“พี่เสือคะ พริกของถามอะไรหน่อยได้ไหมคะ” ศยามลเอ่ยถาม พร้อมกับวางแก้วกาแฟลงบนโต๊ะทำงานของสามี ที่ตอนนี้กำลังตรวจดูรายชื่อของลูกหนี้ ที่ยังคงค้างหนี้สิน ใบหน้าคมเงยขึ้นจากเอกสาร ส่งยิ้มบางให้ภรรยาคนสวย ที่นับวันจะยิ่งสวยและดูมีน้ำมีนวลเปล่งปลั่งขึ้น เพราะอายุครรภ์ที่เข้าเดือนที่ห้า
“อยากถามเรื่องอะไร” พูดพร้อมกับลุกขึ้นเดินเข้ามาประคองภรรยาคนสวย มานั่งที่โซฟาด้วยกัน
“พ่อพริกไปไหน” เพราะหลังจากเหตุการณ์ที่บิดามาที่บ้านเสี่ยอำนาจวันนั้น ศยามลก็ไม่ได้ข่าวคราวของพ่อตัวเองอีกเลย
ลองขับรถไปดูที่บ้านก็ไม่มีใครอยู่ มีเพียงป้ายประกาศขายเท่านั้น ซึ่งแน่นอนว่าโฉนดที่ดินของบ้านหลังนั้น พ่อของเธอคงเอาไปจำนำจำนองกับเจ้าหนี้แน่
และศยามลก็ไม่คิดจะซื้อบ้านหลังนั้นกลับคืนมา แม้จะเป็นบ้านที่เธออยู่อาศัยมาตั้งแต่เด็กก็ตาม ทว่าความทรงจำที่มีสำหรับเธอ ไม่ได้น่าจดจำเลยสักนิด ศยามลเพียงแค่เข้าไปเอารูปของผู้เป็
