วานิลลุกเดินไปที่ห้องน้ำ และทันทีที่ได้เห็นสภาพร่างกายของตัวเองเธอก็ถึงกับพูดไม่ออกเลย ได้แต่อ้าปากค้างมองเรือนร่างของตัวเองที่เต็มไปด้วยรอยแดงมากมาย ไม่คิดว่าศรัณย์จะฝากรอยเอาไว้เต็มตัวของเธอแบบนี้
"ไอ้บ้านี่ ทำอะไรของมันวะเนี่ย!"
แล้วไอ้รอยแดงพวกนี้ใช่ว่าวันสองวันจะหายเมื่อไหร่ ปกติเธอจะชอบใส่ชุดเดรสสวยๆ ไปทำงานอยู่แล้ว ถ้าต้องเปลี่ยนการแต่งตัว เธอคงถูกสงสัย ว่าทำไมถึงแต่งตัวแปลกไป
สักพักต่อมา...
"ไอ้บ้ารัณ!"
"เฮ้ย! เดี๋ยวสิครับ มาตีผมทำไมเนี่ย"
"ทำบ้าอะไรของนาย!"
"ครับ? ผมทำอะไรครับ?" ถามอย่างงงๆ เพราะจู่ๆ เธอก็เดินมาตีเขาไม่หยุด
"....." วานิลไม่ได้ตอบ แต่เธอเปิดหน้าอกส่วนบนให้กับเขาดู ไม่ต้องเปิดลงไปถึงเต้าหรอก แค่ตรงหน้าอกก็แดงจนไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว "นี่มันอะไร!?"
"เอ่อ...ผมก็ไม่คิดว่ามันจะแดงขนาดนี้"
"นายนี่มัน..."
"มันไม่ใช่รอยแผลนี่ครับ เดี๋ยวก็หาย"
"ฉันรู้ว่า
