@เวลาต่อมา
เด็กน้อยตื่นนอนและมาอ้อนแม่สักพัก สองแม่ลูกพูดคุยเสียงสองใส่กัน ทำคนที่นอนหลับอยู่ข้างๆ ค่อยๆ ลืมตาขึ้น หันไปก็เจอกับเด็กตัวเล็กขึ้นไปนอนบนตัวของแม่ เอาใบหน้าถูกไถกับอกของแม่อ้อนๆ
สิบแสนเขยิบเข้าไปใกล้ วางมือลงบนตูดของเด็กน้อยจนสิบหมื่นมองมา
"แสน"
"เพื่อนเล่นเหรอ" สิบแสนกระตุกยิ้มมุมปาก เวลาที่ได้ยินลูกเรียกชื่อตัวเองมันชื่นหัวใจดีจริงๆ
และนี่คงหายโกรธเขาแล้วสินะ ถึงได้ฉีกยิ้มส่งมาให้
"มานี่" สองมือยกเด็กน้อยขึ้นมานั่งบนอกของตัวเอง สิบหมื่นทำท่าจะขืนตัวหาแม่
"แม่!"
"แม่เอ็งไม่หายไปไหนหรอกน่า ถึงต่อให้หาย ก็จะไปตามกลับมาอยู่ดี"
น้ำฟ้าเม้มปากเมื่อได้ยินอย่างนั้น ไม่รู้หรอกว่าเขาหมายความว่ายังไง หรือเขากลัวเธอทิ้งลูก
ทิ้งได้ไงลูกเธอทั้งคน ตราบใดที่สิบหมื่นยังดูแลตัวเองไม่ได้เธอไม่ทิ้งแน่นอน
"ไปเที่ยวไหม" จับเท้าเด็กน้อยมากัดเบาๆ ทว่าสิบหมื่นจั๊กจี้หัวเราะคิกคักออกมา
"ไ
