นิยายชุดพิเศษ มิอาจเอื้อมรัก บทที่ 11

1052 Words

ขณะนั้นต้นเตยจ้องมองเรือนร่างอันสมบูรณ์แบบของปรเมศวร์ด้วยคาวมหลงใหล เธอลุ่มหลงในตัวเขา กล้ามเนื้อทุกมัดบนเรือนร่างของเขาแข็งแกร่งและขมวดเกร็ง เส้นเลือดปูดโปนออกมาบนกล้ามของเขาบ่งบอกความเป็นชายชาตรี และสิ่งที่ทำให้หญิงสาวร้อนผ่าวไปทั้งตัวคือความเป็นชายคัดแข็งที่ผงาดชันตรงหน้า ต้นเตยขนลุกด้วยคาวมวาบหวาม ความรู้สึกกระสันซ่านแผ่ไปทั่วทั้งตัว เธอจ้องแก่นกายแข็งขึงของเขาไม่วางตา ปรเมศวร์บิดปากเป็นรอยยิ้มและก้าวเข้าหาร่างน้อย รู้สึกเลยว่าเธอกำลังสั่นเทา เขาโน้มตัวลงไปเพื่อปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาของต้นเตยออกทีละเม็ด เธอแสร้งมองไปทางอื่นเพราะเขินอายที่ต้องสบนัยน์ตาสีสนิมเหล็กลุ่มลึกทรงอำนาจ ปรเมศวร์เหมือนพ่อมดที่สะกดเธอให้ตกอยู่ในวังวนของมนตรา เขาทำให้เธอเชื่องช้าทั้งที่ข้างในเร่าร้อน ทำให้เธอทรมานอยู่ในอารมณ์ปรารถนาที่รอการปลดเปลื้อง และเมื่อปลายนิ้วแกร่งเลื่อนไปถึงกระดุมเม็ดสุดท้าย เขาปลดมันและดึง

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD