“อือ...คุณปอ...เตยเจ็บ...”
ต้นเตยร้องเสียงพร่าแหบพร้อมทั้งจิกปลายเล็บลงบนต้นแขนสองข้างของเขา ปรเมศวร์เม้มปากและขยับแก่นความเป็นชายอีกครั้งกระทั่งมันจมหายลงไปในหลืบแคบที่แรงบีบรุนแรงจนเขาเองก็แทบทนไม่ไหว
“อ่าส์...เตย...มันแน่นมาก...แน่นมากจริงๆ”
“เตยเจ็บค่ะคุณปอ”
“อีกนิดนะสาวน้อยของฉัน...แล้วเธอจะไม่เจ็บ”
เขาอยากปลอบเท่า ๆ กับความกระสันซ่านและร้อนรุ่มราวกับเปลวไฟที่กำลังลามไหม้ไปทั่วร่าง เขาได้ครอบครองเธอแล้ว ปรเมศวร์ขยับสะโพกเป็นจังหวะอันเชื่องช้าก่อนรับรู้ถึงการหล่อลื่นจากน้ำฉ่ำที่แตกทะลักจากกลีบช้ำ ต้นเตยยอมอดทน ในความเจ็บปวดเธอกลับยินดีต่อการสูญเสียสิ่งสำคัญ ปรเมศวร์ครอบครองเธอแล้วอย่างสมบูรณ์และเธอเป็นของเขา หญิงสาวหลงลืมสัญญาท่ามกลางพายุพิศวาสและคลื่นอารมณ์รันจวนที่กำลังถาโถมเข้าใส่หลายระลอก
“คุณปอ...อือ...อ่าส์...ซี๊ดดดด...”
“อาส์...เตย...อ่าส์...”
ปรเมศวร์ขยับจังหวะของเขาและ
