คุณมาเฟียอย่ามาร้าย

ตอนที่ 4 หญิงสาวที่ตกเป็นเป้าหมาย

@คลับใต้ดินX

คลับขนาดกลางแห่งหนึ่งในย่านใจกลางเมืองแต่ถูกซ่อนอยู่ใต้ดิน ไม่มีใครแถวนั้นที่รู้ว่ามีคลับนี้อยู่ที่นี่ สาเหตุเพราะว่าที่แห่งนี้เป็นแหล่งรวมสารพันสิ่งผิดกฎหมายมากมาย ทั้งเหล้า ยา อาวุธ และที่ขาดไม่ได้ก็คือ…ผู้หญิง แม้มันจะไม่ได้เป็นคลับใหญ่โตอะไร แต่นักธุรกิจสีเทามากมาย ไม่เว้นแม้กระทั่งคนชั้นสูงบางคนก็มักมาใช้บริการอยู่ไม่ขาด

ผู้หญิงที่คอยบริการที่นี่มีทั้งคนที่เต็มใจมาเพราะเงินดี แต่บางคนก็อาจจะถูกบังคับหรือถูกขายมาใช้หนี้ อย่างเช่นนับดาว ที่ตอนนี้เธอถูกรถตู้สีดำพามาส่งในสภาพนอนสลบไม่ได้สติ

“มาแล้วเหรอ ไหนฉันดูหน่อยสิ” หญิงวัยสามสิบกว่าทาปากสีแดงเอ่ยขึ้น ขณะรถตู้สีดำจอดอยู่ที่ทางเข้าลับด้านหลังคลับตามนัดหมาย เธอได้รับการดีลเรื่องขายผู้หญิงคนหนึ่งมา โดยผู้ขายคิดราคาการดีลแสนถูกอย่างไม่เอากำไร แถมยังบอกด้วยว่าสาวคนนี้เป็นถึงคุณหนูผู้ดี ความบริสุทธิ์ก็ยังอยู่ครบเต็มร้อย เรื่องอะไรจะปล่อยให้หลุดมือ เธอรับตกลงการดีลในครั้งนี้ทันที

“จิ๊ สภาพดูไม่ได้” หญิงปากแดงมองนับดาวที่ถูกลูกน้องอุ้มผ่านหน้าเข้าไปในห้องรับรอง เธอเดินตามเข้าไปพร้อมส่ายหัว แต่เมื่อหล่อนลองมองดูดี ๆ แล้วความบอบช้ำและสภาพมอมแมมภายนอกกลับปิดบังความงดงามแบบเดิมของนับดาวไม่มิด ความสวยละมุน และรูปร่างที่อรชรบอบบางกำลังดีนั่นคือความคุ้มค่าที่แท้จริงสำหรับสินค้านี้

“อื้อ...” นับดาวค่อย ๆ รู้สึกตัว เธอค่อย ๆ ลืมตาขึ้นหลังจากที่สติตัดไปครั้งสุดท้ายในห้องของโรส

“รู้สึกตัวแล้วเหรอ งั้นก็เตรียมรับงานคืนนี้เลยไหมล่ะ”

“...!” นับดาวเบิกตาโพลงเมื่อหญิงที่ดูเป็นคนจัดการที่นี่เดินเข้ามาใกล้ร่างเธอ ร่างบางหันมองสถานที่แห่งนี้ด้วยความสั่นกลัว แววตาสั่นระริกน้ำตาคลอจนแดงก่ำ ลมหายใจของเธอติด ๆ ขัด ๆ จนแทบหายใจไม่ออก เธอรู้ดีว่าถูกส่งมาที่นี่เพราะอะไร

คนดูแลไม่รอให้นับดาวได้พูดอะไร เพราะเธอก็เหมือนสินค้าที่ไม่มีสิทธิ์ออกความเห็นอะไรทั้งนั้น หล่อนเดินไปหยิบชุดที่วางไว้ข้าง ๆ และโยนมันให้นับดาวที่นั่งขดอยู่บนเตียง

“ใส่ชุดนี้ซะ ยายหนู”

“...” นับดาวมองชุดเดรสสั้นรัดรูปพอดีตัวสีแดงที่ถูกโยนลงมา เธอส่ายหน้าพร้อมกับร้องไห้จนหญิงผู้ดูแลหงุดหงิดและโมโห

“ฉันบอกให้แกใส่! ฉันซื้อตัวแกมาแล้วนะ อย่าให้ฉันหมดความอดทน” หล่อนขยับเข้ามาใกล้อีกและยื่นเรียวนิ้วชี้ไปที่หน้าของนับดาว “คลับที่นี่มีผู้หญิงที่ฉันส่งลงนรกไปหลายคนแล้วเพราะมันไม่เชื่อฟัง”

“...”

“ถ้าไม่อยากตายก็ไปทำงานซะ!”

