บทที่ 6 ผู้ชายของเพื่อน

3021 Words

“เวีย ฉันว่าชุดนี้มันโป๊ไปอะ” ไอรีนที่เดินออกมาจากห้องแต่งตัวของลิเวียพูดออกไปด้วยสีหน้าที่แสดงออกชัดว่าเธอไม่โอเคกับชุดเดรสที่ใส่เอามาก ๆ เพราะมันทั้งสั้นและโชว์หน้าอกจนเกินไป มือเรียวทั้งคอยปิดช่วงอกและยังต้องคอยดึงปลายกระโปรงไม่ให้เลิกขึ้นสูงไปมากกว่านี้ “ไม่นะแก สวยดีออก” “แกใส่ชุดนี้แล้วแกสวยมากนะไอ” ลิเวียแสร้งเอ่ยชมพร้อมกับเดินมาหมุนตัวไอรีนเพื่อเช็คความพร้อมของชุดที่เธอจะให้ไอรีนใส่ไปในคืนนี้ ตอนแรกไอรีนจะแต่งตัวมาเองแต่เธอไม่ยอมเพราะเธอต้องการให้ไอรีนใส่ชุดที่เธอเตรียมเอาไว้ให้โดยเฉพาะ “ไม่โอเคอะแก ขอเปลี่ยนเถอะ มีชุดอื่นอีกไหม” “ก็มี แต่ชุดนี้มันดูดีที่สุดแล้วแก มีของดีก็ต้องโชว์หน่อยปะ...นมแกสวยจะตายไป” ลิเวียพูดพร้อมกับดึงมือของไอรีนที่พยายามปิดร่องหน้าอกของตัวเองออกไป “แต่เวีย...ฉันไม่ชอบชุดแบบนี้ มันโป๊ไปจริง ๆ” “ถ้าไม่มีชุดให้เปลี่ยน ฉันใส่ชุดเดิมไปก็ได้...” ร่างบางเอ่ยก่อนจะหันหลังเพื่อเดินกลับเข้าไปภายในห้องแต่งตัว แต่ต้นแขนก็ถูกดึงรั้งเอาไว้โดยลิเวียอีกครั้ง “ไม่เอาน่าไอ ก็เดี๋ยวใส่เสื้อคลุมก็ได้ แกดูฉันสิฉันก็ใส่ชุดคล้าย ๆ แกนั่นแหละ” “แต่มันโป๊ไปเวีย เราไปร้านอาหารไม่ใช่เหรอไง” “เถอะน่า...ฉันก็อยากให้แกลองเปลี่ยนการแต่งตัวดูบ้าง ที่งานก็มีแต่รุ่นพี่ผู้หญิงทั้งนั้นผู้ชายแทบไม่มีเลยแก” ลิเวียพยายามพูดหว่านล้อมทำเหมือนเป็นเรื่องธรรมดาทั่วไปที่คนจะใส่ชุดแบบนี้ “แต่ว่ามัน...” ร่างบางพยายามจะพูดต่อ แต่ลิเวียกลับพูดขัดขึ้นเพราะไม่ต้องการให้ไอรีนได้เปลี่ยนชุดอย่างที่เธอต้องการ “ไปเถอะแก นี่ก็เลยเวลามาเยอะแล้วนะ...” “มันไม่โป๊เกินไปหรอก แล้วพอไปถึงงานเดี๋ยวฉันเอาเสื้อคลุมให้” ลิเวียแสร้งพูดออกไปด้วยน้ำเสียงจริงจังคล้ายว่าเธอจะทำอย่างที่พูดจริง ๆ ก่อนจะรั้งแขนไอรีนให้เดินตามเธอออกไปจากห้องเพื่อไปขึ้นรถ คลับ XG ทันทีที่มาถึงจุดหมายร่างบางที่เห็นว่าสถานที่จัดงานคือคลับไม่ใช่ร้านอาหารอย่างที่ลิเวียบอกก่อนจะมาถึงใบหน้าสวยที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางจนทำให้เธอดูกลายเป็นอีกบุคลิกนึงแสดงออกถึงความฉงนใจก่อนที่เธอจะหันไปถามเพื่อนเธอ “เวีย ไหนบอกว่าไปกินร้านอาหารไง ทำไมถึงกลายเป็นคลับได้ล่ะ” “โทษทีแก ฉันลืมบอกว่ารุ่นพี่ฉันเขาเปลี่ยนที่จัดงานน่ะ แต่นี่ก็คลับรุ่นพี่ที่สนิทกันนะ” ลิเวียเอ่ยออกไปเสียงเรียบพลางมองหน้าไอรีนอย่างไม่ได้แคร์อะไรมากมาย คิ้วเรียวสวยของไอรีนขมวดเข้าหากันทันทีหลังจากที่ได้ยินลิเวียพูดออกมาแบบนั้น “แต่แกก็น่าจะบอกฉันหน่อยนะว่าเปลี่ยนมาเป็นคลับอะ ถ้ารู้ตั้งแต่แรกฉันจะได้ไม่มา...” ร่างบางเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกชัดว่าเธอกำลังรู้สึกไม่โอเคเลยสักนิด “ฉันก็บอกอยู่นี่ไงว่าฉันลืม...แกจะอะไรนักหนาไอ” “ลงไปในงานกันเถอะป่านนี้พวกพี่ ๆ รอแย่แล้ว” ลิเวียพูดปัดพลางใช้น้ำเสียงหงุดหงิดกลบเกลื่อนความเป็นจริงบางอย่างเพื่อไม่ให้ไอรีนจับพิรุธบางอย่างได้ ไอรีนนิ่งอึ้งมองหน้าเพื่อนอย่างเริ่มไม่เข้าใจและรู้สึกแปลก ๆ กับสิ่งที่เพื่อนกำลังแสดงออกกับเธอ ไม่ว่าจะเป็นสีหน้า แววตา หรือน้ำเสียง ลิเวียเปิดประตูลงไปจากรถก่อนจะหันมาพยักหน้าเป็นเชิงให้ไอรีนรีบตามเธอลงมา ร่างบางนั่งนิ่งอย่างคนที่คิดไม่ตก เธอจำใจก้าวเท้าลงจากรถแล้วเดินเข้าไปภายในคลับพร้อมกับคนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอ ไอรีนเดินเข้าไปภายในคลับด้วยความประหม่า มือไม้ก็คอยปิดเนินอกเพราะชุดที่เธอใส่มันค่อนข้างโป๊และโชว์เนินอกมากทีเดียว และไม่ว่าลิเวียจะหันมาพูดอะไรกับเธอ เธอก็แทบฟังจับประโยคไม่ได้เพราะเสียงเพลงภายในคลับมันดังกระหึ่ม ผู้คนที่เป็นนักท่องราตรีก็ต่างตกอยู่ในอาการมึนเมาแถมยังเต้นกันอย่างสนุกสุดเหวี่ยง “ฮัลโหลลลซิส” ทันทีที่มาถึงห้อง VIP ของทางคลับที่เป็นห้องจัดงานเลี้ยง...ลิเวียก็เอ่ยทักทายพี่สาวที่เธออ้างว่าเป็นเจ้าของงานวันเกิดอย่างสนิทสนม ไอรีนที่เดินตามเข้ามามองไปยังบรรยากาศรอบ ๆ ก่อนจะเห็นว่าภายในห้องจำนวนผู้ชายในงานมันมีมากกว่าจำนวนผู้หญิงในงานซะอีก “ว๊ายยย น้องสาวของพี่มาแล้วเหรอคะ พี่รอตั้งนานแหนะ” “พอดีรถติดอะพี่พรีม หนูก็เลยมาถึงช้า...ซอรี่น้าาา” “Don't worry ค่ะน้องสาว ว่าแต่สาวสวยอีกคนคือใครคะ” สาวรุ่นพี่ที่ชื่อพรีมเอ่ยถามพลางเลื่อนสายตาไปมองไอรีนด้วยความสนอกสนใจในความสวยของเธอ แล้วไหนจะหน้าอกหน้าใจที่มันช่างใหญ่ล่อสายตาผู้คนนั้นอีก “อ๋อ นี่เพื่อนสนิทเวียเองค่ะชื่อไอรีน วันนี้เวียพาเพื่อนมาจอยด้วยหวังว่าพี่พรีมจะไม่ว่าอะไรนะคะ” “อุ๊ยย! ใครจะว่าอะไรล่ะคะ ยินดีซะอีก...