พ่ายรักอัครเรช

เพลงโปรดของแป้ง

ตอนที่ 10

เพลงโปรดของแป้ง

ศรัญญาไม่แน่ใจว่าเขามุดดินมาหรืออย่างไร เพราะหลังจากที่เธอวางสายเขาและบอกปฎิเสธโอภาสเพียงไม่นาน รถแบนทีย์คันหรูก็มาจอดหน้าร้านเบเกอรี่ของพี่สาว ก่อนที่ร่างสูงโปร่งจะเดินลงจากรถและพยักหน้าให้จากนอกร้าน

“คุณเรชมารับแป้งเหรอ”

โอภาสถามด้วยเสียงละห้อย เมื่อสบตาคู่สีมรกตที่มองเขามาตั้งแต่เดินผ่านประตูบานกระจกเข้ามาในร้าน

“ค่ะพี่โอม แป้งมางานค้างที่ต้องคุยกับเขาต่อ”

หญิงสาวเอ่ยเบาๆ หลบตาคมเข้มที่มองมายังเธอที่มีทายาทของศรีพิพัฒน์นั่งอยู่เคียงข้างไม่ห่าง

“แป้งคงอึดอัดแย่ อดทนสักพักนักพี่จะหาทางทุกวิถีทางที่จะให้แป้งเป็นอิสระจากตรงนี้” หน้าตี๋ยื่นหน้ามากระซิบไกล้ ไม่สังเกตว่ามีสายตาดุที่มองกริยาดังกล่าวด้วยความขุ่นเคือง

“ไปกันเถอะครับ”

อัครเรชเอ่ยเสียงเข้ม แววตาของเขาดำมืดลงอย่างเห็นได้ชัด มือหนาคว้าข้อมือของคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นเพื่อเดินออกไปนอกร้าน ก่อนจะหันมาพยักยิ้มให้ศรีกัลยาเพียงเล็กน้อย

“เดี๋ยวพี่โทรหานะแป้ง”

โอภาสตะโกนไล่หลังมา เมื่อร่างบางระหงของศรัญญาลุกตามทายาทสิริวัฒนาอย่างเสียไม่ได้

มือแข็งของอัครเรชเกร็งเล็กน้อย บีบข้อมือขาวได้แน่น

“ปะ ..แป้งเจ็บ”

เสียงอ่อยของเจ้าลูกกวางตัวน้อย ทำให้เขาคลายมือลงเพียงเล็กน้อย ก่อนจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ เมื่อพาถึงรถเรียบร้อยแล้ว

“จริงๆ แป้งขับรถไปเองก็ได้ค่ะ คุณเรชไม่ต้องเสียเวลามาเองก็ได้”

“ไม่ครับ พี่มาเองดีกว่าพี่ไม่ชอบอะไรที่ควบคุมไม่ได้”

เขาเอ่ยเสียงราบเรียบ ก่อนจะสตาร์ทรถพาเธอออกจากร้าน เป็นครั้งที่สองที่เธอได้นั่งรถของปีศาจน้ำแข็ง ศรัญญาพยายามข่มความประหม่าในตัวเอง ลอบมองเขาจากด้านข้าง หน้าคมคายที่วันนี้มีไรเขียวเล็กน้อยเหมือนเพิ่งโกนหนวดเครา

อัครเรชอยู่ในเชิ๊ตสีขาว กับกางเกงสีงาช้างดูสะอาดและสุภาพไม่เหมาะสมกับสมยานามปีศาจน้ำแข็งน้ำแข็งเลยสักนิด

“มีอะไรเหรอเปล่าครับ”

หน้าหล่อเหลาเอ่ยถาม เมื่อสังเกตว่าคนข้างๆจ้องมองเขานิ่งไม่วางตา

“ปะ ..เปล่าคะแป้งแค่สงสัยว่าทำไมคุณเรชถึงต้องไปรับแป้ง เพื่อจะมาฟังดนตรี” ศรัญญาชะงักเมื่อเขาหันมามองเธอเล็กน้อย ก่อนจะหันไปด้านหน้าต่อ

“พี่อยากให้แป้งได้ฟัง เห็นว่าแป้งชอบเพลงนี้”

อัครเรชหมายถึงเพลง Fintaisiw Impromptu ของ Chopin ที่เธอชอบฟังประจำ

“คุณเรช จำได้ด้วยเหรอคะ”

ศรัญญาถามอย่างแปลกใจ เธอจำได้ว่าเคยเข้าไปฟังเพลงนี้ในงานแสดงเปียโนกับบิดา และตอนนั้นเขาก็มากับครอบครัวของเขาด้วย

“จำได้ครับ ตอนนี้พี่เล่นไม่เพี้ยนแล้วอยากให้แป้งได้ฟัง”

