ร่างบางค่อย ๆ ปรือตาขึ้นอย่างช้า ๆ แอบแปลกใจไม่น้อยที่รถมาถึงที่หมายเร็วกว่าปกติ แต่ทันทีที่หญิงสาวลืมตาขึ้นมาเห็นสถานที่ที่เธอมาถึง ความแปลกใจก็ก่อตัวขึ้นภายในใจของหญิงสาวทันที
“แม่คะ ที่นี่มัน…” ร่างบางเอ่ยได้แค่นั้นก่อนจะมองหน้าผู้เป็นแม่สลับกับสถานที่ที่เธอมาถึง เพราะมันคือคฤหาสน์ของตระกูล RIZZO นัยน์ตาคู่สวยมองไปยังร่างสูงที่ยืนรอเธออยู่ด้านนอกด้วยความรู้สึกมากมาย ที่ชัดเจนเลยคือความรู้สึกคิดถึงที่มันมากล้นอยู่ในอก
นิตยามองลูกสาวเพียงคนเดียวของเธอก่อนจะเอื้อมมือไปจับมือของลูกสาวเอาไว้แน่นก่อนจะเอ่ย
“เพราะความสุขของลูกคือเขา เพราะฉะนั้นแม่ไม่อยากทำลายความสุขของลูกอีกต่อไปแล้ว”
“แม่คะ...”
“แม่รู้ดีว่าการจากลาคนที่รักมันเจ็บปวดมากแค่ไหน และเพราะอย่างนั้นแม่ถึงไม่อยากให้ไอต้องเจ็บปวดเหมือนแม่อีกแล้ว”
“แม่ขอโทษนะที่ยึดติดลูกมากเกินไป ขอโทษที่พยายามบังคับให้ลูกคิดและรู้สึกอย่างเดียวกั
