บ่วงปรารถนาซาตาน

กักขัง...1

"อย่าคิดจะหนีเลยค่ะ คนงานที่นี่มีแต่ผู้ชายกลัดมันเท่านั้น มันจะได้ไม่คุ้มเสียนะคะ ยิ่งสวยๆแบบคุณป้าไม่อยากคิดเลยว่ามันจับไปได้แล้วมันคงไปเรียกเพื่อนมารุมโทรมแน่นอน"

คำขู่ของนางนางได้ผลเป็นอย่างดี มันหยุดภัคธีมาลงได้ผลทันตา หญิงสาวรู้สึกกลัวจนไม่กล้าหนีออกไปไหน นางนางยิ้มมุมปากด้วยความพอใจ ที่คำขู่ของนางทำให้ภัคธีมาหยุดชะงักทันควัน

นางนางจึงเดินออกไปพร้อมกับล็อคกุญแจกระท่อมจากด้านนอก ภัคธีมาลองเดินไปเขย่าหน้าต่าง เธอก็พบว่าถูกล็อคจากด้านนอกทั้งหมด หญิงสาวรู้สึกราวกับว่าเธอคือสัตว์ที่ถูกจับมาขังไว้เพื่อรอเวลาเชือดเท่านั้น

ภัคธีมาถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วไม่รู้ เธอทำอะไรไม่ได้จริงๆ นอกจากรอคนที่บงการให้จับเธอมา เพื่อถามถึงสาเหตุที่เขาทำแบบนี้ เธออยากรู้เหลือเกินว่าทำไม

หลังจากที่รอไปเรื่อยๆอย่างไม่มีจุดหมาย ภัคธีมาก็หลับลงไปด้วยความเหนื่อยล้า เวลาผ่านไปจนกระทั่งพลบค่ำ ร่างสูงก็เดินเข้ามาในห้อง พร้อมกับมองไปที่ร่างบางด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้น

ชายหนุ่มไม่สนใจสิ่งอื่นใด นอกจากทำร้ายผู้หญิงคนนี้ให้มากที่สุดจนกว่าเขาจะพึงพอใจ จากนั้นชายหนุ่มจึงส่งมือหนาของเขาเข้าไปกระชากร่างบางที่หลับอยู่ด้วยความรุนแรง ทำให้ภัคธีมาลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจ

"คุณจะทำอะไร" ภัคธีมาแหวขึ้นมาด้วยความไม่พอใจ

"ก็จะทำให้คนแบบเธอไม่เหลือค่าอะไรให้เที่ยวไปหลอกผู้ชายเป็นว่าเล่น" เวทิศกล่าวพร้อมกระชากร่างบางเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนหนา ใบหน้าของเธอและเขาอยู่ห่างกันเพียงแค่คืบเท่านั้น หญิงสาวสัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นของเขา

"ฉันไปทำอะไรให้คุณ ทำไมคุณต้องมาทำแบบนี้กับฉัน" ภัคธีมาเอ่ยถามออกไปด้วยความสงสัย เธอไม่รู้จักผู้ชายคนนี้ และที่สำคัญเขามีความแค้นอะไรกับเธอ นั่นคือสิ่งที่หญิงสาวต้องหาคำตอบ

"เธอนี่มันไม่เคยสำนึกผิดจริงๆเลยนะ เธอทำให้ผู้ชายคนหนึ่งเสียใจจนต้องฆ่าตัวตาย จิตใจของเธอมันช่างอำมหิตเหลือเกิน" เวทิศกล่าวด้วยน้ำเสียงเหยียดหยัน เขารู้สึกรังเกียจผู้หญิงตรงหน้าเป็นที่สุด เธอช่างไม่มีความละอายใจในบาปที่เธอได้กระทำไว้เลย

"ฉันไปทำอะไรใครตั้งแต่เมื่อไหร่ คุณอย่ามาใส่ร้ายฉัน" ภัคธีมาไม่เข้าใจในสิ่งที่เวทิศกล่าวหาเธอแม้แต่น้อย

“เธอจำผู้ชายที่ชื่อเวนัยได้มั้ย เธอไม่ใช่เหรอที่เป็นคนหักอกเขาเสียจนต้องฆ่าตัวตาย” เวทิศเอ่ยด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นเสียจนทำให้ภัคธีมารู้สึกกลัว

“ฉันไม่ได้ทำ นัยเขาอกหักจากคนอื่น” ภัคธีมาเอ่ยตามความจริง

“แล้วคนอื่นที่ว่าคือใคร” เวทิศกระแทกเสียงเข้าใส่ภัคธีมาด้วยความไม่พอใจ

“ฉันบอกคุณไม่ได้จริงๆ” ภัคธีมาจำต้องสงบปากสงบคำไว้ เพราะเธอรักษาสัญญาที่ให้ไว้กับเวนัย ว่าจะไม่บอกเรื่องของเวนัยกับใคร