เขาตอบเสียงราบเรียบ

และเวลาเพียงไม่นาน แบนทีย์คันหรูก็พาเธอมาถึงด้านหน้าบ้านของสิริวัฒนา ก่อนจะเขาจะเปิดประตูและพาเธอเข้าไปในตัวบ้าน ยังห้องเปียโน

ศรัญญา เอื้อมมือจับประตูบานใหญ่ของใหญ่เดินตามเขาไป ก่อนจะย่อตัวนั่งลงเมื่อเขาประจำยังเปียโนตัวเก่ง และนิ้วเรียวแข็งแรงของ อัครเรช ก็จรดยังแป้นตัวโน๊ตเริ่มบรรเลงเพลง Fintaisiw Impromptu อย่างไพเราะ

เขาเป็นคนมีพรสวรรค์ จนดึงเธอไปสู่ห้วงของบทเพลง

หญิงสาว เพลิดเพลินไปกับเสียงของดนตรีจนไม่แน่ใจว่าเวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ รู้แต่เพียงว่าเธอจ้องมองร่างสูงโปร่งที่ก้มหน้าหล่อเหลากับแป้นพิมพ์ที่หลับตาพริ้มและวางจิตวิญญานลงไปกับนิ้วมือที่อยู่บนแป้นพิมพ์

ตึ้งๆ

เสียงโน้ตตัวสุดท้ายดัง ก่อนที่เขาจะเงยหน้าขึ้นมามองเธอ และศรัญญาก็แปลกใจที่เหมือนเห็นดวงตาคู่สีมรกตนั้นมีน้ำใสเอ่อล้นอยู่เพียงน้อย

ป๊ศาจน้ำแข็ง อ่อนไหวและมีน้ำตาด้วยเหรอเนี่ย

“เพราะมากค่ะ”

ศรัญญาลุกขึ้นปรบมือเอ่ยชมอย่างจริงใจ ไม่รู้ว่าเธอตาฝาดรึเปล่าจึงเห็นปากหยักได้รูปนั้นยกยิ้มเล็กน้อย

“มานั่งนี่ซิ”

เขาเอ่ยเบาๆ ตบเบาะเก้าอี้นั่งเล่นเปียโนที่เขากำลังนั่งอยู่ โดยเหลือพื้นที่เพียงน้อยนิด หญิงสาวจึงมองอย่างแปลกใจเมื่อลุกเดินมาใกล้ แต่ถูกมือแข็งแรงของเขาคว้าเอวบางจนร่างของเธอล้มลงนั่งบนตักของเขา

“คะ..คุณเรช”

ริมผีปากของศรัญญาเริ่มสั่นระริก เมื่อร่างนุ่มนิ่มสัมผัสได้ถึงมวลเนื้อแน่นเครียดของเขา และลมหายใจอุ่นร้อนกำลังรดรวยรินอยู่ไม่ข้างจากปรางแก้มเนียน

“อืม พี่ชอบกลิ่นแป้งจัง”

สันจมูกโด่งไล่สูดดอมดมคลอเคลียข้างติ่งหูและซอกคอขาวระหง ดูดดมกลิ่นเนื้อสาวที่ผสมกับกลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ที่เขาหลงไหลและควบคุมตัวเองไม่ได้ทุกครั้งเมื่อได้รับรู้และสัมผัส

ศรัญญาเริ่มขนลุกชูชันไปทั่วร่าง

แค่การสัมผัสจากเขาเพียงนิดก็ทำให้ร่างกายเธอเริ่มอ่อนระทวย มือเรียวของเธอจึงลูบไล้ยังแผ่นหลังแน่นเครียดของเขาเบาๆอย่างเพลิดเพลิน นั่นยิ่งเป็นการกระตุ้นอารมณ์ของชายหนุ่มให้คุกกรุ่นยิ่งกว่าเดิม

อัครเรช คำรามต่ำในลำคอกับกริยาของเธอ มือหนาช้อนคางเรียวสวยให้ใบหน้าผุดผาดสบตาเขาได้ถนัด หรี่ตามองริมผีปากงามอวบอิ่มที่เคลือบด้วยลิปปาล์มสีชมพูอ่อน

“พี่มีเรื่องจะสารภาพ” เขาเอ่ยเสียงกระเส่า ไล้นิ้วยังเรียวปากงามเบาๆ

“คะ”

“พี่เจอแป้งทีไรพี่อยากจะจูบทุกทีเลย”

“คะ คุณเรช..”

ยังไม่ทันที่จะเอ่ยต่อ ริมผีปากหนาของชายหนุ่มก็ประทับลงบนเรียวปากงามของเธอทันที ก่อนจะบดขยี้อย่างหนักหน่วง มือหนาบีบแก้มเนียนให้เผยอออกดันปลายลิ้นสากร้อนเข้ายังโพลงปากนุ่มของเธอฉกชิงความหอมหวานภายใน

************************