สิบแสนควักแบงก์ห้าร้อยออกมาจากในกระเป๋าก่อนจะอุ้มลูกชายขึ้นแนบอก เดินไปยังจุดแลกเหรียญที่มีพนักงานนั่งเฝ้า ก่อนจะพาลูกชายไปนั่งบนรถของเล่น สิบหมื่นรีบจับหมับเข้าที่พวงมาลัยทันทีแล้วทำท่าหมุนๆ
"จับดีๆ นะ" ปากบอกลูกไปงั้น แต่ตัวเองนั่งเฝ้าไม่ห่าง หยอดเหรียญลงอันนึงก่อนที่รถของเล่นจะเริ่มเคลื่อนไหวช้าๆ สิบหมื่นตกใจร้องไห้หาแม่ทันที
น้ำฟ้ารีบเข้ามาอุ้มลูกพลางปลอบ เพราะเธอไม่เคยพาสิบหมื่นมาเล่นแบบนี้สักทีลูกจึงกลัว
"ป๊อดเอ๊ย"
สิบแสนถอนหายใจปลงๆ รอน้ำฟ้าปลอบจนลูกชายเงียบสงบจึงขอกลับมาอุ้มใหม่ เหรียญที่แลกมาคงไม่ได้ใช้จึงให้น้ำฟ้าเอาไปแลกคืน
คราวนี้เขาพาสิบหมื่นเดินไปดูรถไฟราง ก้มถามลูก
"นั่งไหม"
สิบหมื่นส่ายหัวทันที
"อย่าป๊อด เห็นไหมพี่เขาก็นั่งกัน เดี๋ยวพ่อนั่งด้วย" เพราะพ่อแม่ของเด็กคนอื่นๆ ก็นั่งกับลูก เขาว่าน่าจะโอเค
สิบแสนซื้อตั๋วรถไฟสำหรับเขาและลูก เด็กสี่สิบผู้ใหญ่แปดสิบ รอรอบ
