#ช่วงเย็นของวัน
ตอนนี้พวกเรากำลังนั่งกันอยู่ที่ลานกิจกรรม กินเลี้ยงเล็กๆ น้อยๆ ก่อนจะแยกย้ายกันกลับห้องใครห้องมันเตรียมตัวพักผ่อนเพราะพรุ่งนี้ก็ต้องเดินทางกลับแล้ว
ฉันเดินออกมาเข้าห้องน้ำเมื่อรู้สึกปวดฉี่ ใจไม่ได้คิดอะไร แต่เมื่อทำธุระในห้องน้ำเสร็จเรียบร้อยฉันก็เดินออกมาล้างมือตามปกติ
“กูว่านะ แบบนี้คงไม่เหลือหรอก ไปนอนห้องผู้ชายขนาดนั้น” ฉันไม่ได้สนใจเสียงพูดคุยของคนด้านข้างยังล้างมือต่อ
“จริง กูว่านะดีไม่ดี ได้กับเพื่อนทุกคนในกลุ่มหมดแล้วมั้ง”
“จะเหลือเหี้ยอะไร ก็มีเพื่อนหล่อทั้งกลุ่มขนาดนั้น ความร่านในตัวก็ต้องออกอยู่แล้วไหมวะ” เมื่อฟังจบประโยคฉันก็เหลือบมองผู้หญิงสองคนด้านข้างก่อนจะเห็นอีฝนยืนอยู่กับเพื่อนของเธอ เราสองคนจ้องมองหน้ากันก่อนที่มันจะเบะปากขึ้น
คงหมายถึงฉันสินะ.....
ฉันทำเป็นไม่สนใจ ดวงตาจ้องมองดูตัวเองที่สะท้อนอยู่ในกระจกด้วยท่าทีไม่สะทกสะท้าน
“ก็คนมันสวย ไม่แปลกห
