ภัคธีมาดูดกลืนมันลงไปในคออย่างไม่รังเกียจ ก่อนที่ะจะดูดเลียส่วนที่โผล่พ้นออกมาจากปลายบานเรื่อยๆ จนกระทั่งมันจะหมดทุดหยาดหยอดเลยก็ว่าได้ แล้วร่างบางก็ละริมฝีปากออกจากการครอบครองความใหญ่โตของเขา เสียงคำรามลั่นเมื่อสักครู่ที่บอกความสุขสมของเจ้าของร่าง ทำให้ภัคธีมายกยิ้มด้วยความดีใจ เธอทำให้เขามีความสุขได้แบบนี้เธอก็มีความสุข เพราะทุกครั้งเขาก็ทำให้เธอมีความสุขเป็นอย่างมากเหมือนกัน
“เก่งที่สุดเลยครับ” เวทิศเอ่ยชมภรรยาสาว
“ก็คงเพราะสอนดีมั้ง” ภัคธีมาเอ่ยออกมาแต่ก็แอบหน้าแดงเพราะความเขินอาย เมื่อไหร่หนอเธอจะชินกับอะไรแบบนี้ ทั้งที่ความเป็นจริงแล้วทั้งเธอและเขาผ่านสมรภูมิรบมาก็มาก แต่เธอก็ยังไม่ชินเสียที
“เมื่อกี้คุณให้ความสุขผมแล้ว ถึงคราวที่ผมจะต้องให้ความสุขคุณแล้วครับที่รัก” เวทิศเอ่ยออกมาหลังจากที่เขานั่งลงไปในอ่างกับหญิงสาว
ส่วนร่างบางนั้นไม่ตอบอะไร เธอรอคอยการเริ่มต้นครั้งใหม่จากเขานั่