สองวันต่อมา

“ทำงานมาสองวันแล้ว แต่ยังตกลูกค้าไม่ได้สักคนเลยนะแก!” หญิงผู้ดูแลสาวบริการในคลับเอ่ยต่อว่านับดาวที่นั่งขดอยู่บนเตียงด้วยเสียงดังลั่น โดยมีพนักงานรุ่นพี่สาว ๆ บริการคนอื่นที่แต่งหน้าจัดจ้านยืนเท้าเอวมองนับดาวด้วยความหมั่นไส้ “ถ้าวันนี้แกยังทำยอดให้ร้านไม่ได้ ฉันจะตบแกให้ตายคาห้องเลยอิลูกคุณหนูตกอับ”

นับดาวไม่ตอบอะไร ยังคงนั่งขดตัวก้มหน้าลงด้วยความสิ้นหวังอ่อนล้าเต็มที ตลอดสองวันที่อยู่ที่นี่ เธอไม่อยากเข้าใกล้ใครสักคน ด้วยสภาพภายนอกของเธอในตอนนี้ที่ช่างดูย่ำแย่ไร้ราศรีความงดงาม ทำให้ไม่มีลูกค้าคนไหนอยากเรียกเธอไปใช้บริการ แต่นั่นอาจจะเป็นความโชคดีที่สุดของเธอแล้ว เพราะเธอจะได้ไม่ถูกย่ำยีจนจิตใจแหลกสลาย

แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ถูกเหล่าพนักงานสาวเก่า ๆ ที่อยู่มาก่อนจิกหัวใช้จนแทบจะเดินไม่ไหว เอะอะก็ตบก็ตี ความเลวร้ายที่เธอได้รับมันเกินกว่าที่มนุษย์คนไหนจะรับได้

เพียะ!

ใบหน้าสวยของร่างบางถูกฝ่ามือของผู้ดูแลตบเข้าจนล้มฟุบลงบนที่นอน

“ไร้ประโยชน์! ฉันต้องขาดทุนเพราะแกแน่ ๆ” หล่อนเท้าเอวด้วยความโมโห มองร่างบอบบางของนับดาวที่มีแต่รอยช้ำด้วยความเหลืออด สักพักหล่อนก็คิดขึ้นมาได้ ถ้าขายตัวไม่ได้งั้นก็ให้ไปทำอย่างอื่น “งั้นแกไปเสิร์ฟของแทน ยายนับดาว”

“อ๊ะ!” ผมของนับดาวถูกจิกขึ้นมาโดยสาวบริการรุ่นพี่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เจ๊ผู้ดูแล

“เจ๊พูดกับแกอยู่ไม่ได้ยินหรือไงยะ”

“...” นับดาวไม่ตอบอะไร มีเพียงแววตาแดงก่ำที่น่าสงสาร แต่ไม่มีใครในสถานที่แห่งนี้มีความเมตตาต่อเธอทั้งนั้น

“ถ้าวันนี้แค่เสิร์ฟเหล้าเบียร์แกยังทำไม่ได้ ก็เตรียมตัวลงนรกซะ”

พรึ่บ!

สาวรุ่นพี่สะบัดผมที่จิกไว้ของนับดาวจนเธอฟุบลงไปอีกรอบ ผู้ดูแลและสาว ๆ พนักงานคนอื่นต่างเดินออกไปจากห้องหลังจากข่มขู่นับดาวเสร็จ

น้ำตาแห่งความทรมานและสิ้นหวังค่อย ๆ ไหลอาบแก้มนวลอีกครั้ง เธออยากจะหายไป อยากจะหนีไปในที่ที่ไกลแสนไกล แต่มันช่างเป็นฝันที่เกินตัว ตอนนี้เธอทำได้เพียงค่อย ๆ หยัดกายบางลุกขึ้นอย่างทุลักทุเลและเตรียมออกไปทำงานตามหน้าที่ที่ถูกบังคับเท่านั้น

นับดาวเดินถือถาดภาชนะใส่แก้วใบใสและเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ชนิดหนึ่ง ตรงไปที่มุมโซฟาหรูในห้องวีไอพีที่เป็นกระจกใส ที่คนจากด้านนอกก็มองเข้ามาเห็นด้านในได้เช่นกัน

มีนักธุรกิจสีเทาประมาณสองสามคน นั่งคุยเฮฮากันอยู่ รอบ ๆ ตัวแต่ละคนมีสาว ๆ บริการของทางคลับคอยลูบไล้เอาอกเอาใจไม่ห่าง มันช่างเป็นภาพที่เห็นได้ทั่ว ๆ ไปในที่โสมมแห่งนี้

กึก

นับดาววางถาดภาชนะลงบนโต๊ะกระจก ค่อย ๆ หยิบแก้วและขวดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์จัดแจงวางลงที่โต๊ะตรงหน้าเหล่านักธุรกิจสีเทา เธอก้มหน้าก้มตารีบทำหน้าที่เสิร์ฟเครื่องดื่มให้เสร็จไว ๆ เพื่อจะได้กลับเข้าไปในที่ปลอดภัยไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนี้ แต่ครั้งนี้ดูเหมือนจะไม่ง่ายแบบนั้น

