Step Thirty.
-
Hiyang hiya parin ako hanggang ngayon. Paano ba naman kasi, parang asong ulol na ngingiti ngiti si Harold habang nagmamaneho. Alam ko kung anong iniisip n'ya, tungkol sa inisip 'nong mga lalaking mananahi 'don! Kaasar.
"Stop smiling. Mukha kang asong ulol," inis na sabi ko.
"I can't help it," he replied.
"Uuwi ako kapag hindi ka tumigil sa kakangiti dyan!"
Lumingon sya sa akin. Saglit lang iyon, dahil nagmamaneho sya.
"Alright! I'll try not to smile," pilit n'yang pinigilan ang ngiti n'ya kahit na kita parin sa mga mata n'ya na natutuwa sya.
Nang aasar talaga! Ang sarap sarap niyang sakalin. Isa rin kasi ako, eh. Hindi ko rin naisip kung ano bang iisipin ng mga tao doon, na sabay kaming pumasok sa banyo.
"Hayaan mo na kasi sila kung anong iniisip nila, ang mahalaga.
