ร่างสูงเดินเข้าไปยังโรงอาบน้ำบริเวณธารน้ำแร่ ด้านหน้าจัดเป็นโรงอาบน้ำรวม ด้านหลังและด้านข้างจัดแยกเป็นบ่อแช่น้ำแร่ราคาสูงขึ้นตามขนาดของบ่อ มีไว้เพื่อบริการพวกคหบดีเงินหนามาแช่น้ำอย่างเป็นส่วนตัว
เมิ่งเหยียนยื่นตำลึงเงินสามก้อนวางลงตรงหน้าเจ้าของที่ดิน ภรรยาเจ้าของที่ดินถึงกับตาลุกวาว
"นายท่านต้องการสิ่งใด"
"ข้ามีเรื่องด่วนมาตามลูกสะใภ้ นางมีนามว่าลี่หลิง ไม่ทราบนางแช่น้ำร้อนอยู่ที่ใด"
สองสามีภรรยามองก้อนเงินมากโขพอให้ใช้ไปได้ราวสามเดือน แลกกับการบอกว่าสตรีแช่น้ำร้อนตามลำพังอยู่จุดใด
"ข้าเป็นพ่อสามีของนาง ทางบ้านมีเรื่องด่วน รบกวนพวกเจ้าแล้ว"
"นางแช่น้ำอยู่บ่อน้ำร้อนไกลสุด อยู่ติดริมขอบป่า ติดกับบ่อเหลียนฮวาทางซ้ายมือเจ้าค่ะ"
"ขอบใจ"
เมิ่งเหยียนเดินลิ่วไปยังบริเวณที่สองสามีภรรยาบอก เห็นฉากกั้นทำจากไม้ไผ่สานขัดแน่นทายางไม้สีดำเป็นมันเงา ไม่มีช่องพอให้สายตาเล็ดลอดได้แม้แต่น้อย บ่อน้ำ
