู้เลยว่าสิ่งที่เธอจะเจอข้างหน้าคืออะไร ทำไมเธอต้องโชคร้ายมาเจอเหตุการณ์แบบนี้

สปีทโบ๊ทยังคงแล่นไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเข้าใกล้เป้าหมายซึ่งก็คือเกาะไข่มุก ที่เธอจะถูกจองจำไว้ที่นี่ในฐานะนักโทษ ที่กำลังจะถูกพิพากษาโดยศาลเตี้ยเช่นเวทิศ