“อือ... ฉันปวด อือ... ฉันหนาว”
คนเจ็บครางเสียงแผ่ว ตัวสั่นเทาเหมือนลูกนกตกน้ำ ส่ายหน้าไปมาเนื้อตัวร้อนผ่าว
“ไข้ขึ้นเหรอเนี่ย กินยาก่อนนะ พรุ่งนี้ฉันจะพาไปหาหมอ”
จิณณ์ไปหายามาป้อนให้ ประคองร่างบางให้ลุกขึ้นมากินยา แต่อิงดาวไม่รู้สึกตัวกินยาเองไม่ได้ ลำบากคนดูแลต้องหาวิธีป้อนยา เขายกน้ำขึ้นดื่มแล้วอมยาเอาไว้ ก่อนจะบีบคางให้เธออ้าปาก แล้วส่งยาพร้อมน้ำในปากของเขาให้เธอกลืนลงคอไป
“อึก... ฉันหิวน้ำ”
อิงดาวกลืนน้ำพร้อมยาลงไป แต่เหมือนยังกระหายน้ำอยู่จึงร้องหาน้ำอีก พอจิณณ์ยกแก้วน้ำจ่อปากก็ดื่มลงไปจนหมดแก้ว แล้วก็นิ่งเงียบหลับไปอีก ชายหนุ่มจึงผ่อนร่างให้เธอนอนลงเอาผ้าห่มมาคลุมให้ พอจะลุกขึ้นคนไร้สติก็จับแขนเขาไว้แน่น
“พี่ชาย... พี่ชายคะ ฮือ... คนใจร้าย”
อิงดาวเพ้อออกมาด้วยพิษไข้ สะอื้นไห้น้ำตาไหลออกมาทั้งที่ยังหลับตา สภาพน่าเวทนาจนจิณณ์รู้สึกสงสาร เขาลูบศีรษะของเธอเบาๆ จนหญิงสาวสงบลง ปลา
