"ถ้าเธอจะพูดเรื่องคืนนั้นอีกฉันก็ไม่มีอะไรจะคุยด้วยแล้ว" แสนกำลังจะเลื่อนกระจกรถขึ้น ทว่าสุคนธวากลับเอามือเข้ามาขวางไว้เสียก่อน
"อย่าไปเลยนะคะแสน ผู้หญิงคนนั้นเขาไม่ได้รักแสนจริงๆ หรอกนะคะ ถ้าให้วาเดาแสนน่าจะรู้จักกับเขาได้ไม่นาน แสนแค่หลงเสน่ห์ความสวยของผู้หญิงคนนั้น แสนตอบมาสิคะว่าแสนไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นจริงๆ"
แสนถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขาพยายามสงบสติอารมณ์ความโกรธ แล้วจึงผลักมือของหล่อนออกจากกระจกรถ
"เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องของเธอ ลืมไปแล้วเหรอว่าเราเป็นแค่เพื่อนกัน ฉันจะรักใครหรือว่าคบกับใครมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับเธอ แล้วถ้ายินดีกับฉันไม่ได้ก็อย่าทำให้ฉันลำบากใจไปมากกว่านี้"
แสนพูดด้วยน้ำเสียงสุดแสนเย็นชา เพื่อให้ความชัดเจนแก่สุคนธวาว่าเขาไม่ได้คิดอะไรกับหล่อนมากเกินกว่าเพื่อน แม้ตอนนี้ความเป็นเพื่อนแทบจะไม่เหลือแล้วก็ตาม
"แต่วารักคุณนะคะ รักมานานมากแล้วด้วย ทำไมแสนถึงไม่เคยเห็นความดี
