CONTRACT8 ยอม
1305 Words
วันต่อมา...
เธอลืมตาตื่นขึ้นมาและเหลือบมองบริเวณรอบห้องที่ตอนนี้เงียบสงบ คนที่รังแกเธอทั้งคืนก็ไม่อยู่ในห้องแล้ว เธอจึงค่อย ๆ ตัวลุกขึ้นเพื่อหยิบชุดของตัวเองที่กระจัดกระจายบริเวณรอบเตียงมาใส่ แต่พอหยิบขึ้นมาดูแล้วเสื้อผ้าของเธอตอนนี้มันขาดหลุดลุ่ยไปหมด เธอเลยวางมันลงและเดินมาที่ห้องแต่งตัวของคุณรามเพื่อหาชุดที่เธอสามารถใส่ได้ยืมของเขามาใส่ก่อน พอเปิดตู้ออกเห็นมีชุดสูทสีดำและสีเทามากมาย เธอเลยตัดสินใจมาเปิดอีกตู้เธอรู้สึกดีใจและยิ้มออกมาเพราะมีเสื้อยืดสีดำอยู่มากมายหลายตัวเธอเลยหยิบมาหนึ่งตัว และไม่ลืมที่จะหยิบผ้าขนหนูเดินเข้ามาในห้องน้ำเพื่อทำความสะอาดร่างกาย หลังจากที่เธอผ่านศึกสมรภูมิอันเลวร้ายติดต่อกันมาหลายชั่วโมง
ใช้เวลาไม่นานเธอก็ทำทุกอย่างเสร็จและค่อย ๆ ย่างก้าวเดินออกมาจากห้องนอนพร้อมกับมองหาว่ามีใครอยู่ที่ห้องนี้บ้างไหม เธอเดินมาที่ห้องครัวก็เห็นบอดีการ์ดของรามสูรกำลังทำอาหารอยู่ เธอก็รู้สึกเขินขึ้นมาเพราะตอนนี้มีเสื้อยืดตัวโคร่งยาวที่ปกปิดท่อนบน ส่วนท่อนล่างมีกางกางเกงในตัวจิ๋วเพียงแค่ตัวเดียวที่ปกคลุมร่างกายเธอเอาไว้ เธอทำอะไรไม่ได้จึงยกมือขึ้นมากอดอกเอาไว้ แต่ดีที่ว่าเสื้อยืดตัวนี้มันยาวจนถึงหัวเข่าของเธอ
“ตื่นแล้วเหรอครับ”
“ค่ะ”
“นี่เป็นอาหารเช้าของคุณนะครับ ผมไม่รู้ว่าคุณอยากทานอะไรก็เลยทำข้าวต้มกุ้งไว้ให้ ส่วนนี่เป็นยาคุมฉุกเฉินอย่าลืมทานนะครับ ถึงเจ้านายผมจะป้องกันแต่คุณควรทานป้องกันตัวเองอีกขั้นก็ดีครับ”
“ค่ะ ฉันไม่ลืมทานแน่นอนขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับมันเป็นหน้าที่ของผมอยู่แล้ว”
“แล้วนี่คุณรามไปไหนคะ พายไม่เห็นเขาเลย”
“นายทำงานอยู่ห้องทำงานครับโซนด้านโน้น นายบอกว่าถ้าคุณทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้วให้ไปหาท่านที่นั่นท่านมีธุระจะคุยด้วยครับ”
“ค่ะ เดี๋ยวพายจะรีบทานและรีบไปหาเขาเลย”
“งั้นผมไม่รบกวนคุณแล้วขอตัวนะครับ”
พอคุณบอดีการ์ดเดินออกไปตอนนี้ทั้งห้องก็เหลือแค่เธอคนเดียว เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรรีบกินอาหารจนหมด พอกินหมดแล้วก็ไม่ลืมที่จะหยิบยามากินทันที ทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว เธอก็ลุกขึ้นเดินมาตามทางที่คุณที่คุณบอดีการ์ดบอกเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าห้องทำงานของเขา เธอยกมือขึ้นเพื่อเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามาเลย ไม่ได้ล็อก”
แอดดดด
พระพายดันประตูเข้าไปเห็นรามสูรกำลังสูบบุหรี่อยู่ ส่วนมืออีกข้างก็เลื่อนจอไอแพด พอเขาเห็นเธอเดินก็รีบวางของลงทันที “ตื่นแล้วเหรอครับ เป็นยังไงบ้างนอนสบายดีไหม”
“…..”