แต่มาถึงแล้วก็ต้องเปิดด้วย On The Rock น้าาา” สาวรุ่นพี่ที่อยู่ในชุดเดรสสั้นสีแดงสดเอ่ยด้วยอาการมึนเมาก่อนจะหยิบแก้วเหล้าเพียว ๆ ขึ้นมาพร้อมกับป้อนไปที่ลิเวียในทันทีลิเวียรับแก้วเหล้านั้นมากระดกรวดเดียวจนหมดด้วยความเต็มใจ ขณะที่ไอรีนมองเพื่อนสนิทอย่างลิเวียที่กินเหล้าเพียว ๆ ไปสองแก้วติดกันก่อนที่เธอจะเริ่มรู้สึกถึงชะตากรรมตัวเองว่าเธอน่าจะเป็นรายต่อไปที่โดน “ต่อไปก็น้องไอรีนคนสวยนะคะ ดื่มฉลองวันเกิดให้พี่หน่อยน้าาา” “คะ คือหนูไม่ถนัดกินเหล้าน่ะค่ะ หนูขอไม่กินได้ไหมคะ” ร่างบางรีบพูดปฏิเสธพร้อมกับเบือนหน้าหนีแต่ก็ถูกสาวรุ่นพี่รบเร้าพร้อมกับพยายามยื่นแก้วเหล้าให้เธอไม่หยุด “ไม่เอาน่า กินแค่สองแก้วไม่เมาหรอก...กินให้พี่หน่อยนะคะ เราจะได้รู้สึกผ่อนคลายและสนิทกันเร็วขึ้นไง” “แต่ว่าหนู อึก! อึก...” ร่างบางที่พยายามพูดปฏิเสธถูกสาวรุ่นพี่จับเหล้ากรอกปากในทันที โดยเธออาศัยจังหวะที่ไอรีนพยายามพูดปฏิเสธ ลิเวียมองภาพที่ไอรีนโดนสาวรุ่นพี่กรอกเหล้าก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากออกมา ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะเป็นไปตามแผนของเธอได้ง่ายกว่าที่คิด “ชุดที่ไอรีนใส่ เธอเป็นคนจัดมาให้สินะ...” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นที่ข้างใบหูของลิเวีย เธอหันไปมองก่อนจะเห็นว่าเป็นคอปป์ที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมโชว์แผงอก ลิเวียเหยียดยิ้มที่มุมปากก่อนจะเอ่ยออกไปพลางปรายตาไปมองไอรีนที่ยังอยู่กับกลุ่มสาวรุ่นพี่ที่ไม่มีทีท่าว่าจะปล่อยไอรีนออกมาได้ง่าย ๆ “ก็นายชอบผู้หญิงที่แต่งตัวดูร่าน ๆ แล้วก็นมใหญ่ ๆ ไม่ใช่เหรอ” “ฉันก็จัดมาให้แล้วนี่ไง ไม่สมใจนายเหรอ...” “ฮึ...น่ารักมากเลยครับอดีตเมีย ไม่มีใครรู้ใจฉันเท่าเธอแล้วล่ะ” คอปป์พูดออกไปอย่างอารมณ์ดีก่อนจะทำทียื่นหน้าเข้าไปใกล้ลิเวียคล้ายกับว่าต้องการจะจูบเธอ แต่ลิเวียก็เบือนหน้าหนีทันควัน “พูดให้มันดี ๆ ฉันไม่ใช่เมียของนายแล้ว...เมียของนายอะคือนังนั่น” “คืนนี้ก็จัดมันให้หนัก ๆ ให้สมกับความอยากของนายแล้วกัน” ลิเวียเอ่ยขณะที่สายตาก็ยังคงคอยมองไปที่ไอรีน...