ตกเย็นวันเดียวกัน
วานิลเผลอหลับไปเพราะเหนื่อยล้าจากการที่ไม่ได้นอนทั้งคืน เธอตื่นขึ้นมาตอนบ่าย ก่อนจะฝากลูกไว้กับศรัณย์เพราะต้องกลับไปเอาเสื้อผ้า เอาของใช้ต่างๆ มาเตรียมพร้อมสำหรับเฝ้าลูกในคืนนี้
ร้านดอกไม้ก็ต้องปิดเพราะเธอต้องดูแลลูกก่อน หลายอย่างหยุดชะงักไปหมด แต่เธอก็ไม่ได้ซีเรียสอะไรหรอก เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นกันได้
โรงพยาบาล
ขณะที่กำลังจะเดินเข้าไปในห้องพักของลูกชาย เธอชะงักเพราะเสียงจากคนด้านในที่กำลังสนทนากัน ก่อนจะค่อยๆ แง้มประตูเพื่อดูสองคนด้านใน เธอเห็นศรัณย์กำลังป้อนข้าวให้ตะวันอยู่ และดูเหมือนว่าเจ้าตัวจะเจริญอาหารมากด้วย ปกติเวลาป่วยแกจะไม่ค่อยกินอะไรเท่าไหร่
จู่ๆ ภาพตรงหน้ามันก็ดันทำให้เธอยิ้มออกมา ที่ผ่านมาเธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะได้มาเจอเธอกับลูกแบบนี้ ไม่เคยคิดเลย
เขาปรากฏตัวเข้ามาในชีวิตของอีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เจอกันหลายปี แม้เธอจะพยายามไล่ให้เขาออกไปจากชี