หนุ่มนักธุรกิจคนหนึ่งที่กระดกแก้วอยู่จะตวัดสายตามองเธออย่างสนอกสนใจ ถึงแม้ครั้งนี้นับดาวจะใส่เสื้อคลุมบาง ๆ ทับเดรสเกาะอกไว้ แต่มันยังไม่สามารถลดแรงดึงดูดสายตาจากเหล่าคนที่หื่นกระหายเมื่อเห็นริ้วเนินอกเนียนของเธอ ยิ่งเขาเพ่งพินิจดูชัด ๆ ยิ่งพบว่าใบหน้าของเธอช่างน่ารักน่ากิน แม้ร่างกายจะดูย่ำแย่มีแต่รอยช้ำแต่นั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญที่คนพวกนี้จะสนใจ

หมับ!

“นี่ เธอชื่ออะไร?” ชายนักธุรกิจสีเทาวางแก้วลง ยื่นมือไปจับแขนนับดาวไว้อย่างแรง

“อะ…เอ่อ…” นับดาวเอ่ยตะกุกตะกักด้วยความตกใจ รู้สึกเหมือนกับว่าความเลวร้ายที่สุดกำลังจะเกิดขึ้นกับเธอ “ชื่อนับดาวค่ะ”

“ชื่อเพราะนี่น้องสาว”

“อ๊ะ!” ใบหน้าเรียวเล็กถูกปลายนิ้วจับเชิดหันซ้ายขวาเหมือนกำลังเช็กสินค้า ในใจของเธอกำลังหวาดกลัวถึงที่สุด มือที่จับถาดภาชนะกำลังสั่นเทาอย่างหยุดไม่อยู่ ริมฝีปากเม้มเข้าหากันจนได้กินคาวเลือด

“กูชอบคนนี้ว่ะ เหมือนเพิ่งเคยเจอที่คลับนี้ครั้งแรกเลย ฮ่า ๆ” ชายคนนั้นหันไปคุยกับเพื่อนที่นั่งอยู่ในวงสนทนาอย่างสนุกสนาน ทุกคนมองมาที่นับดาวเหมือนของเล่นที่น่าสนใจ เสียงหัวเราะชอบใจดังขึ้นภายในห้องกระจกใสนี้

“มึงจัดเลยเดวิด เดี๋ยวให้เด็กไปถามเจ๊ให้ว่าคนนี้เท่าไร” ผู้ชายอีกคนกล่าวส่งเสริมเพื่อนของเขา

“เออกูเอาคนนี้ล่ะ” เดวิด ชายนักธุรกิจที่ต้องการซื้อบริการนับดาวกล่าวอย่างมั่นใจ

“ยะ อย่าทำอะไรฉันเลยค่ะ” นับดาวพยายามผละออกมาจากชายตรงหน้าที่มีความหื่นกระหายอยู่เต็มกาย

“เฮ้ย! น้องปฏิเสธลูกค้าได้ด้วยเหรอวะ” เดวิดยืนขึ้นด้วยความโมโห “เด็ก ๆ มึงไปเรียกเจ๊มาที กูจะเอาผู้หญิงคนนี้”

ชายหนุ่มมีสีหน้ากรึ่ม ๆ เพราะเมาได้ที่ รีบให้ลูกน้องไปเรียกหญิงผู้ดูแลมา เขาจะเอานับดาวไปให้ได้ ทุกคนรู้ว่าผู้หญิงในคลับแห่งนี้ล้วนไม่มีใครสามารถปฏิเสธลูกค้าได้

“อ๊ะ!” นับดาวกำลังจะเดินออกไปหลังรู้ชะตากรรมตัวเอง แต่ก็ถูกดึงกระชากด้วยแรงของผู้ชายบ้ากามตรงหน้า คนพวกนี้ไม่สนอะไรทั้งนั้น เขามองคนในนี้เหมือนสิ่งที่ต่ำกว่า

“กูบอกว่ากูจะเอาไง! จะหนีไปไหน”

“ขอร้อง อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” นับดาวร้องไห้ออกมาเป็นสายน้ำ มือไม้สั่นเทาไปหมด

“กูจะทำ ใครจะทำไม!”

พรึ่บ!

“กรี๊ด!!!” ร่างบางถูกฉุดกระชากล้มลงไปบนโซฟา เสื้อคลุมบาง ๆ ถูกกระชากออกจนขาดบาดผิว

คนในห้องกระจกใสต่างหัวเราะชอบใจอย่างสนุกสนานเมื่อเห็นฉากตรงหน้า เหมือนกับว่ามันเป็นเรื่องปกติที่พวกผู้ชายเหล่านี้จะเลือกสาว ๆ ไปเสพสุขตามใจ