ตอนที่ 15 มึงเคยคบ
1205 Words
“นี่พวกมึง ต้องเตรียมคนมาขนาดนี้เลยเหรอวะ มึงไปจ้างมาจากที่ไหน?”
“จ้างเหี้ยอะไรของมึง!! แล้วมึงคิดว่าคนที่เราไปหามันธรรมดาไหมล่ะ”
“มันเป็นใคร?...คนที่จับน้องกูมามันเป็นใคร?”
“นักการเมือง”
“แล้วนักการเมืองมันเกี่ยวอะไรกับน้องกูวะ? น้องกูไปเกี่ยวอะไรด้วย”
“มึงนั่งเงียบๆ ไม่ต้องพูดมาก”
“กูไม่มีสิทธิ์รู้เลยหรือไง?” บรู๊คเลิกคิ้วถามเสียงเข้ม
จนอีธานขยับปืนที่เอว เขาเลยยอมที่จะหยุดพูด
ตอนนี้รถที่ทั้งสามคนนั่งกำลังนำอยู่หน้าขบวน คนขับรถที่ชื่อสันติ ที่นั่งคู่กับพนักงานคุมบ่อนอย่างสุชาติ รู้ดีว่าบ้านของเสี่ยปืนนักการเมืองชื่อดังประจำจังหวัดเพชรบุรีพักอยู่ที่ใด
ใช้เวลาเพียงไม่นานรถตู้สีดำทั้ง 10 คันก็เลี้ยวเข้ามาในเขตของจังหวัดเพชรบุรีทันที ด้วยความใจร้อนที่ห่วงแฟนเด็กจะเป็นอะไรไป มาร์ตินนั่งหลังคอยควบคุมให้สันติเหยียบคันเร่งจนมิด
“มึงช้าก่อนไอ้สันติ...”
“ครับนาย”
“นี่ใกล้ถึงบ้านมันหรือยัง?” มาร์ตินเอ่ยถาม
“อีกไม่เกิน 1 กิโลครับนาย”
“มึงชะลอไว้ แล้วให้คันที่ตามมาปิดทางเข้าออกทั้งหมด รอสัญญานจากกู”
“ครับนาย”
“ส่วนเราซุ่มดูที่หน้าบ้านมัน...แล้วอย่าให้มันรู้ตัวเป็นอันขาด”
“ครับนาย”
รถคันที่มาร์ตินนั่งจอดสนิทอยู่ตรงพุ่มไม้ใหญ่ห่างจากตัวบ้านของเสี่ยปืนไกลอยู่พอสมควร จนต้องใช้กล้องส่องทางไกลส่อง เพื่อดูลาดราว
“พวกมันมาแล้วครับนาย”
รถตู้ของเสี่ยปืนเลี้ยวเข้าไปในรั้วบ้าน ตอนนี้เสี่ยปืนลงมาจากรถ พร้อมลูกน้องที่คอยอารักขาทั้งซ้ายและขวาจำนวน 2 คน
และไม่กี่นาที เสี่ยปืนก็เดินออกมาพร้อมกับลูกสาวคนสวย
สันติส่งกล้องส่องทางไกลที่เขากำลังส่องดูความเคลื่อนไหวให้เจ้านายที่นั่งเงียบเก็บความตึงเคลียดอยู่ทางด้านหลังทันที
“ไอ้เสี่ยปืน”
“ไหนกูขอดูบ้าง?” บรู๊ครีบแย่งด้วยความร้อนรน
“นั่นมัน!!!!...ปิ่นมุก เธอเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้ด้วยวะ...อย่าบอกนะว่าเธอโกรธที่ฉันทิ้งเธอนะ”
“มึงหมายความว่าไงนะ?” อีธานกระชากคอเสื้อบรู๊คมาถาม
“ก็กูพึ่งทิ้งยัยนี่ยังไม่ถึงเดือนเลย...โกรธกูถึงขั้นลักพาตัวน้องสาวกูเลยเหรอวะ?”
“มึงเคยคบ?”
“ก็เออไง? มึงจะทำไม”
อีธานถึงขั้นจ้องหน้าบรู๊คด้วยคิ้วที่ขมวดผูกกันเป็นปม บรู๊คสะบัดคอเสื้อจากมือของอีธาน และจัดทรงให้เรียบร้อย
“นี่พวกมึงจะเอาไงต่อ?” บรู๊คหันไปโฟกัสเรื่องของน้องสาวแทน
“หรือจะให้กูไปเจรจากับยัยปิ่นเอง”
“มึงไม่ต้อง...เรื่องมันไม่ได้เกิดที่มึงคนเดียว มึงอย่าสำคัญตัวผิด”
“ผิดเหี้ยไร...ก็เห็นๆ กันอยู่ว่าแฟนเก่ากูมันให้พ่อมันมาจับน้องสาวกูไปเพราะแค้นที่กูทิ้ง”
“มึงนั่งเฉยๆ แล้วหยุดเพ้อเจ้อ” อีธานพูดเสียงดุ เขายังเคืองที่พึ่งรู้ความจริงว่าปิ่นมุกเคยตกเป็นของคู่อาริอย่างไอ้บรู๊ค
“ไอ้ติน...กูว่าอาริสไม่ได้อยู่ในนั้นหรอก มันง่ายเกินไป”
“เออ...กูก็ว่างั้น รอดูไปก่อน”
“พวกมึงรอเหี้ยอะไรขนคนมาตั้งเยอะแยะ มึงก็บุกเข้าไปค้นบ้านลากมันมาเค้นเอาความจริงเลยดิ”
“มึงอยู่นิ่งๆ ไอ้สัส กูชักจะไม่ไหวกับมึงแล้วนะ” อีธานขยับปืนที่เอว เขาไม่ได้เคืองเรื่องที่บรู๊คใจร้อนเลยสักนิด แต่ดูท่าทางจะหงุดหงิดที่รู้ความจริงเรื่องของปิ่นมุกคบกับไอ้บรู๊คมากกว่า
อีธานขบกรามแน่น มองหน้าบรู๊คอย่างไม่ลดละสายตาไปทางไหน
“พวกมันเริ่มขยับแล้วครับนาย”
“มึงตามมันไปห่างๆ อย่าให้มันรู้ตัวเป็นอันขาด”
“ครับนาย”
รถของเสี่ยปืนเคลื่อนตัวออกจากตัวบ้าน โดยมีลูกสาวอย่างปิ่นมุกนั่งไปด้วย
@โกดัง
รถของเสี่ยปืนเลี้ยวเข้าไปที่โกดังเก็บข้าวขนาดใหญ่ ทั้งคู่เดินตรงมาที่เด็กสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ ใจกลางโกดังที่ไร้ซึ่งอิสระ
เธอนอนหลับด้วยยาสลบ โดนมัดมือมัดเท้าที่เก้าอี้ตัวนั้น
“พ่อคะ...หนูไม่อยากทำแบบนี้เลย เราปล่อยน้องเขาไปเถอะค่ะพ่อ หนูยอมทุกอย่างแล้ว พ่อเอาคอนโดของหนูไปขายเพื่อไปใช้หนี้เถอะค่ะ”
ปิ่นมุกพยายามอ้อนวอนขอพ่อเธออีกครั้ง เธอสงสารอาริส เด็กสาวที่ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย
ในเมื่อพ่อเธอเป็นคนก่อหนี้ ทำไมความซวยต้องไปตกที่ อาริสด้วยล่ะ
เธอเห็นใจผู้หญิงด้วยกัน และมันก็เหมือนกับเธอที่ไม่รู้เรื่องหนี้อะไรของพ่อด้วยเลยสักนิดแต่ต้องมาตกกระไดพลอยโจร ทำเรื่องแบบนี้
“พ่อคะ...ปล่อยน้องเขาไปเถอะนะคะพ่อ” เธออ้อนวอนพ่อของเธออีกครั้งทั้งๆ ที่พยายามพูดมาตลอดทั้งวัน
ดวงตาเธอแดงก่ำ น้ำตาไหลอาบสองแก้ม
“ลูกปิ่น...พ่อแค่อยากจะเจรจากับเธอเท่านั้น แล้วพ่อก็จะปล่อยเธอไป”
“มันไม่สำเร็จหรอกค่ะพ่อ พี่มาร์ตินคงไม่ยอม เขารับเด็กคนนี้มากนะคะ”
“ลูกรู้ได้ไง? คนเจ้าชู้อย่างมาร์ติน ไม่ยอมหยุดที่ใครง่ายๆ หรอก พ่อรู้ดี”
“ปล่อยหนูไปนะคะ” อาริสลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความหวาดกลัวสุดขีด
“หยุดนะลูกปิ่น”
ปิ่นมุกพยายามเข้าไปแกะเชือกที่มัดมืออาริสออก แต่พ่อของเธอก็ดึงตัวเธอเอาไว้
“พ่อ...”
“ไอ้เวร....มึงทำอะไรน้องกู” บรู๊คกับอีธานที่ซุ่มดูอยู่นานปรากฏตัวขึ้น
“ไอ้เหี้ยบรู๊ค....ใครบอกให้มึงออกไปอย่างนั้นวะ”
ปัง! ปัง! ปัง! กรี๊ดดดดด
เสียงกรี๊ดร้องด้วยความกลัวจากสองสาวที่อยู่ตรงนั้นดังขึ้น
จากเสียงปืนที่ดังสนั่น เมื่อบรู๊คเดินเข้าไปในตัวโกดัง จนอีธานต้องยิงสกัดเอาไว้
“พี่บรู๊ค!!!!”
ด้วยความเป็นห่วงน้องสาว บรู๊คไม่สนใจอะไรทั้งนั้น เขาวิ่งตรงไปหาน้องสาวทันที จนสองคนพ่อลูกวิ่งหนีออกจากบริเวณนั้นไป ปล่อยให้ลูกน้องปะทะกับคนของมาร์ตินแทน
ปัง! ไอ้ติน.....
มาร์ติน เขาพยายามเข้ามาทางด้านหลังแต่เขาดันมาช้ากว่าพี่ชายของเธอเพียงก้าวเดียวที่จะถึงตัวอาริส
มาร์ติน เห็นกระสุนจากลูกน้องเสี่ยปืนกำลังพุ่งตรงมาที่ตัวของอาริส เขากระโดดขวางเอาไว้โดยไม่คิดถึงความปลอดภัยของตัวเอง
“ไอ้ติน...มึงอย่าเป็นอะไรนะ” อีธานเข้าไปประคองเพื่อนรักที่ล้มลงจมกองเลือด
“พี่ติน!!!” เธออุทานเสียงดังลั่นทั้งๆ ที่อยู่ในอ้อมกอดของพี่ชาย
มาร์ตินโดนนำตัวส่งไปโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุดทันที
“มึงไปตามจับสองคนพ่อลูกนั้นเอาไว้” อีธานออกคำสั่งกับสันติลูกน้องคนสนิท
“ครับนาย”
- Writer
