รมตียอมเข้ามานอนในห้องนอนของพ่อเลี้ยงแสนตามคำขอของเขา เธอสวมชุดนอนมิดชิดเพราะตอนกลางคืนอากาศหนาวเย็น ร่างเล็กเดินเข้ามาใกล้เตียงนอน และจ้องมองชายหนุ่มด้วยท่าทางเหนียมอาย
พ่อเลี้ยงแสนนอนหนุนแขนเปลือยกายรออยู่บนเตียงแล้ว โชคดีที่เขาใช้ผ้าห่มคลุมกายท่อนล่างไว้ รมตีจึงพอจะมองชายหนุ่มได้เต็มตา
"คุณแสน ทำไมถึงไม่ใส่เสื้อผ้าดีๆ ล่ะคะ?" ร่างเล็กทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงข้างกายชายหนุ่ม เธอจ้องมองแผงอกกำยำ มองเห็นกล้ามเนื้องามเป็นมัดชัดเจน
"ใส่ทำไม ยังไงคืนนี้ก็ต้องถอดอยู่ดี" เขาพูดขณะที่กำลังจ้องมองหญิงสาวด้วยแววตาเป็นประกาย
"ไหนบอกว่าเราจะแค่คุยกันไงคะ?"
"คุยตอนฝันก็แล้วกัน" แสนพูดแล้วจึงหยัดกายลุกขึ้นนั่ง เขารั้งร่างเล็กของรมตีขึ้นมานั่งคร่อมบนตักแกร่งของตน ทำให้เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความแข็งชันใหญ่โตที่กำลังนั่งทับอยู่ในขณะนี้
แสนบรรจงถอดชุดนอนของรมตีออก จึงมองเห็นเต้านมอวบเต่งตึงอยู่ตรงระดับใบห