อันที่จริงงานวันเกิดสาวรุ่นพี่มันไม่ได้สำคัญอะไรกับเธอเลย เธอจะไม่มาก็ได้แต่เพราะเธอต้องการส่งไอรีนให้เป็นเมียคอปป์ เธอก็เลยแสร้งทำเป็นเหมือนว่าเธอต้องการเพื่อนมางานสำคัญวันนี้ทั้ง ๆ ที่จริงแล้วมันไม่ใช่อย่างนั้น “เธอนี่สุดยอดเลยว่ะ เลวได้ใจฉันจริง ๆ เลยที่รัก…” “ฮึ! ก็ใครใช้ให้มันทำตัวเด่นเกินหน้าเกินตาฉันล่ะ เป็นแค่ลูกคนใช้แต่สะเออะอยากจะมีแสง” “แล้วนี่นายจะเอามันแค่คนเดียวเหรอ ไม่ชวนเพื่อนคนอื่นมาแจมด้วยอะ” ลิเวียที่ตอนนี้เปิดเผยตัวตนของเธอออกมาจริง ๆ พูดด้วยสีหน้านิ่งเรียบและแววตาของเธอก็เต็มไปด้วยความร้ายกาจที่ต้องการทำอย่างที่พูดจริง ๆ คอปป์ที่ได้ยินแบบนั้นก็อดอึ้งไม่ได้ “นี่เธอจะให้ฉันหาคนอื่นมาเอาไอรีนเนี่ยนะลิเวีย เธอมันบ้ามากนะ” “ทำไมอะ ก็นายชอบแบบนี้ไม่ใช่เหรอไง...ทีตอนกับฉันนายก็ทำแบบนั้น” “ก็นั่นมันเธอ และเธอก็เสนอออกมาเองฉันก็แค่สนอง...” คอปป์พูดออกไปอย่างคิดไม่ถึงว่าลิเวียจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ มันก็จริงตอนที่เขามีอะไรกับลิเวียเขาพาเพื่อนคนอื่นมาร่วมแจมด้วย แต่นั่นเป็นเพราะลิเวียพูดขึ้นมาเองเขาก็เลยทำ “ฮึ ก็ใครจะไปรู้ เผื่อว่าถ้ามันได้เป็นเมียนายแล้วจริง ๆ มันอาจจะชอบเซ็กส์หมู่แบบฉันก็ได้” ลิเวียเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะแสยะยิ้มออกมา คอปป์มองหน้าลิเวียอย่างคาดไม่ถึงก่อนที่เขาจะพยายามละความสนใจจากลิเวียไปมองไอรีนที่ยังคงติดอยู่ในกลุ่มของสาวรุ่นพี่ที่ไม่ยอมปล่อยไอรีนออกมาง่าย ๆ ในขณะที่ไอรีนพยายามหาทางออกไปจากกลุ่มของสาวรุ่นพี่อย่างพรีม แต่เธอก็ถูกมอมเหล้าไปหลายแก้วจนทำให้เธอเริ่มร้อนหน้าร้อนตัวไปหมด แต่โชคยังดีที่เธอยังพอมีสติและเธออยากจะพาตัวเองออกไปจากคลับนี่แล้ว “เวีย ฉันจะกลับแล้วนะ...” ร่างบางที่อาศัยจังหวะเอาตัวเองหนีออกมาจากกลุ่มรุ่นพี่เดินมาหาลิเวียที่นั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนของคอปป์ ไอรีนพูดออกไปอย่างพยายามประคองสติตัวเอง เพราะตอนนี้เธอก็เริ่มมึนหัวแล้วเช่นกัน “เดี๋ยวก่อนไอ มานั่งพักก่อน เมาขนาดนี้จะกลับยังไง” “ดื่มน้ำเย็น ๆ ก่อนนะ” ลิเวียแสร้งพูดด้วยความเป็นห่วงก่อนจะประคองตัวไอรีนมานั่ง แต่ร่างบางกลับขืนตัวเองเอาไว้พร้อมกับเอ่ย “ไม่อะ ฉันจะกลับแล้ว” ไอรีนเอ่ยเสียงแข็งก่อนจะมองหน้าลิเวียด้วยความรู้สึกมากมาย ที่เธอยอมมางานเลี้ยงวันนี้เพราะเธอตั้งใจมาเป็นเพื่อนลิเวียแต่พอมาถึงงานจริง ๆ ทุกอย่างกลับผิดไปจากที่คุยกันไว้ และลิเวียก็ทิ้งให้เธออยู่กับกลุ่มรุ่นพี่โดยที่ตัวเองมานั่งจับกลุ่มคุยอยู่อีกมุมหนึ่งตรงนี้ “ไม่เอาน่าไอ มานั่งกินน้ำเย็น ๆ ก่อน เดี๋ยวฉันพากลับเอง” “มานั่งมา” ร่างบางถูกดึงรั้งให้เข้าไปนั่งที่โซฟาโดยมีคอปป์นั่งขนาบข้าง ไอรีนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะไม่ไหวเธอรู้สึกมึนหัวมากขึ้นเรื่อย ๆ “แกกินน้ำก่อนนะ...” ไอรีนมองแก้วน้ำที่ถูกส่งมาจากลิเวียก่อนที่เธอจะรับแก้วน้ำนั้นมาพร้อมกับดื่มรวดเดียวจนหมด ความเย็นจากน้ำเปล่าทำให้หญิงสาวรู้สึกดีขึ้นแต่ทว่ามันก็ไม่ได้ทำให้เธอสร่างเมาได้ขนาดนั้น อีกด้านหนึ่ง... ในขณะที่อีกมุมหนึ่งของคลับภายในที่ทำงานสุดหรูของเจ้าของคลับอย่างออสติน กำลังนั่งสังสรรค์กับกลุ่มเพื่อนของเขา ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือมาเฟียหนุ่มอย่างฮอลที่นั่งอยู่ที่โซฟาโดยมีสาวสวยนั่งขนาบข้างแล้วพยายามเอานมเบียดเสียดเขาไม่หยุดเพราะหวังว่าคืนนี้พวกเธอจะได้ดูแลเขา “ถ้าคลังอาวุธที่รัสเซียที่โดนวางระเบิดไม่ใช่ฝีมือของตระกูลเบทริคแล้วมันเป็นฝีมือของใครวะ” “ก็ในเมื่อตระกูลมึงมีปัญหาแค่กับตระกูลนั้นตระกูลเดียว...” คอลลิน ลูกชายของตระกูลนักธุรกิจที่ทรงอิทธิพลไม่แพ้ตระกูล RIZZO และเขายังเป็นหนี่งในเพื่อนสนิทของฮอลเอ่ยขึ้นด้วยความสงสัยก่อนที่เขาจะปล่อยควันบุหรี่ออกจากปลายจมูกโด่ง “กูก็ยังไม่แน่ใจ ไอ้เฮลกำลังตามสืบเรื่องนี้อยู่...” “แต่ถ้าให้กูคิด ไอ้เฮลมันคงปักใจไปที่เบทริคเหมือนเดิม แต่แค่ยังหาหลักฐานไม่ได้ก็แค่นั้น” ฮอลเอ่ยเสียงเรียบก่อนจะยกแก้วเหล้าเพียว ๆ ขึ้นมากระดกดื่มจนหมด... “ปวดหัวฉิบหาย ใช้ชีวิตแบบพวกมึงโคตรอันตราย จะตายห่าวันไหนก็ไม่รู้” เจเคพูดขึ้นอย่างรู้สึกว่าการมีชีวิตที่ต้องคอยระวังภัยอันตรายอย่างฮอลและก็เฮลมันเป็นอะไรที่น่าปวดหัวไม่น้อย เพราะความเป็นความตายอยู่รอบตัวไปหมด “พูดเหมือนชีวิตอย่างมึงไม่อันตราย ตระกูลมึงไม่ได้มีศัตรูเลยมั้ง...” “อย่างน้อยตระกูลกูก็ไม่ได้มีศัตรูล้อมหน้าล้อมหลังเหมือนตระกูลมึงไอ้ฮอล...ไอ้ห่าเดินออกจากคลับก็ โดนยิงแล้ว” เจเคพูดถึงเหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนที่พวกเขาโดนลูกหลงเมื่อฮอลถูกรอบทำร้ายจากฝ่ายของศัตรูที่ยังไม่แน่ใจว่ามาจากฝั่งไหน ฮอลยกยิ้มที่มุมปากออกมาน้อย ๆ ก่อนจะหัวเราะในลำคอให้กับท่าทีของเพื่อนสนิทอย่างเจเค เพราะครั้งที่แล้วเขาไปสังสรรค์กับเพื่อนแล้วขากลับดันถูกรอบยิงแล้วคนที่ได้รับกระสุนไปเต็ม ๆ ก็คือเจเค มันถึงพูดไม่หยุดขนาดนี้ “มึงก็พูดไป เผลอ ๆ ไอ้คราวก่อนที่ถูกรอบยิงกันอาจจะเป็นศัตรูของบ้านมึงก็ได้นะ...” คอนลินเอ่ยก่อนจะยกยิ้มที่มุมปากพลางไหวไหล่ตัวเองไปมาเล็กน้อย ขณะที่มือของเขาก็ลูบไล้ไปที่ไหล่กลมมนของสาวสวยที่นั่งอิงซบอยู่ที่อกเขา “ไอ้เหี้ยไม่มีทาง...