“ทำไมไม่ตอบผมเลยผมน้อยใจนะ”
“ก็หลับสบายดีค่ะ แต่จะดีกว่านี้ถ้าคุณไม่มารบกวนเวลาตอนที่ฉันนอน”
“ก็ผมทนไม่ไหว พอคุณอยู่ในชุดของผมแบบนี้มันช่างเหมาะกับคุณมาก”
“ขอโทษด้วยนะคะที่ไม่ได้ขอคุณก่อน พอดีว่าชุดของฉันมันขาดฉันเลยเอาเสื้อของคุณมาใส่”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ เรื่องเล็กน้อยแค่นี้เอง”
“คุณเรียกฉันมาทำไมเหรอคะ”
“มาใกล้ ๆ ผมหน่อย” เขากวักมือเรียกเธอให้เดินไปหาเขา
ส่วนเธอก็ทำอะไรไม่ได้ก็ทำตามที่เขาบอกค่อย ๆ เดินไปยืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาวางไอแพดลงและดึงเธอมานั่งลงอยู่บนตักแข็งแรง วางมือของตัวเองลงบนหน้าขาของเธอลูบวนไปมา
“ทำไมใส่แต่กางเกงใน”
“.....” เธอก้มหน้าลงด้วยความเขินอาย หลังจากที่รามสูรใช้มือลูบวนไปมาบริเวณโคนขาของเธอ
“เจ็บมากไหมครับเมื่อคืน”
“เจ็บค่ะ”
“ขอโทษทีครับพอดีว่าพอได้ทำแล้วมันหยุดไม่ได้”
“คุณพูดธุระของคุณมาดีกว่าค่ะ เพราะว่าตอนบ่ายพายมีเรียนต้องรีบกลับ”
“วันนี้คุณน่าจะไปเรียนไม่ไหว ผมว่าคุณหยุดน่าจะดีกว่า”
“แต่ว่า”
“ไม่มีแต่อะไรทั้งนั้นนี่คือคำสั่ง”
“ค่ะ แต่ถึงจะไม่ไปเรียน ฉันก็ต้องไปหาน้องชายที่โรงพยาบาลนะคะ”
“คุณจะไปหาเขาทำไม ยังไงก็ไม่ได้เข้าเยี่ยมอยู่ดี”
“คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันเข้าเยี่ยมน้องชายไม่ได้ หรือว่าคุณสืบเรื่องของฉันทุกอย่างแล้ว มันจะไม่มากไปเหรอคะที่คุณมาสืบประวัติของฉันแบบนี้ โดยที่ฉันยังไม่อนุญาต”
“มันไม่มากไปหรอกครับ” เขาพูดท่าทางทะเล้นใส่เธอ พอเธอได้ยินแบบนั้นก็รู้สึกไม่พอใจและหันหน้าหนีเขาไปทางอื่น
“อย่าโกรธผมเลยนะ ผมก็แค่อยากรู้เรื่องทุกอย่างที่เกี่ยวกับคุณเท่านั้นเอง” เขาพูดเสร็จก็ใช้มือจับคางของเธอหันมาหาเขา ก้มลงมาจูบเธออย่างดูดดื่มส่วนมืออีกข้างที่มันกำลังลูบคลำหน้าขาของเธออยู่นั้นก็ค่อย ๆ ล้วงเข้ามาในร่องรักคับแคบของเธอเบา ๆ
“หยุดค่ะ พายยังเจ็บอยู่นะ” เธอจับมือของเขาเอาไว้แน่น
“ผมจะทำเบา ๆ ครับ”
“…..”
“ถ้าคุณยอม ผมจะหาคนมาบริจาคหัวใจให้น้องชายของคุณ”
“คะ...คุณรู้” เธอรู้สึกตกใจมากสิ่งที่เขาเอ่ยออกมา
“……”
“คุณไม่ได้โกหกใช่ไหม คุณสัญญาแล้วนะ” เธอได้แต่ภาวนาสิ่งที่เขาพูดออกมาเป็นความจริง
“จริงสิครับผมจะโกหกคุณทำไม”
จุ๊บ!! จ๊วบ!! จ๊วบ!!
“เปิดปากครับ”
“.....” พอเขาพูดแบบนั้นเธอก็อ้าปากออกกว้างเพื่อให้เขาส่งลิ้นเข้ามาได้
จุ๊บ!! จ๊วบ!! จ๊วบ!!
“แบบนี้เเหละครับคนดี” เขาสะบัดมือเธอที่จับมือของเขาอยู่ออกและเลื่อนมือขึ้นมาบีบคั้นหน้าอกของเธอทั้งสองข้างสลับกันไปมา เธอยอมเขาง่าย ๆเพราะให้เขาสัญญาว่าจะหาคนมาบริจาคหัวใจให้น้องชาย
“อื้ออออ....” เธอหันหน้าหนีตอนที่เขาก้มลงมาซุกไซ้ซอกคอเธอเพราะไม่อยากจะมอง
“คุณจะหันหนีไปไหน”
“พะ...พาย”
“มองมาที่หน้าผมสิ ไม่ต้องกลัวผมจะทำไม่แรงแต่ถ้าคุณเจ็บคุณก็แค่บอกผม” เขาจับหน้าของเธอให้มองหน้าของเขาชัด ๆ
“พร้อมหรือยัง”
“ค่ะ พายพร้อมแล้วเริ่มได้เลย”
“หึ” เขาก้มลงซุกไซ้ซอกคออีกครั้งพร้อมกับเลื่อนลงมาที่หน้าอกระหว่างสองเต้าพอดี ส่วนมือก็ไม่ลืมที่จะล้วงเข้ามาที่น้องสาวของเธอที่ตอนนี้มันเริ่มเเฉะแล้ว เขาใช้มือดันเอกสารงานที่วางอยู่บนโต๊ะออกจนหมดแล้วอุ้มเธอขึ้นมาวางลงบนโต๊ะ แล้วเขาลุกขึ้นใช้มือรีบถอดกางเกงของตัวเองออกโดยเร็ว จนตอนนี้ส่วนล่างที่มีแก่นกายอยู่ไม่มีอะไรปกปิดเลย เขาใช้มือชักท่อนเอ็นของตัวเองเข้าออก เพื่อให้พร้อมที่จะดันเข้าสู้ร่องสวาทของเธอเต็มทน
สวบ!!
- Writer