ดูก็รู้ว่าที่โดนลอบยิงกันคราวก่อนมาจากศัตรูของมึง” “คิดง่าย ๆ ไอ้เฮลยังถูกลอบทำร้ายเป็นว่าเล่นเลย มึงก็คงไม่ต่างกัน นี่ขนาดมึงไม่ได้เป็นทายาทที่จะต้องสืบต่อเหมือนพี่ชายมึงนะไอ้ฮอล แม่งเล่นกันเกือบตาย” “ถ้าไม่ได้ลูกน้องของไอ้ตินช่วยไว้ พวกกูกับมึงคงเหลือแต่ชื่อไอ้สัส...” เจเคยังพูดไม่หยุดเพราะครั้งที่แล้วพวกเขาเกือบตายจริง ๆ ตัวเจเคเองก็นอนโรงพยาบาลเกือบ 2 อาทิตย์และวันนั้นถ้าไม่ได้ลูกน้องของออสตินตามมาสมทบ ลำพังลูกน้องของฮอลที่ติดตามมาก็เอาไม่อยู่ ช่วยเหลืออะไรไม่ได้ “ฮึ...ที่มึงจำฝังใจได้ขนาดนี้ไม่ใช่ว่ามึงกลัวจะตายห่าหรอก แต่มึงโกรธที่มึงไม่ได้เอาผู้หญิงเป็นเดือน ๆ” ออสตินเจ้าของคลับที่เป็นทั้งเพื่อนของฮอลและเฮลเอ่ยขึ้นนิ่ง ๆ ก่อนจะยิ้มเยาะออกมาให้กับความพูดไม่หยุดของเจเคที่ดูเหมือนจะจำฝังใจกับเหตุการณ์ลอบยิงไม่เลิก “มึงก็ลองมานอนนิ่ง ๆ แบบกูเป็นเดือนไอ้ตินแล้วมึงจะรู้ว่าทรมานฉิบหาย...” ฮอลที่นั่งฟังเพื่อนพูดพร่ำไม่หยุด เขายิ้มขำออกมาน้อย ๆ ก่อนจะขยับกายลุกขึ้นยืน “นั่นมึงจะไปไหน...” “กูอยากแช่น้ำ มึงให้คนเตรียมห้องไว้ให้กูแล้วใช่ไหม...” มาเฟียหนุ่มเอ่ยถามเสียงเรียบพลางหันไปมองหน้าออสตินเจ้าของคลับที่ภายในชั้นบนสุดของคลับจะทำไว้เป็นโรงแรมสำหรับแขก VIP ที่มาใช้บริการที่นี่ “กูให้คนเตรียมให้ทั้งห้องและผู้หญิงเลยล่ะ ตามสบาย” “แล้วพวกเราล่ะคะ คืนนี้พวกเราไม่ต้องดูแลคุณฮอลเหรอคะ...” สาวสวยที่นั่งข้างกายฮอลในตอนแรกเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความผิดหวังไม่น้อย เพราะพวกเธอคิดว่าคืนนี้พวกเธอจะได้ดูแลมาเฟียหนุ่มทั้งคืนเสียอีก “เอาไว้วันหลังนะ วันนี้พวกเธอพักก่อน” มาเฟียหนุ่มเอ่ยออกไปก่อนจะเอื้อมมือไปลูบไล้ที่ใบหน้าของหญิงสาวคนแรกที่เอ่ยถามเขา “ก็ได้ค่ะ หนูจะรอนะคะ...” หญิงสาวเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ก่อนที่ฮอลจะระบายยิ้มออกมาน้อย ๆ แล้วเดินออกไปจากห้องทันที

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more